Όταν έγινε η σταύρωση ήταν Παρασκευή, παραμονή του εβραϊκού Πάσχα. Σύμφωνα με το Μωσαϊκό νόμο δεν έπρεπε να μείνουν πάνω στο σταυρό τα σώματα των καταδίκων. Πήγαν λοιπόν οι Ιουδαίοι στον Πιλάτο και του ζήτησαν να διατάξει να συντριβούν τα πόδια και οι αρθρώσεις τους για να πεθάνουν γρηγορότερα. Πράγματι ο Πιλάτος έδωσε τη διαταγή κι ήρθαν οι στρατιώτες κι έσπασαν τα πόδια του πρώτου ληστή κι ύστερα και του δεύτερου, αλλά όταν ήρθαν στο Χριστό κατάλαβαν ότι είχε κιόλας πεθάνει. Δεν του έσπασαν λοιπόν τα πόδια, αλλά ένας στρατιώτης με λόγχη του τρύπησε την πλευρά. Κι έτρεξε αίμα και νερό.
Όταν βράδιασε πήγε στον Πιλάτο, ο Ιωσήφ, ένας πλούσιος από την Αριμαθαία, που ήταν κρυφός μαθητής του Κυρίου, και τον παρακάλεσε να του δώσει την άδεια να κατεβάσει από το σταυρό το νεκρό σώμα του Ιησού. Ο Πιλάτος του το επέτρεψε, αφού βεβαιώθηκε από τον εκατόνταρχο ότι πράγματι είχε πεθάνει πάνω στο σταυρό.
Ο Ιωσήφ αγόρασε ένα σεντόνι και αρώματα, κατέβασε το σώμα του Ιησού από το σταυρό, το περιποιήθηκε, το αρωμάτισε και το τύλιξε όπως έπρεπε. Ύστερα το απέθεσε σ’ ένα μνήμα, όπου κανένας μέχρι τότε δεν είχε ταφεί. Ήταν λαξεμένο στο βράχο εκεί κοντά. Μετά κύλησε μια μεγάλη πέτρα κι έκλεισε το μνήμα. Η Μαρία η Μαγδαληνή, και η Μαρία, η μητέρα του Ιωσήφ, παρακολουθούσαν και είδαν πού είχε ενταφιασθεί ο Ιησούς. Ύστερα επέστρεψαν στην πόλη και αγόρασαν αρώματα και μύρα. Την επόμενη ημέρα που ήταν Σάββατο ησύχασαν σύμφωνα με το νόμο.
Πηγή : pemptousia.gr
