Το πρωί του Μεγάλου Σαββάτου τελείται η ακολουθία της Πρώτης Ανάστασης, όπου οι εκδηλώσεις ήταν παντού θορυβώδεις. Μέσα στην εκκλησία χτυπούσαν τα στασίδια ή κουνούσαν τους πολυελαίους ή έριχναν να σπάσουν πήλινα σκεύη.
Στη Σινώπη το Μεγάλο Σάββατο το πρωί, πριν αρχίσει ο Μεγάλος Εσπερινός, στόλιζαν την εκκλησία με κλαδιά δάφνης και γέμιζαν και ένα πανέρι δαφνόφυλλα.
Όταν έλεγε ο παπάς, “Ανάστα ο Θεός κρίνον την γην”, έπαιρνε τα δαφνόφυλλα και τα σκορπούσε σε όλη την εκκλησία. Οι γυναίκες προσπαθούσαν να πιάσουν τα φύλλα, ώστε να τα κάψουν στο βάσκαμα ή να τα βάλουν στα ρούχα για να μην τα πιάσει ο κόπιτσας (σκώρος) ή να τα έχουν για τα ποντίκια.
Στην Κερασούντα, το Μεγάλο Σάββατο μάζευαν τα φύλλα της δάφνης, τα οποία σκόρπιζε Ο ιερέας στο ναό ψάλλοντας, “Ανάστα ο Θεός κρίνον την γην” και τα έκαιγαν κατά την απόδοση της γιορτής του Πάσχα. Τη στάχτη από αυτά τη χρησιμοποιούσαν ως φάρμακο.
Στην Τραπεζούντα το Μεγάλο Σάββατο, πολύ πρωί, ο νοικοκύρης κατέβαινε στην αγορά για τα τελευταία ψώνια για το πασχαλινό τραπέζι και οι γυναίκες έπλαθαν τα τσουρέκια, που το ζυμάρι τους το είχαν ετοιμάσει από τη νύχτα. Στην κουζίνα δεν υπήρχαν φαγητά, παρά κάτι νηστίσιμα απομεινάρια από τις προηγούμενες μέρες.
Στο Ακ Νταγ Ματέν, το Μεγάλο Σάββατο έκαναν τις προετοιμασίες για τη Λαμπρή. Την ημέρα αυτή έβαφαν τα αυγά και μάλιστα με πολλά χρώματα, κόκκινα, κίτρινα και μάλιστα με πλουμιστά σχέδια. Αυτά τα λέγανε τουρνίκες. Το βράδυ του Μεγάλου Σαββάτου κοιμούνταν νωρίς, ιδίως όσοι θα κοινωνούσαν και γύρω στις 2 με 3 τα μεσάνυχτα χτυπούσαν οι καμπάνες στο χωριό. Κύματα κύματα έφταναν οι πιστοί από τους γύρω οικισμούς και όλοι κρατούσαν μαζί τους ένα με δύο αυγά για να αγιασθούν κατά τη Θεία Λειτουργία.
Πληροφορίες πάρθηκαν από το βιβλίο: Επιτροπή Ποντιακών Μελετών, Αρχείον Πόντου, Ποντιακή λαογραφία
