Πενήντα χρόνια πέρασαν από το θάνατο του μεγάλου επαναστάτη πολιτικού, γυναικολόγου και πρώην προέδρου της ΕΔΑ (Ενιαία Δημοκρατική Αριστερά) Γιάννη Πασαλίδη και ο λυράρης Θανάσης Στυλίδης με το παίξιμό του και τραγουδώντας «Σαντέτες σκύλ’ υιός είμαι, ματώνω ‘κι ματούμαι, ‘ς σην Παναΐαν Σουμελά θα πάω στεφανούμαι» απότισε μαζί με φίλους και συγγενείς του Πόντιου αγωνιστή, την περασμένη Πέμπτη το απόγευμα στο κοιμητήριο της Καλαμαριάς, τον ελάχιστο φόρο τιμής στη μνήμη του.
Επιθυμία του Γιάννη Πασαλίδη ήταν να θαφτεί στην πόλη που αγαπούσε, την προσφυγομάνα Καλαμαριά.
«Πριν πενήντα ακριβώς χρόνια όταν όλα “τα έσκιαζε η φοβέρα και τα πλάκωνε η σκλαβιά”, η γη της Καλαμαριάς δέχθηκε στην αγκαλιά της το Γιάννη Πασαλίδη, πολιτικό της αριστεράς, ασυμβίβαστο δημοκράτη, αγωνιστή, ανθρωπιστή, φίλο των φτωχών ανθρώπων, ένθερμο υποστηρικτή των δικαιωμάτων του προσφυγικού και ειδικότερα του Ποντιακού Ελληνισμού! Σήμερα, τον τιμούμε για αυτά που έκανε και τις ιδέες που υποστήριξε με θέρμη και πολύ περισσότερο γιατί ανέδειξε την πολιτική δράση και την ανάμειξη στα κοινά ως αληθινό λειτούργημα, χωρίς υλικά ανταλλάγματα στοιχείο που μας άφησε ως πολύτιμη παρακαταθήκη», είπε μεταξύ άλλων στον χαιρετισμό του ο δικηγόρος, πρώην πρόεδρος του Δικηγορικού Συλλόγου Θεσσαλονίκης, αντιπρόεδρος Δημοτικού Συμβουλίου Καλαμαριάς και μέλος της Επιτροπής Πρωτοβουλίας για τις εκδηλώσεις στη μνήμη του Γιάννη Πασσαλίδη, Μανόλης Λαμτζίδης.
Ο Τριαντάφυλλος Μηταφίδης, βουλευτής Α’ Θεσσαλονίκης του ΣΥΡΙΖΑ, κατέθεσε στεφάνι εκ μέρους του προέδρου της Βουλής Νίκου Βούτση, τονίζοντας πως μεταφέρει το μήνυμα για την εμβληματική φυσιογνωμία του Γιάννη Πασαλίδη στον ελληνικό κοινοβουλευτισμό, αλλά και του πολιτικού που η αριστερά χρωστά πάρα πολλά, γιατί την έστησε στα πόδια της, στις πιο δύσκολες μετεμφυλιακές στιγμές. Ο Γιάννης Πασαλίδης, είπε ο Τριαντάφυλλος Μηταφίδης, εκτός από σημαντική προσωπικότητα της Ελλάδας, υπήρξε και σημαίνουσα προσωπικότητα της «διεθνούς αριστεράς», συμμετείχε στις επαναστατικές διαδικασίες που οδήγησαν στην Επανάσταση του 1917, (διετέλεσε, υπουργός Εξωτερικών στην κυβέρνηση της Γεωργίας) και επισήμανε τη διορατικότητα που είχε σχετικά με τα ζητήματα των εθνοτήτων και της αυτοδιάθεσης των λαών και τις επισημάνσεις που είχε κάνει προς τους ηγέτες της Οκτωβριανής Επανάστασης, οι οποίες και αποδείχθηκαν «δυστυχώς προφητικές» και για τις «μετέπειτα εξελίξεις» στη Σοβιετική Ένωση και κατέληξε πως οι εκδηλώσεις που θα γίνουν το επόμενο χρονικό διάστημα, έχουν ως στόχο να γίνει γνωστή η πολυδιάστατη προσωπικότητα, το πολιτικό ήθος και η δράση του ιστορικού στελέχους της αριστεράς.
Ο εγγονός του Γιάννη Πασαλίδη, ο δικηγόρος Γιάννης Νισύριος, αναφερόμενος στην παρακαταθήκη που άφησε, είπε πως «έδειξε ένα πνεύμα βαθιά ανθρωπιστικό, πνεύμα δυναμισμού, ενώ ήταν ασυμβίβαστος αγωνιστής για τη δημοκρατία και την ελευθερία της έκφρασης, γι’ αυτό και διώχθηκε και υπέστη διώξεις γι’ αυτή του την πολιτική». Υπενθύμισε δε, πως η ταφή του έγινε στα κοιμητήρια της Καλαμαριάς, κατόπιν επιθυμίας του, σε συνθήκες άκρατης τρομοκρατίας και αστυνομοκρατίας από τη χούντα των συνταγματαρχών, και κατέληξε: «Η συνεισφορά του είναι ιδιαίτερα μεγάλη στην αριστερά, αφού την ανέδειξε σε αξιωματική αντιπολίτευση εννιά χρόνια μόλις, μετά την αιματοχυσία του 1946-49. Έδωσε αγώνες για την εθνική ανεξαρτησία, για τις γερμανικές αποζημιώσεις — ήταν η ΕΔΑ η πρώτη, η οποία έθεσε θέμα γερμανικών αποζημιώσεων, έθεσε τις βάσεις για το ηθικό πλεονέκτημα της αριστεράς, προσφέροντας στο κοινωνικό σύνολο και διωκόμενος για τις ιδέες του. Και νομίζω ότι όλη αυτή η συνεισφορά του αναγνωρίζεται και σε αυτό που γίνεται τώρα, που μετά από πενήντα χρόνια η πολιτεία τιμά τη μνήμη του».
Ο δήμαρχος Καλαμαριάς Θεοδόσης Μπακογλίδης κατέθεσε στεφάνι και τόνισε πως «η Καλαμαριά ήταν η αγαπημένη περιοχή του Γιάννη Πασαλίδη, γι’ αυτό και ζήτησε να ταφεί σε αυτόν τον τόπο, ήταν η δημοκρατική προσφυγομάνα Καλαμαριά, που αντιστάθηκε και πλήρωσε βαρύ τίμημα με νεκρούς σε όλες τις περιόδους και την κατοχή, γιατί οι άνθρωποι ήταν προοδευτικοί και προστάτες του δικαίου».
Ο δημοσιογράφος, Σπύρος Κουζινόπουλος, μέλος της Επιτροπής για τις εκδηλώσεις, τόνισε πως ο Γιάννης Πασαλίδης χαρακτηρίστηκε, ως ο «γιατρός των φτωχών» γιατί δεν έπαιρνε ποτέ χρήματα από τους ανήμπορους, από τους φτωχούς ανθρώπους του μόχθου και της εργασίας και κατέληξε: «Υπήρξε πρόεδρος κόμματος και βουλευτής για πέντε κοινοβουλευτικές περιόδους και παρόλα αυτά, πέθανε χωρίς να υπάρχει ούτε καν κεραμίδι στο όνομα του και αυτό αξίζει να αναφέρεται, σε μια τέτοια εποχή».
Η Καίτη Τσαρουχά, κόρη του ιστορικού στελέχους και βουλευτή της ΕΔΑ Γιώργη Τσαρουχά, υπενθύμισε ότι ο Γιάννης Πασαλίδης «ήταν για μήνες, σε κατ’ οίκον κράτηση, κατά την περίοδο της δικτατορίας, ενώ θυμήθηκε ότι όταν πέθανε για να φτάσουν οι τότε συναγωνιστές του στην πλατεία Αγία Σοφίας, στο κέντρο της Θεσσαλονίκης, χρειάστηκε να “σπάσουν” τον αστυνομικό κλοιό, που είχε τοποθετήσει το δικτατορικό καθεστώς».
Ο γενικός γραμματέας της Παμποντιακής Ομοσπονδίας Ελλάδος Παύλος Γαλεγαλίδης, κατέθεσε στεφάνι εκ μέρους του ποντιακού ελληνισμού τονίζοντας πως η συμβολή του Γιάννη Πασαλίδη στους πρόσφυγες και την ανάδειξη των προβλημάτων που αντιμετώπιζαν ήταν καθοριστική.
Στεφάνι κατέθεσε και ο συντονιστής της ΝΕ ΣΥΡΙΖΑ Κοζάνης Κώστας Πασαλίδης.
Η κεντρική εκδήλωση στη μνήμη του Ιωάννη Πασαλίδη προγραμματίζεται να γίνει στις 27 Απριλίου 2018, στο δημαρχείο Θεσσαλονίκης, όπου προσκλήθηκαν να παρευρεθούν, μεταξύ άλλων, ο πρόεδρος της Βουλής Νίκος Βούτσης, ο ιστορικός Ηλίας Νικολακόπουλος, η ιστορικός Ιωάννα Παπαθανασίου, και άλλοι διακεκριμένοι εισηγητές.
Με πληροφορίες από το efxinospontos.gr.
Φωτογραφίες: Φόρης Πεταλίδης / efxinospontos.gr.
