Από το Σίδνεϊ, τη Μελβούρνη, την Αδελαΐδα, αλλά και το Γουόλονγκονγκ, Πόντιοι και μη όλων των ηλικιών, έδωσαν δυναμικό παρών, στην πρωτεύουσα της Αυστραλίας την Καμπέρα, που για τρεις ολόκληρες ημέρες —από 15 Μαρτίου έως 17 Μαρτίου— γιόρτασαν με τον καλύτερο δυνατό τρόπο τη συμπλήρωση 30 χρόνων από την ίδρυση της Ομοσπονδίας Ποντιακών Σωματείων Αυστραλίας (ΟΠΣΑ) αλλά και το 10ο συναπάντημά της.
Η αυλαία του συναπαντήματος άνοιξε το βράδυ της Παρασκευής 15 Μαρτίου με το καθιερωμένο «παρακάθ’», στο κοινοτικό μέγαρο του Ιερού Ναού Αγίου Νικολάου.
Μέχρι τις πρώτες πρωινές ώρες, οι Πόντιοι καλλιτέχνες που ταξίδεψαν από την Ελλάδα —Παναγιώτης Θεοδωρίδης, Ειρήνη Σαχταρίδου και Στάθης Αλεξανδρίδης— προσκεκλημένοι της Ομοσπονδίας, έχοντας στο πλευρό τους, νέους και νέες από τα ποντιακά σωματεία της Αυστραλίας, κράτησαν το κέφι στα ύψη, δίνοντας μια πρώτη γεύση για το τι θα ακολουθήσει τις επόμενες ημέρες. Οι νέοι διασκέδασαν υπό τους ήχους της λύρας, του αγγείου και του νταουλιού, με παραδοσιακά τραγούδια και χορούς του Πόντου.
Ο Παναγιώτης Θεοδωρίδης δήλωσε: «Όποιος ισχυρίζεται ότι η ποντιακή μουσική παράδοση, ο ποντιακός πολιτισμός, πνέει τα λοίσθια, λίγο πριν το φινάλε της δεύτερης δεκαετίας του 21ου αιώνα, φοβάμαι ότι θα διαψευστεί. Αυτές τις μέρες ακόμη και ο πιο δύσπιστος, πείθεται εδώ στην πρωτεύουσα της Αυστραλίας, την Καμπέρα και παίρνει μια ηχηρή απάντηση, ότι το μέλλον όχι μόνο δεν έχει πολύ ξηρασία, αλλά απεναντίας έχει πολύ νερό, πολύ οξυγόνο. Γιατί βλέπει στους κόλπους των ποντιακών σωματείων της Αυστραλίας, να κυοφορείται η ελπίδα και ευχαριστούμε τη διοίκηση της Ομοσπονδίας, για την πραγματικά τιμητική πρόσκληση και εμπιστοσύνη, στο πρόσωπο μας. Έτσι είναι, η απάντηση έρχεται με στεντόρεια φωνή, από τους συμπατριώτες μας εδώ, 15.000 χλμ μακριά από την πατρίδα, με βασικό συστατικό στοιχείο, την αγάπη, το σεβασμό για την Ελλάδα και τον Πόντο, ρίχνουν το δικό τους χουλιάρ’ νερόπον στη ρίζα του δέντρου του ελληνικού πολιτισμού, του ποντιακού πολιτισμού για “να ανθεί συνεχώς και να φέρει κι άλλο”».
Το πρωί της επόμενης μέρας συνεδρίασαν τα μέλη του διοικητικού συμβουλίου της Ομοσπονδίας, δίνοντας τη σκυτάλη το μεσημέρι στη νέα γενιά των Ποντίων της Αυστραλίας, να γνωριστούν καλύτερα και να συζητήσουν σε ομάδες εργασίας για θέματα που αφορούν τον ποντιακό ελληνισμό και όχι μόνον.
Ο ετήσιος χορός της Ομοσπονδίας
Κάθε προσδοκία ξεπέρασε ο ετήσιος χορός της Ομοσπονδίας τόσο από την προσέλευση του κόσμου όσο και από το αμείωτο κέφι που επικράτησε μέχρι τα ξημερώματα, με τους Παναγιώτη Θεοδωρίδη, Ειρήνη Σαχταρίδου, Στάθη Αλεξανδρίδη και Θόδωρο Κωστίδη να δίνουν για μια ακόμη φορά τον καλύτερο εαυτό τους.
Ο πρόεδρος της Ομοσπονδίας Ποντιακών Σωματείων Αυστραλίας Παναγιώτης Παπουλίδης, εμφανώς συγκινημένος, έπλεξε το εγκώμιο των συνδιοργανωτών, των μελών του ΔΣ της Ομοσπονδίας και της Ποντιακής Λέσχης Καμπέρας, της προέδρου Άντζις Δημάρχου και τους συνεργάτες της στη διοίκηση για την καθοριστική συμβολή τους στην επιτυχία του 10ου συναπαντήματος.
«Οι προσπάθειες και οι κόποι δικαιώθηκαν. Κατά γενική ομολογία η επιτυχία ξεπέρασε κάθε προσδοκία, κάθε προηγούμενο. Νιώθουμε πολύ μεγάλη ηθική ικανοποίηση. Γιατί ο καθένας σας και η καθεμία σας ξεχωριστά, βάλατε το δικό σας λιθαράκι. Και για όσους γνωρίζουν τις χιλιομετρικές αποστάσεις εδώ στην Αυστραλία, γνωρίζουν πόσο δύσκολο είναι να δίνουμε το παρόν. Κάποιοι από εσάς ταξιδέψατε ακόμη και 17 ώρες με το λεωφορείο για να βρεθείτε εδώ. Και όλα αυτά σε μια χρονιά τόσο σημαντική για τον Ποντιακό Ελληνισμό. 100 χρόνια συμπληρώνονται από την επέτειο μνήμης της Γενοκτονίας των προγόνων μας. Και η διοίκηση της Ομοσπονδίας μας πρώτη από όλους, έχει υποχρέωση να αναδείξει το ζήτημα. Να ξυπνήσει τις μνήμες όλων, να ευαισθητοποιήσει, να κάνει το ζήτημα γνωστό και σε κύκλους πέρα από τα στενά όρια της μεγάλης ποντιακής οικογένειας. Αυτός δεν είναι και ο στόχος; Για αυτό το λόγο άλλωστε επιλέξαμε, με την καταλυτική παρουσία και την ειδική γνώση του δρ Παναγιώτη Διαμαντή, να κλείσουμε το συναπάντεμα, με ειδική εκδήλωση, στο Εθνικό Μουσείο της Αυστραλίας. Και για όσους γνωρίζουν τι εστί για τους αδελφούς Αυστραλούς αυτός ο χώρος, ποια η σημειολογία του, μπορούν να αντιληφθούν το μέγεθος» ανέφερε κατά τη διάρκεια του χαιρετισμού του ο πρόεδρος της (ΟΠΣΑ), Παναγιώτης Παπουλίδης.
Ο πρόεδρος συνέχισε, ευχαριστώντας μεταξύ άλλων ιδιαίτερα και τους κύριους χορηγούς του συναπαντήματος 2019. «Τον Τιμ Ευκαρπίδη από το MCGP, τον Ιγνάτιο Γαβριηλίδη (Instant Purifying Systems) και το Φιλανθρωπικό Ίδρυμα “Ιβάν Σαββίδη”, αναφέροντας πόσο πολύτιμη είναι η οικονομική στήριξη των παραπάνω.
Κατά την έναρξη της βραδιάς απονεμήθηκαν αριστεία εκ μέρους της Ομοσπονδίας στον αείμνηστο Θεόφιλο Ευκαρπίδη από την Καμπέρα, ο οποίος ήταν ο πρώτος πρόεδρος της Ομοσπονδίας. Το αριστείο παρέλαβαν με βαθιά συγκίνηση η γυναίκα του και ο γιος τους Γιάννης Ευκαρπίδης. Στον Ελευθέριο Τσακιρίδη από το Γουόλονγκονγκ για την διαχρονική προσφορά του στην Ομοσπονδία. Μάλιστα κλείνοντας τον χαιρετισμό του ο Τσακιρίδης, ανέφερε χαρακτηριστικά: «Η Ρωμανία επέρασεν, η Ρωμανία επάρθεν, η Ρωμανία κι αν πέρασεν ανθεί και φέρει κι άλλο. Αυτή η νεολαία εδώ απόψε είναι η Ρωμανία, αυτή η νεολαία είναι η συνέχεια μας». Στον δρ Παναγιώτη Διαμάντη, Ηπειρώτη στην καταγωγή, για την διαχρονική και εποικοδομητική παρουσία του στο χώρο των γραμμάτων και ιδιαίτερα για την πολύπλευρη ερευνητική και όχι μόνον προσφορά του στον ποντιακό ελληνισμό. Στον Κωνσταντίνο Τσιλφίδη, αντιπρόεδρο της Παμποντιακής Ομοσπονδίας ΗΠΑ-Καναδά, στους χοροδιδασκάλους των ποντιακών σωματείων μελών της ΟΠΣΑ: Ελένη Τελιγιαννίδη Δημητρόφ (Ποντιακή Αδελφότητα Αδελαΐδας), Παναγιώτη Στεφανίδη (Ποντιακή, Εκπαιδευτική και Πολιτιστική Ένωση Βικτώριας «Οι Ακρίτες του Πόντου»), Ευθύμη Αυγετίδη (Ποντιακή Αδελφότητα Νέας Νότιας Ουαλίας «Ο Ποντοξενιτέας»), Γιάννη Πιλαλίδη (Κεντρική Ένωση Ποντίων Μελβούρνης και Βικτώριας «Ποντιακή Εστία»), και Θεόδωρο Μερκούρια (Λέσχη Ποντίων Καμπέρας) και τους Πόντιους καλλιτέχνες, Παναγιώτη Θεοδωρίδη, Ειρήνη Σαχταρίδου και Στάθη Αλεξανδρίδη για την ευγενική κατάθεση του ταλέντου τους και τις προσπάθειες τους για τη διατήρηση και ανάδειξη της παραδοσιακής ποντιακής μουσικής.
Μια ακόμη σημαντική στιγμή της βραδιάς ήταν και η ανακοίνωση αναφορικά με την χορηγία εκ μέρους της ΟΠΣΑ και του Φιλανθρωπικού Ιδρύματος «Ιβάν Σαββίδης» προς τον δρ Παναγιώτη Διαμάντη. Η χορηγία αφορά την προετοιμασία και την εισήγηση του δρ Παναγιώτη Διαμάντη με τίτλο «Η Γενοκτονία των Ελλήνων και η εκπαίδευση: Εμπειρίες από την Αυστραλία», η οποία θα παρουσιαστεί τον ερχόμενο Ιούλιο στο συνέδριο της Διεθνούς Ένωσης Ακαδημαϊκών για τη Μελέτη των Γενοκτονιών (IAGS) στο Πνομ Πεν της Καμπότζης.
Η βραδιά κορυφώθηκε με την ταυτόχρονη είσοδο των χορευτών των ποντιακών σωματείων της Αυστραλίας, στο χώρο, οι οποίοι και καταχειροκροτήθηκαν από τους παρευρισκομένους. Μεταξύ των χορών δε θα μπορούσε να λείψει και ο χορός των χορών, σέρρα. Η συγκίνηση και η περηφάνια «χτύπησε κόκκινο» όταν Ποντιόπουλα της Αυστραλίας (από 4 έως 10 χρόνων) χόρευαν αλλά και τραγουδούσαν παράλληλα έναν από τους κλασικούς χορούς τον Ποντίων, την τρυγόνα. Οι μικροί πρωταγωνιστές έδειξαν με τον καλύτερο δυνατό τρόπο, γιατί θα συνεχίσει να χτυπά για πολλά χρόνια ακόμη δυνατά η καρδιά του ποντιακού πολιτισμού στην Αυστραλία.
Όλα αυτά έλαβαν χώρα, παρουσία της πρέσβεως της Ελλάδος, Αικατερίνης Ξαγοράρη και της Ύπατης Αρμοστού της Κύπρου, Μάρθας Μαυρομάτη.
Η αυλαία έκλεισε την τρίτη ημέρα του συναπαντήματος, την Κυριακή, με δύο πολύ σημαντικές ξεχωριστές εκδηλώσεις.
Πλήθος κόσμου έδωσε το παρών, λίγα χιλιόμετρα μακριά από το κοινοβούλιο της Αυστραλίας, στο Αυστραλιανό-Ελληνικό Μνημείο. Από την θέση του τελετάρχη ο δρ Παναγιώτης Διαμάντης, στη σύντομη ομιλία του, περιέγραψε τον ιδιαίτερο συμβολισμό του μνημείου. Η πρέσβης της Ελλάδος Αικατερίνη Ξαγοράρη, μαζί με τους συνέδρους, κατέθεσαν στεφάνια εις μνήμη των πεσόντων — είτε εν καιρό πολέμου, είτε την περίοδο της Γενοκτονίας του 1914-1924. Στην συνέχεια πραγματοποιήθηκε η κύρια εκδήλωση στο Εθνικό Πολεμικό Μουσείο της Αυστραλίας —το υπ’ αριθμόν ένα σε επισκεψιμότητα τουριστικό αξιοθέατο της χώρας—, όπου στην ομιλία του ο δρ Διαμάντης ανέπτυξε, με τη χρήση οπτικοακουστικών μέσων, το θέμα «Οι Άνζακ του Πόντου», παρουσιάζοντας αναφορές στην Γενοκτονία των Ελλήνων, και ιδιαίτερα του Πόντου, από μαρτυρίες και άλλα γραπτά Αυστραλών στρατιωτικών.
Τις εκδηλώσεις τίμησε με την παρουσία της και η εγγονή του συνταγματάρχη George Devine Treloar, Eleanor Lacey, η οποία ήταν προσκεκλημένη της ΟΠΣΑ και απεύθυνε έναν σύντομο χαιρετισμό εκ μέρους της οικογένειας Treloar μαζί με προσωπικές αναμνήσεις της για τον παππού και την γιαγιά της. Άκουσε την ομιλία του δρ Διαμάντη με δάκρυα στα μάτια. Στη συνέχεια, της απονεμήθηκε μια αναμνηστική πλακέτα εις αναγνώριση των προσπαθειών της για την προστασία και την ανάδειξη της κληρονομιάς του George Devine Treloar και οι σχέσεις αυτής της κληρονομιάς με τον ελληνισμό.
Το συναπάντεμα έκλεισε με τον πρόεδρο της ΟΠΣΑ Παναγιώτη Παπουλίδη, συνοδευόμενο από μικρά παιδιά ντυμένα με τις ποντιακές φορεσιές, να καταθέτει στεφάνι στο Εθνικό Πολεμικό Μουσείο της Αυστραλίας εις μνήμη των Άνζακ και των αδικοχαμένων προγόνων τους.
Η κίνηση αυτή προκάλεσε τη συγκίνηση, το ενδιαφέρον αλλά και τον θαυμασμό των Αυστραλών αλλά και επισκεπτών από άλλες χώρες του κόσμου, οι οποίοι δε σταμάτησαν στιγμή να φωτογραφίζουν και να ρωτούν τι εκπροσωπούν αυτοί οι ντυμένοι νεαροί, με τις ζίπκες και τις ζουπούνες. «Είναι οι απόγονοι της Γενοκτονίας των Ελλήνων του Πόντου και σήμερα εκατό χρόνια μετά την έναρξη του γενοκτονικού έργου του Μουσταφά Κεμάλ, είναι εδώ για να δείξουν το σεβασμό τους στα αυστραλιανά θύματα πολέμου, πολλά εκ των οποίων έδωσαν μάχες στα αγιασμένα χώματα της πατρίδας μας, της μητέρας Ελλάδας, στη Μακεδονική γη, στην Κρήτη στη Θράκη και αλλού» ανέφερε ο Παπουλίδης, κλείνοντας με τον καλύτερο τρόπο, το 10ο συναπάντημα της ΟΠΣΑ.
Έτσι έδωσαν την υπόσχεση ότι οι Πόντιοι της Αυστραλίας, ενωμένοι, θα δώσουν όλοι και όλες τον καλύτερο εαυτό τους για ένα καλύτερο συναπάντημα, το καλοκαίρι του 2020.
