Τρεις ώρες διάρκεια, 3.200 συμμετέχοντες στο τελετουργικό κομμάτι, 6.000 αθλητές που θα συμμετάσχουν στους Αγώνες και δισεκατομμύρια τηλεθεατές σ’ όλο τον κόσμο. Αυτά ήταν τα βασικά συστατικά της τελετής έναρξης των Ολυμπιακών Αγώνων του Τόκιο, μαζί βέβαια με το συναίσθημα (και την παράδοση) που έβαλαν οι Ιάπωνες.
Τα προηγούμενα χρόνια είχαμε συνηθίσει τα πιο… φαντασμαγορικά σόου, αλλά όλοι γνωρίζαμε ότι στην εποχή του κορωνοϊού και στους πιο… περίεργους Ολυμπιακούς Αγώνες της σύγχρονης ιστορίας όλα θα ήταν διαφορετικά.
Οι άδειες κερκίδες, οι αποστολές που ήταν περιορισμένες και η βαριά σκιά της πανδημίας, δημιούργησαν ένα πρωτόγνωρο σκηνικό, ενώ υπήρχαν ηχηρές απουσίες και από την πλευρά των λιγοστών επισήμων που είχαν πάρει πρόσκληση, όπως για παράδειγμα του πρώην Ιάπωνα πρωθυπουργού Σίνζι Άμπε (υπό τη δική του πρωθυπουργία πήρε η Ιαπωνία το χρίσμα).
Επίσης θα μπορούσε να πει κανείς ότι υπήρχε και μία… αμηχανία ειδικά στην αρχή ως προς το τελετουργικό κομμάτι, καθώς μία ημέρα πριν την πραγματοποίηση της απομακρύνθηκε από τη θέση του ο καλλιτεχνικός διευθυντής της τελετής Κεντάρο Κομπαγιάσι (για σχόλια που είχε κάνει στο παρελθόν για τα θύματα του Ολοκαυτώματος), αλλά από ένα σημείο και μετά πραγματικά παρουσιάστηκε κάτι όμορφο και λιτό.
Η τελετή ξεκίνησε μ’ ένα εξαιρετικό βίντεο για τον κορωνοϊό και το πως άλλαξε τα πάντα σε όλο τον κόσμο, ενώ χορευτές αναπαραστούσαν την προσπάθεια και την επιμονή των αθλητών στην προπόνηση εν μέσω πανδημίας. Και προφανώς ήταν σημειολογική κι η επιλογή μίας διασώστριας ανάμεσα στους 6 ανθρώπους που έφεραν τη σημαία της Ιαπωνίας (μαζί με αθλητές και Ολυμπιονίκες) στο Στάδιο.
Η ελληνική αποστολή όπως πάντα μπήκε πρώτη
Το 1908 (στην 3η διοργάνωση των σύγχρονων Ολυμπιακών Αγώνων) είχαμε για πρώτη φορά την παρέλαση των αθλητών στους Ολυμπιακούς Αγώνες, αλλά 20 χρόνια αργότερα (1928, Άμστερνταμ) ξεκίνησε η παράδοση που θέλει την Ελλάδα να παρελαύνει πρώτη στην τελετή έναρξης των Ολυμπιακών Αγώνων. Κάτι που έγινε και σήμερα στο Τόκιο, όπου είχαμε όμως δύο «πρωτιές» για την ελληνική αποστολή (η μία ήταν κοινή βέβαια για όλες τις χώρες).
Σημαιοφόροι της ελληνικής ομάδας ήταν οι χρυσοί Ολυμπιονίκες του Ρίο Άννα Κορακάκη, Λευτέρης Πετρούνιας, καθώς με απόφαση της ΔΟΕ (για λόγους ισότητας) τη σημαία θα κρατούν ένας άνδρας και μία γυναίκα. Κι έτσι για πρώτη φορά μια αθλήτρια της σκοποβολής κι ένας αθλητής της ενόργανης γυμναστικής άνοιξαν την παρέλαση των αθλητών κρατώντας την ελληνική σημαία.
https://www.instagram.com/p/CRqiVxVsLYM/?utm_source=ig_web_copy_link
«Δεν υπάρχει μεγαλύτερη τιμή για έναν αθλητή, αυτό που ονειρεύεται από μικρό παιδί, να βρεθεί στους Ολυμπιακούς Αγώνες δηλαδή και να μπει πρώτος στο Στάδιο κρατώντας την ελληνική σημαία και επίσης μαζί με μία αθλήτρια, την τρομερή Αννα Κορακάκη σε κάτι καινούργιο για τον παγκόσμιο αθλητισμό με τεράστιο συμβολισμό. Αισθάνομαι υπερήφανος και ελπίζω να φανώ αντάξιος αυτής της σημαίας που με τόσο πάθος κράτησα, να φανώ αντάξιος με τα αποτελέσματα μου», είπε μετά το τέλος της Τελετής ο Λευτέρης Πετρούνιας για να συμπληρώσει η Άννα Κορακάκη: «Ηταν ένα μοναδικό συναίσθημα και το μόνο δυσάρεστο ήταν ότι μπήκαμε σε ένα άδειο στάδιο χωρίς θεατές, ωστόσο κατανοούμε ότι αυτό ήταν για το καλό όλων. Χαρήκαμε πάρα πολύ που ήμασταν ασφαλείς και ελπίζω στην Ελλάδα όλοι να το απόλαυσαν όσο και εμείς και να ένιωσαν την ίδια υπερηφάνεια».
Συνολικά παρέλασαν 205 χώρες, αλλά και δύο ομάδες χωρίς…. πατρίδα. Η μία ήταν η ομάδα των προσφύγων και η άλλη ήταν η ομάδα των Ρώσων αθλητών οι οποίοι παρήλασαν χωρίς τη σημαία της χώρας τους (λόγω της γνωστής τιμωρίας που έχει επιβληθεί στη Ρωσία για το σκάνδαλο ντόπινγκ), ενώ Με το σήμα των Ολυμπιακών του Τόκιο σε μία τεράστια σφαίρα πάνω από το στάδιο που μετατράπηκε σε υδρόγειο (και την είχαν δημιουργήσει 1824 drones!) έκλεισε το κομμάτι του θεάματος στο εθνικό στάδιο του Τόκιο.
Αφού σχηματίστηκε στο κέντρο του σταδίου το νέο μότο της ΔΟΕ Stronger, Higher, Faster, Together, οι αθλητές μαζεύτηκαν για την ανάγνωση του Ολυμπιακού όρκου από μεγάλες φυσιογνωμίες του ιαπωνικού αθλητισμού και ακολούθως με τρομερό ιαπωνικό χιούμορ ηθοποιοί μέσα σε στολές άβαταρ έκανα την αναπαράσταση σε όλα τα ιδεογράμματα των αθλημάτων. Αυτή ήταν μακράν μία από τις πιο απολαυστικές στιγμές της τελετής με ρυθμό, γέλιο και απίστευτη σκηνοθεσία.
Ακολούθησαν οι λόγοι από την πρόεδρο της Οργανωτικής Επιτροπής κ. Χασιμότο και τον πρόεδρο της ΔΟΕ κ. Μπαχ, με τον τελευταίο να καλεί τον Αυτοκράτορα της Ιαπωνίας Ναρουχίτο να κηρύξει και επίσημα την έναρξη των Αγώνων, οπότε αυτό που απέμενε ήταν να μάθουμε ποιος θα ανάψει τη φλόγα.
Ο τρις χρυσός Ολυμπιονίκης του τζούντο, Τανταχίρο Νομούρα, και η αθλήτρια-θρύλος της πάλης, Σαόρι Γιοσίντα, ήταν οι δύο που έφεραν τη φλόγα μέσα στο στάδιο, κι αφού πέρασε από τα χέρια σπουδαίων μορφών του ιαπωνικού αθλητισμού, αλλά και μικρά παιδιά, την παρέλαβε η 23χρονη τενίστρια Ναόμι Οσάκα. Γεννημένη στην Ιαπωνία, με πατέρα από την Αϊτή και μητέρα από την Ιαπωνία, ζει από τριών ετών στις ΗΠΑ και η επιλογή της ήταν γεμάτη από σημειολογικά μηνύματα.
Η Οσάκα άναψε με τη φλόγα τον βωμό των Ολυμπιακών Αγώνων (που θα σβήσει με το τέλος των Παραολυμπιακών Αγώνων) και εκεί ουσιαστικά έκλεισε η Τελετή Έναρξης, με το ενδιαφέρον πλέον να στρέφεται στο αγωνιστικό κομμάτι (και με την ελπίδα ο κορωνοϊός να μη δημιουργήσει μεγαλύτερα προβλήματα).
