Απίστευτο αλλά πολύ αληθινό, το γεγονός πως οι Αρχαίοι Έλληνες διέθεταν ενδοδαπέδια θέρμανση και βιοκλιματικά παλάτια, ήδη από το 2.700 π.Χ..
Θαύμα αρχιτεκτονικής θεωρούνται τα βιοκλιματικά παλάτια του Μίνωα, τα οποία είχαν ανέσεις του 2018, το 7.000 π.Χ με ενδοδαπέδια θέρμανση και ανέσεις πρωτόγνωρες, και κυρίως αδιανόητες ακόμη και σήμερα. Στο δάπεδο, ακριβώς κάτω από το άνοιγμα, υπήρχε η εστία. Τα σπίτια αυτά δεν είχαν εσωτερικούς τοίχους και έτσι η όποια θερμότητα από την κεντρική εστία, μεταδιδόταν σε ολόκληρο το κτίσμα.
Η πρώτη είναι ανακάλυψη των Μινωιτών, που υλοποιήθηκε στα βασιλικά δωμάτια της Κνωσού, και κάτω από το δάπεδο, υπήρχαν σωλήνες, μέσα από τις οποίες περνούσε ζεστό νερό και ζέσταινε τους χώρους.
Την πανάρχαια πόλη ξέθαψε στα 1900 ο Έβανς. Ούτε οι πλούσιοι Ρωμαίοι γνώριζαν την ενδοδαπέδια θέρμανση. Αυτοί χρησιμοποιούσαν το «υπόκαυστον»: Άναβαν στα υπόγειά τους φωτιά και με ανοιχτούς αγωγούς που περνούσαν μέσα από τους τοίχους, έστελναν ζεστό αέρα και θέρμαιναν τους χώρους. Οι Βυζαντινοί χρησιμοποιούσαν τα «πυριατήρια», για να θερμαίνουν τα λουτρά των παλατιών τους.
Οι τοίχοι των σπιτιών των Αρχαίων Ελλήνων ήταν φτιαγμένοι από λάσπη και από πέτρες, μιας και το τσιμέντο για μαζική χρήση ανακαλύφθηκε αργότερα, και χρησιμοποιούσαν για καλύτερο «δέσιμο» και αντοχή της λάσπης αβγά και μαλλιά από κατσίκες. Ο τοίχος που έβλεπε βορρά ήταν πιο παχύς, ενώ η είσοδος στα σπίτια ήταν ως επί το πλείστον στην ανατολική και σπανιότερα στην νότια πλευρά.
Μάλιστα, άλλο ένα μυστικό ήταν πως στα βόρεια φύτευαν κάποια αειθαλή δέντρα, όπως ελιές, ώστε με το φύλλωμά τους να εμποδίζουν τον χειμωνιάτικο κρύο βόρειο άνεμο να πέσει απ’ ευθείας πάνω στο σπίτι. Όμως, οι Αρχαίοι Έλληνες δε σταματήσανε μόνο στη χρήση φυτών για κλιματισμό. Χρησιμοποιούσαν πάνω από τις νότιες πόρτες και παράθυρα, μία προέκταση της σκεπής με προσεκτικά σχεδιασμένο μέγεθος.
Πηγή : athensmagazine.gr
