ΤΡΑΠΕΖΟΥΝΤΑ.gr | Παροιμίες & αινίγματα

ΠΟΝΤΟΣ

ΠΑΡ
ΟΙΜΙΕΣ
&
ΑΙΝ
ΙΓΜΑΤΑ

Παροιμίες
Αινίγματα

Αδά ‘κι ξέρ’νε σε, ‘ς σην Πόλ με τα κοσάρια καθίζ’νε σε (εδώ δε σε ξέρουν, στην Πόλη με τις κότες σε βάζουν να καθίσεις).
Λέγεται ειρωνικά για κάποιον ανίκανο που καυχιέται σε αγνώστους επιδεικτικά τις ικανότητές του.

Άκ’σον καλά κ’ επεκεί καλάτζεψον (άκουσε πρώτα και μετά μίλησε).
Λέγεται για τον άνθρωπο που εκφέρει γνώμη πριν ακούσει τον άλλον.

Άμον καλάλμεχτον χτήνον όλ’ αλμέγ’ν ατόν (όλοι τον αλμέγουν σαν εύκολη αγελάδα)
Λέγεται για τον άνθρωπο που τον εκμεταλλεύονται οι άλλοι.

Δύο καρπούζα ’ς σ’ έναν γολτούκ’ ’κι κρατίουνταν (δυο καρπούζια σε μια μασχάλη δεν κρατιόνται)
Δεν είναι δυνατόν να γίνουν δυο δουλειές ταυτόχρονα.

Το πόι μ’ εχωρεί, το κιφάλι μ’ κι εχωρεί. (Το μπόι μου χωράει, το κεφάλι μου δεν χωράει)
Απάντηση: Το καρφί.

Ντο έν’ ε’είνο που λέει πάντα τηντογρίαν; (Ποιο είναι εκείνο που λέει πάντα την αλήθεια;)
Απάντηση:  Η ζυγαριά.

Απ’ άνθεν έρχουμαι κι άνθεν ΄κι επορώ να πάγω. (Από πάνω έρχομαι και πάνω δεν μπορώ να πάω)
Απάντηση:  Το ποτάμι.

Ανοίγω οπίσ’ το μαλλιαρόν και βάλω απές το τσάτσαλον. (Ανοίγω πίσω το μαλλιαρό και βάζω μέσα το γυμνό)
Απάντηση: Η κάλτσα και το πόδι.

Απ’ έμπρ’ έχ’ την ράχαν, από πίσ’ την κοιλίαν.(Μπροστά έχει την ράχη και πίσω την κοιλιά)
Απάντηση: Η κνήμη.

Ασπροκάτζ’κον α’ελάδ’ σκίζ’ τ’ ορμάν’ και κατηβαίν’. (Ασπρομέτωπη αγελάδα σκίζει το δάσος και κατεβαίνει)
Απάντηση: Το ξυράφι.

Άχνα, πούχνα, πού θα πας; Τρυπεμέντζα ντο ρωτάς;(Άχνη πάχνη που θα πας; Τρυπημένη τι ρωτάς;)
Απάντηση: Ο καπνός και η καπνοδόχος.

Βιρβιλίτζα κλώσκεται κι η κοιλία τ’ς πρέσκεται. (Η σβούρα περιστρέφεται κι η κοιλιά της πρήζεται)
Απάντηση: Το αδράχτι.

Γονατίζω εμπρός -ι- σ’, χών’ ατο σο σκιστό σ’. (Γονατίζω μπροστά σου και το χώνω στο σκιστό σου)
Απάντηση: Το κλειδί και η κλειδαριά του σαντουκιού.

Γύρω γύρω μάρμαρον κι απέσ’ κείται ασλάντς.(Γύρω γύρω μάρμαρο και μέσααααα κοιμάται λιοντάρι)
Απάντηση: Η σκάφη με το ζυμάρι.

Έχω έναν σανιδόπον και πάντα έν’ βραχμένον.(Έχω ένα σανιδάκι και πάντα είναι βρεγμένο)
Απάντηση: Η γλώσσα.

Έχω έναν μαντρόπον κι έν’ γομάτον ρουτζακόπα.  (Έχω μια μαντρούλα κι είναι γεμάτη κοχυλάκια)
Απάντηση: Το στόμα και τα δόντια

Είναι δύο βουδόπα, δέν’ ατά τρέχ’νε, λύν’ ατά στέκ’νε.  (Είναι δύο βοδάκια, τα δένω τρέχουν, τα λύνω στέκονται)
Απάντηση: Τα τσαρούχια

Έμπρου πάει, οπίσ’ τερεί, τ’ ομμάτια  ’θε μουχτερί.  (Προπορεύεται, πίσω κοιτάζει, τα μάτια του χοίρου)
Απάντηση: Το πέταλο ζώου

Έχω έναν βούδ’, πάει πίν’ και πατέαν  ’κι εφτάει. (Έχω ένα βόδι πάει πίνει και πατημασιά δεν κάνει)
Απάντηση: Η μέλισσα

Έχω ένα γεργανόπον και σκεπάζ’ όλεν την γην. (Έχω ένα παπλωματάκι και σκεπάζει όλη τη γη)
Απάντηση: Ο ουρανός

Έχω έναν κουτόπον κι έν’ γομάτον βιρβιλίτζα.   (Έχω ένα κουτάκι κι είναι γεμάτο κοσμήματα)
Απάντηση: Το στόμα με τα δόντια

Έχω έναν τζιλιδόπον,  πάντα βρέχεται και καμίαν  ’κι στεγνούται.  (Έχω ένα καρβουνάκι, πάντα βρέχεται και ποτέ δεν στεγνώνει)
Απάντηση: Η γλώσσα

Η νυφίτζα κρύφκεται το κιφάλ’ν ατ’ς φαίνεται.    (Η νυφούλα κρύβεται το κεφάλι της φαίνεται)
Απάντηση: Το καρφί

’Κι θέλτς με, νεράσκεσαι με και πάντα έρχεσαι ελέπ’ς με   (Δεν με θέλεις, με σιχαίνεσαι και πάντα έρχεσαι και με βλέπεις)
Απάντηση: Το αποχωρητήριο

Κόκκινον σανίδ’, απάν’ αφκά άσπρα περιστέρια  (Κόκκινο σανίδι επάνω και κάτω άσπρα περιστέρια)
Απάντηση: Η γλώσσα και τα δόντια

Μακρύς μακρύς καλόερος και στούδια πολλά  ’κι έχ’. (Μακρύς μακρύς καλόγερος και κόκαλα πολλά δεν έχει)
Απάντηση:  Ο καπνός

Ολημέρα τρώει κρέας κι ολύνυχτα μετρά τ’ άστρα.  (Όλη μέρα τρώει κρέας κι όλη νύχτα μετρά τ’ άστρα)
Απάντηση: Η βουκέντρα που το βράδυ την τοποθετούν όρθια
με το κεντρί στραμμένο προς τον ουρανό

Ο πάππο μ’ ο δίκολον. (Ο παππούς μου ο δίκολος)
Απάντηση: Ο πέτρινος κύλινδρος

Ο πάππο μ’ ασπρογεννάτες κατακέφαλα θαμμένος. (Ο παππούς μου ο ασπρογέννης με το κεφάλι θαμμένος)
Απάντηση: Το σκόρδο

Ο πάππο μ’ ασπροκέφαλος κείται κατακέφαλος.  (Ο παππούς μου λευκοκέφαλος κοιμάται με το κεφάλι κάτω)
Απάντηση: Το πράσσο

Ο πάππο μ’ ο βαρύκολον που λέει την αλήθειαν.   (Ο παπούς μου ο βαρύκολος που λέει την αλήθεια)
Απάντηση: Η ζυγαριά

Ο σαής επέρασεν, περπεντούλα εκρέμασεν. (Ο ταχυδρόμος πέρασε κουρέλια κρέμασε)
Απάντηση: Το χιόνι και τα παγοκρύσταλλα των στεγών

’Σ ση θάλασσας τον πέλαγον οφίδ’ καγκελασμένον  και  ’ς σ’ οφιδίου το κιφάλ’ ο ήλεν μαρμαρίζει.  (Στης θάλασσας το πέλαγος φίδι κουλουριασμένο και στου φιδιού το κεφάλι ο ήλιος ακτινοβολεί)
Απάντηση: το φιτίλι της καντήλας

Την ημέραν τύλι τύλι και τη νύχταν αποτύλι. (Την ημέρα τύλιγμα, τύλιγμα και τη νύχτα ξετύλιγμα)
Απάντηση: το στρώμα (που την ημέρα το τυλίγουν και το μαζεύουν και το βράδυ το απλώνουν

Τρακ αδά, τρακ ακεί, τρακ ’ς σην πόρταν οπισκαικά.  (Τρακ εδώ τρακ εκεί, τρακ πίσω απ’ την πόρτα)
Απάντηση: η σκούπα

Τρίποδον, τετράποδον, ’κι    πορπατεί καμίαν    (τρίποδο, τετράποδο, δεν περπατά ποτέ)
Απάντηση: το τραπέζι

Τεντζερέ χαλαεμένον τα τζιλίδα φορτωμένον  (Τέντζερης κασσιτερωμένος  φορτωμένος αναμμένα κάρβουνα )
Απάντηση: ο ουρανός με τ’ άστρα.

Συνεχίζοντας σε αυτό τον ιστότοπο αποδέχεστε την χρήση των cookies στη συσκευή σας όπως περιγράφεται στην πολιτική cookies.