Πόσο μπορεί να μιλήσει στην ποντιακή ψυχή μια σερανίτσα χωρίς κεμετζέ και νταούλι; Μπορούν τα πλήκτρα και οι οκτάβες του πιάνου να προκαλέσουν την ίδια ανατριχίλα όπως το δοξάρι που «τρέχει» πάνω στις χορδές της παίζοντας «την πατρίδα μ’ έχασα, έκλαψα και πόνεσα». Το μάθημα πάντως της πρότυπης παιδικής ποντιακής χορωδίας του Συλλόγου Ποντίων Ευόσμου «Παναγία Κρεμαστή» επιχειρεί να συνθέσει τις νότες και τις λέξεις και μ’ αυτόν τον τρόπο, καθώς τα παιδιά τραγουδούν ποντιακά τραγούδια υπό τους ήχους του πιάνου (σόλο).
Μάλιστα, όλα τα τραγούδια της χορωδίας έχουν διασκευαστεί χωρίς την ποντιακή λύρα.
Μιλώντας στο ΑΠΕ-ΜΠΕ, η Ξένια Κωνσταντινίδου, μουσικολόγος, καθηγήτρια πιάνου και μουσικής, περιγράφει τον τρόπο με τον οποίο τα παιδιά της χορωδίας μαθαίνουν την μουσική μέσα από την ποντιακή γλώσσα. «Είναι μια διαδικασία πρωτότυπη, κάτι διαφορετικό. Ο λόγος που χρησιμοποιήθηκε εξαρχής το πιάνο είναι και πρακτικός, διότι πέραν των κομματιών δουλεύουμε και άλλα φωνητικά πεδία, όπως είναι ο δυναμισμός της φωνής και ο χρωματισμός της φωνής», επισημαίνει η πιανίστρια που στην αρχή, στα πρώτα μαθήματα, τα παιδιά της έλεγαν «…μα δεν έχουμε λύρα και νταούλι» αλλά τώρα είναι ενθουσιασμένα και διασκευάζουν μαζί τα ποντιακά τραγούδια. Το πιάνο κατέχει το …μεγάλο κλειδί της κλασσικής μουσικής και υπηρετεί έναν σημαντικό ρόλο σ’ όλα τα άλλα είδη (στην τζαζ, την ποπ, την ελαφρολαϊκή, την μπλουζ και το ροκ εν ρολ) αλλά καθώς φαίνεται πως στην περίπτωση της πρότυπης παιδικής ποντιακής χορωδίας βρίσκει θέση και στα ποντιακά ακούσματα.
Η καθηγήτρια και τα παιδιά ηλικίας οκτώ έως δεκατεσσάρων ετών έχουν ήδη διασκευάσει επτά ποντιακά τραγούδια, με αγαπημένα τους τα «Την πατρίδα μ’ έχασα» και «η μάνα εν κρύον νερόν», ενώ στα κομμάτια ενσωματώνονται στοιχεία όπως η κινησιολογία. Σε κάποιες διασκευές, μάλιστα, χρησιμοποιούν ηχητικούς σωλήνες και ένα μεταλλόφωνο, ενώ σύντομα θα ηχογραφήσουν τις ερμηνείες των ποντιακών τραγουδιών τους με πιάνο. Όπως εξηγεί στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο αναπληρωτής γενικός γραμματέας του συλλόγου Ποντίων Ευόσμου «Παναγία Κρεμαστή» Σταύρος Μουμουλίδης, έχει ιδιαίτερη σημασία η διάδοση της ποντιακής παράδοσης στη νεολαία και τα παιδιά και για τον λόγο αυτό, ο σύλλογος δημιούργησε την πρότυπη παιδική ποντιακή χορωδία (από τις ελάχιστες που υπάρχουν), με στόχο να διατηρηθεί η ποντιακή γλώσσα. «Μέσα από το τραγούδι, τα παιδιά μπορούν και να μιλήσουν ποντιακά. “Σπάει” η γλώσσα μέσα από το τραγούδι και μπορούν πιο εύκολα τα παιδιά να αρθρώσουν την ποντιακή διάλεκτο», δηλώνει ο Μουμουλίδης, που -όπως λέει- όταν επανέλθουν για μαθήματα οι μικροί ερμηνευτές, έχουν σκοπό στον σύλλογο, να δημιουργήσουν μια ομάδα με θεατρικά σκιτσάκια και θεατρικές ποντιακές παραστάσεις.
Πηγή: parallaximag.gr
