Στις 22 Φεβρουαρίου του 1922, με μια ηρωική καταδρομική καταδίωξη, ομάδα ανταρτών του Πόντου, εξόντωσε έναν από τους πιο στυγερούς σφαγείς του ποντιακού ελληνισμού, τον Τζεμάλ Τζεβήτ, ο οποίος ήταν προσωπική επιλογή του Μουσταφά Κεμάλ, για να σταματήσει την ποντιακή αντίσταση.
Η καταδρομική επιχείρηση, η οποία ήρθε εις πέρας χάρη στη τόλμη εννέα ριψοκίνδυνων μαχητών, οργανώθηκε και αποφασίστηκε, γνωρίζοντας ότι οι πιθανότητες επιβίωσης και επιτυχίας ήταν ελάχιστες. Ανάμεσα στους καταδρομείς που επιλέχθηκαν υπήρχαν εξαιρετικά έμπειροι αντάρτες, οι οποίοι είχαν διακριθεί σε προηγούμενες επιχειρήσεις, όπως ο Σάββας Κερεμίδης, ο Σταύρος Γιαλίδης και ο Σωκράτης Καλαϊτζόγλου.
Η αιφνιδιαστική επίθεση έγινε νύχτα σε στρατόπεδο Τούρκων και οι ήρωές μας εκμεταλλεύτηκαν μια αφύλακτη πλευρά του στρατοπέδου, η οποία ήταν ένας κατακόρυφος βράχος ύψους 150, περίπου, μέτρων. Αφού ολοκλήρωσαν με επιτυχία και πολύ προσεκτικά την καταρρίχιση, η οποία τους πήρε δυο ώρες, διείσδυσαν, καλυμμένοι από βαθύ σκοτάδι, στο στρατόπεδο, στο οποίο υπήρχαν 600 Τούρκοι στρατιώτες, χωρίς να γίνουν αντιληπτοί.
Με το πλεονέκτημα του αιφνιδιασμού, μπήκαν στη σκηνή τόσο του Τζεμάλ Τζεβήτ, όσο και των υπασπιστών του και τους ακινητοποίησαν. Τότε ο Πόντιος μαχητής Καράφιλος φώναξε στους στρατιώτες του στρατοπέδου να παραδοθούν, αλλιώς να σκότωναν τον αρχηγό τους. Στη σκηνή του Τζεβήτ, κρατούνταν τόσο ο ίδιος, όσο και ο υπαρχηγός του, Χουσεϊν Τοπούζογλου, ταξίαρχος του τακτικού τουρκικού στρατού και 17 επιπλέον αξιωματικοί.
Επιβλήθηκαν, με αυτό τον τρόπο, στους υπεράριθμους Τούρκους, έως ότου έφτασε δεύτερη δύναμη, αποτελούμενη από 80 Πόντιους αντάρτες, υπό τον Γεώργιο Καραμιχαηλίδη και πέντε επιπλέον καπετάνιους.
Επί τόπου αποφασίστηκε η εκτέλεση του Τζεβήτ και του επιτελείου του, μετά από ολιγόλεπτη διαδικασία απαγγελίας της κατηγορίας της «Εκ προθέσεως γενοκτονίας εις βάρος των Ελλήνων του Πόντου».
Εκκλήσεις ελέους και απονομής χάριτος από τους καταδικασθέντες δεν έγιναν δεκτές. Αντί απαντήσεως ο καπετάνιος Γεώργιος Καραμιχαηλίδης τους οδήγησε σε παρακείμενη τοποθεσία, όπου τους έδειξε τα κατακρεουργημένα πτώματα Ελλήνων αμάχων, τους οποίους τα σκυλιά είχα θανατώσει την προηγούμενη μέρα. Με την φράση «Ιδού τα αποδεικτικά των έργων σας», οι εγκληματίες Τζεμά Τζεβήτ, 18 αξιωματικοί και 180 περίπου τσέτες, εκτελέστηκαν. Η ζωή χαρίστηκε στους υπόλοιπους 500 Τούρκους στρατιώτες.
Κατά τη διάρκεια της καταδρομικής επιχείρησης, απελευθερώθηκαν 65 νεαρές Ελληνίδες που είχαν απαχθεί από τους Τούρκους.
Μετά την εκτέλεση του Τζεβήτ, οι αντάρτες επέστρεψαν στο Τοπτσαμ, όπου ο αρχηγός των ανταρτών, Αναστάσιος Παπαδόπουλος, γνωστός και ως Κοτζά Αναστάς, εκφώνησε λόγο, στον οποίο, μεταξύ άλλων, είπε, «Σήμερα πανηγυρίζουν οι αδικοχαμένες οι ψυχές των αθώων αμάχων μας. Εκτελέσαμε τον κορυφαίο Τούρκο στρατηγό, ισάξιο του Κεμάλ, που ήταν ταυτόχρονα και συνειδητός εγκληματίας. Συγχαρητήρια σε όλους σας για την εξόντωση αυτού του αιμοσταγούς τέρατος. Ο Θεός των Ελλήνων είναι μαζί μας. Δεν μας ξέχασε».
Πηγή: Οι μονογραφίες του περιοδικού «Στρατιωτική Ιστορία», με θέμα «Το ποντιακό αντάρτικοκαι η Γενοκτονία, Ηρωισμοί και Βαρβαρότητες», του ιστορικού, Σταύρου Γ. Καρκαλέτση.
