Χτες το μεσημέρι στην Θεσσαλονίκη, τελέστηκε η νεκρώσιμος ακολουθία του εκπαιδευτικού και πατέρα του προέδρου της Παμποντιακής Ομοσπονδίας ΗΠΑ–Καναδά, Νικόλαου Μολοχίδη, που έφυγε από την ζωή το περασμένο Σάββατο σε ηλικία 89 ετών. Ο εκλιπών χαρακτηριζόταν από πολλούς συμπατριώτες του ως θρυλικός δάσκαλος, μελετητής της ιστορίας του Πόντου και αγωνιστής για την αναγνώριση της Γενοκτονίας του ποντιακού ελληνισμού.
Πηγή υπερηφάνειας αποτελούσαν για τον ίδιο τα επαγγελματικά επιτεύγματα των παιδιών του σε συνδυασμό με την αφοσίωσή τους στην διατήρηση των παραδόσεων του Πόντου.
Η θλιβερή είδηση του θανάτου του προκάλεσε θλίψη και συγκίνηση στους Πόντιους της Αμερικής, διότι ο γιος του Δημήτρης Μολοχίδης — πρόεδρος της Παμποντιακής Ομοσπονδίας ΗΠΑ–Καναδά και πρόεδρος του Συλλόγου Ποντίων «Κομνηνοί» Νέας Υόρκης— είναι ένας από τους φλογερούς αγωνιστές για την αναγνώριση της Γενοκτονίας του ποντιακού ελληνισμού στην Αμερική και τον Καναδά. Ο αείμνηστος δε ζούσε μόνιμα στη Νέα Υόρκη, αλλά την επισκεπτόταν συχνά μαζί με τη σύζυγό του Λουίζα για να περάσουν τις γιορτές με την οικογένειά του.
Ο Νικόλαος Μολοχίδης ήταν άνθρωπος δυναμικός και με μεγάλη αφοσίωση στην δουλειά του, ανοικτό και προοδευτικό μυαλό. Βίωνε έντονα τη σχολική κοινότητα και τη διαδικασία της διδασκαλίας, εφαρμόζοντας καινοτόμες μεθόδους. Παρότρυνε και ενέπνεε τους μαθητές και τις μαθήτριές του να σχεδιάσουν και να τυπώσουν σχολική εφημερίδα σε πολύγραφο οινοπνεύματος, να δημιουργούν τρισδιάστατους χάρτες με τη βοήθεια της ξυλογλυπτικής, να μαθαίνουν φυσικά φαινόμενα και μαθηματικά μέσα από την οργάνωση και καλλιέργεια σχολικού κήπου κά.
Το Ιερό Ίδρυμα Παναγία Σουμελά Αμερικής εξέδωσε ανακοίνωση για τον θάνατο του Νικόλαου Μολοχίδη στην οποία εκφράζει τα θερμά της συλλυπητήρια και μεταξύ άλλων αναφέρει: «”Έφυγε” για να προστεθεί στο αδιάστατο πάνθεο των αγίων προγόνων μας, των τιμημένων πατέρων μας, των χιλιάδων μαρτύρων μας, των καλών συμπατριωτών μας. Επρόκειτο για ένα καλό πατριώτη, καλό χριστιανό και ειδικά για εμάς του Ιερού Ιδρύματος και τον καθένα μας χωριστά, επρόκειτο για ένα άριστο συμπροσκυνητή μας που κέρδιζε τους πάντες με την ηπιότητα του, με το χαμόγελο του, με την νηφαλιότητα του, με την καλοσύνη του. Ο Νικόλαος Μολοχίδης υπήρξε υποστηρικτής και δωρητής του Ιδρύματος, μοιράστηκε μαζί μας τις πολύτιμες γνώσεις του μέσα από διαλέξεις και δημοσιεύσεις μας, και τέλος με το κύρος του ενέπνεε έναν βαθύ σεβασμό».
Αξίζει επίσης να αναφέρουμε την γνωριμία του Νικόλαου Μολοχίδη με την Βασιλική Τσανακτσίδου —δραστήριο μέλος του οργανωμένου ποντιακού χώρου της Αμερικής και μέλος του Ποντιακού Συλλόγου «Πόντος» του Norwalk— όπως η ίδια την εκμυστηρεύτηκε στο ΤΡΑΠΕΖΟΥΝΤΑ.gr: «Τον Νικόλαο Μολοχίδη τον γνώρισα στην Νέα Υόρκη και εντυπωσιάστηκα από τις γνώσεις του αλλά κυρίως από το πάθος και την ικανότητα του να μοιράζεται τις γνώσεις του. Του ζήτησα να με βοηθήσει να γράψω ένα θεατρικό δρώμενο για τον ποντιακό γάμο και εκείνος χαμογελώντας μου είπε: “Για τον γάμο Ποντίων εννοείς Βασιλική μου. Στις μέρες μας πλέον δεν γίνονται ποντιακοί γάμοι αλλά γάμοι Ποντίων”. Κι έτσι με κάλεσε στο σπίτι του στην Θεσσαλονίκη να κάτσουμε μαζί και να γράψουμε το θεατρικό. Εγώ με την σειρά μου φρόντισα στο επόμενο ταξίδι μου να τον επισκεφτώ στο σπίτι όπου ζούσε με την αγαπημένη του σύζυγο Λουίζα η οποία με υποδέχτηκε με ανοιχτή αγκαλιά και καθ’ όλη την διάρκεια της κουβέντας μου μαζί του, εκείνη μας έφερνε καλούδια, κεράσματα και αναψυκτικά.
»Ο Νίκος Μολοχίδης με ταξίδεψε στα βιβλία του και στα γραπτά του και είχα την τιμή να απολαύσω ένα υπέροχο μάθημα από έναν εξαιρετικό δάσκαλο που δεν μου άνοιξε απλώς το σπίτι του άλλα και τον θησαυρό των γνώσεων του. Όταν μετά από ώρες έφυγα από το σπίτι τους και την αγκαλιά τους είχα έτοιμο το θεατρικό Γάμος Ποντίων. Όταν παίχτηκε το έργο στην Νέα Υόρκη ο Νίκος ήταν εκεί και με αναζήτησε, με αγκάλιασε μετά την παράσταση συγκινημένος μου είπε ότι με καμάρωσε για αυτό που έκανα και εγώ του είπα ότι είχα τον καλύτερο δάσκαλο. Χαιρόταν με την επιτυχία των μαθητών του και εγώ είχα την τιμή να είμαι μαθήτρια του έστω και για ένα απόγευμα εκεί στο σπίτι του στην Θεσσαλονίκη, είχα την τιμή να θαυμάσω και να απολαύσω έναν υπέροχο δάσκαλο. Κάλο ταξίδι Νίκο Μολοχίδη».
Βιογραφικό Νικόλαου Μολοχίδη
Ο Νικόλαος Μολοχίδης γεννήθηκε το 1929 στο Λόφο Πιερίας με οικογενειακές καταβολές από τη Σαμάρουξα, μια κοινότητα κοντά στην Τραπεζούντα του Πόντου. Ο παππούς του Δημήτριος Μολοχίδης ήταν αγρότης, ενώ ο πατέρας του, Αναστάσιος, ήταν απόφοιτος του φροντιστηρίου της Τραπεζούντας και εργάστηκε ως δάσκαλος στη Τραπεζούντα, την Σάντα και την Κριμαία. Ο απροσδόκητος θάνατος του πατέρα του ωθεί τον Νικόλαο Μολοχίδη να αλλάζει προσανατολισμό του και να σπουδάσει στην Παιδαγωγική Ακαδημία Θεσσαλονίκης. Ξεκίνησε την καριέρα του από τις Σέρρες και στην συνέχεια πηγαίνει στην Κατερίνη όπου το 1956 γνωρίζει την σύντροφο του Λουΐζα Ευφραιμίδου, επίσης ποντιακής καταγωγής. Όντας διορισμένος και με οικογένεια, συνεχίζει τις σπουδές του στο Μαράσλειο Διδασκαλείο Αθηνών, πράγμα αξιοζήλευτο για την εποχή εκείνη.
Ο Νικόλαος και η Λουΐζα Μολοχίδη απέκτησαν δύο αγόρια, τον Αναστάσιο και τον Δημήτριο και οι δύο απόφοιτοι του Φυσικού Τμήματος της Φυσικομαθηματικής Σχολής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Ο μεγαλύτερος γιος του Αναστάσιος είναι επίκουρος καθηγητής στο τμήμα Φυσικής του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης και ανήκει στην τρίτη γενιά της οικογένειας Μολοχίδη που ασχολήθηκε με την παιδεία. Ο Νικόλαος Μολοχίδης απέκτησε και τέσσερα εγγόνια. Ο αείμνηστος κατάφερε, με εξαιρετικό ζήλο και ήθος στην δουλειά του, να διέλθει απ’ όλες τις βαθμίδες του εκπαιδευτικού συστήματος (δάσκαλος, διευθυντής, επιθεωρητής), μέχρι και τη συνταξιοδότησή του το 1987.
Μετά από τη συνταξιοδότησή του, η μελέτη του ποντιακού ελληνισμού μέσα από τα βιώματα και τα ακούσματα των επιζώντων της γενοκτονίας και του ξεριζωμού καθώς και η συγγραφή των εμπειριών του, συμπλήρωναν τις ώρες ενασχόλησης με τα εγγόνια του.
Θοδωρής Μακρίδης
Με πληροφορίες από το anamniseis.net.
