Άφθονο γέλιο μέχρι δακρύων πρόσφεραν οι τρεις σπαρταριστές ιστορίες του «Γιωρίκα και του Κωστίκα» μέσα από την όμοτιτλη θεατρική παράσταση του συγγραφέα και σκηνοθέτη Ιωάννη Κοσμίδη που παρουσίασε ο Πολιτιστικός Φορέας Ποντίων Καλλιθέας «Θέατρο Πόντου», την περασμένη Κυριακή, στο δημοτικό θέατρο Καλλιθέας.
Ο Κόσμος γέμισε από νωρίς την αίθουσα ανυπομονώντας να παρακολουθήσει την δεύτερη παράσταση —η «πρώτη» είχε παρουσιαστεί τον Σεπτέμβριο στο θέατρο «Ιζόλα» στην Καλλιθέα—, γεμάτοι σιγουριά ότι θα ρίξουν πολύ γέλιο.
Πριν την παράσταση, το μέλος του Συλλόγου, Στεφανία Βασιλειάδη, καλωσόρισε τους θεατές όπου και τους ευχαρίστησε για την δυναμική τους παρουσία εκ μέρους του ΔΣ. Στην συνέχεια κάλεσε την αντιδήμαρχο Καλλιθέας, Βάσω Μαργαρίτη η οποία τόνισε ότι η δημοτική αρχή της πόλης θα είναι αρωγός σε κάθε προσπάθεια του Φορέα για την ανάδειξη του ποντιακού πολιτισμού στα σύνορα της Καλλιθέας και όχι μόνο. Μετά, καλέσθηκε στο βήμα ο πρόεδρος του Συνδέσμου Ποντιακών Σωματείων Νοτίου Ελλάδος και Νήσων, Χρήστος Δημόπουλος ο οποίος εξέφρασε την χαρά του Συνδέσμου αλλά και της Παμποντιακής Ομοσπονδίας Ελλάδος για το ότι «έχουμε στην οικογένειά μας έναν σύλλογο ο οποίος μέσα από το θέατρο και όχι μόνο, αγωνίζεται για την διάσωση και την μεταλαμπάδευση του ποντιακού πολιτισμού στις νεότερες γενιές και μάχεται μαζί με εμάς για την διεθνή αναγνώριση της Γενοκτονίας που υπέστησαν οι πρόγονοί μας» και κατέληξε κάνοντας αναφορά στο Διεθνές Συνέδριο για την Γενοκτονία που θα πραγματοποιηθεί στις 6,7 και 8 Δεκεμβρίου.
Μετά το τέλος των ομιλιών ήρθε η ώρα για γέλιο. Μέσα από τρεις διαφορετικές ιστορίες καθημερινής τρέλας και ευφάνταστων διαλόγων, «Ο Γιωρίκας και ο Κωστίκας» πρόσφεραν δάκρυα στα μάτια των θεατών. Το αξιοζήλευτο της θεατρικής ομάδας του «Θέατρου Πόντου» είναι ότι αποτελείται από νεαρά άτομα τα οποία ότν ξεκίνησαν δεν γνώριζαν την ποντιακή διάλεκτο και μέσα από την καθοδήγηση του συγγραφέα και σκηνοθέτη Ιωάννη Κοσμίδη, έχουν φτάσει στο σημείο να την έχουν προσθέση στην καθημερινότητά τους χωρίς πρόβλημα. Αυτό είναι ένα προσωπικό στοίχημα του κ. Κοσμίδη και όχι μόνο το οποίο φαίνεται να το έχει κερδίσει πολλάκις ανά τα χρόνια.
