Δεν υπάρχει μεγαλύτερη τιμή για έναν αθλητή από ένα Ολυμπιακό μετάλλιο. Μπορεί να παλεύει για… μια ζωή για να το πετύχει, μπορεί ποτέ να μη φτάσει σε μια τόσο μεγάλη επιτυχία. Από μόνη της η συμμετοχή σε Ολυμπιακούς Αγώνες φυσικά είναι σπουδαία για τον οποιονδήποτε, αν όμως έρθει και το μετάλλιο αποτελεί κάτι που δεν το ξεχνάει κανείς για μια ζωή.
Η κατάκτηση χρυσού, ασημένιου ή χάλκινου μεταλλίου θεωρείται ως το αποκορύφωμα της καριέρας κάθε αθλητή. Μάλλον όμως δεν έχουν όλοι το ίδιο σκεπτικό. Και υπάρχουν δύο περιπτώσεις αθλητών που βρέθηκαν σε Ολυμπιακούς Αγώνες, κατέκτησαν μετάλλιο αλλά το… αρνήθηκαν. Δεν το παρέλαβαν, με αποτέλεσμα η ποινή για εκείνους να είναι πολύ βαριά.
Βαρκελώνη, 1992
Ο πρώτος μας γυρίζει πολλά χρόνια πίσω, στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Βαρκελώνης το 1992. Ο αρσιβαρίστας Ibragim Samadov κατέκτησε το χάλκινο μετάλλιο εκπροσωπώντας την Ενωμένη Ομάδα της πρώην Σοβιετικής Ένωσης (EUN) στην κατηγορία των ελαφρών βαρέων βαρών. Ο Samadov ήταν ένα από τα φαβορί ενόψει της διοργάνωσης, δεδομένου ότι στο παρελθόν είχε κερδίσει χρυσό στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Άρσης Βαρών το 1991.
Αφού οι τρεις πρώτοι στην κατάταξη, εκ των οποίων και ο δικός μας ολυμπιονίκης Πύρρος Δήμας, ισοφάρισαν, οι κριτές έστειλαν τον Samadov στην τρίτη θέση του βάθρου επειδή ζύγιζε 0,05 κιλά περισσότερο από τους άλλους δύο.
Ο Samadov ήταν έξαλλος με την απόφαση και κατά τη διάρκεια της τελετής απονομής των μεταλλίων αρνήθηκε να σκύψει ώστε να του τοποθετηθεί το μετάλλιο στο λαιμό. Ενάντια στο πρωτόκολλο, ο αθλητής το πήρε στο χέρι του. Γρήγορα το πέταξε στο βάθρο και αποχώρησε υπό το άκουσμα αποδοκιμασιών του κοινού.
Το αποτέλεσμα ήταν ο Samadov να αποκλειστεί ισόβια από τη Διεθνή Ολυμπιακή Επιτροπή.
Πεκίνο, 2008
Η ιστορία του Samadov που αρνήθηκε να παραλάβει το μετάλλιό του και το… πέταξε επί της ουσίας επαναλήφθηκε 16 χρόνια μετά με – αρνητικό – πρωταγωνιστή τον Σουηδό παλαιστή Ara Abrahamian. Ο Abrahamian έχασε από τον Ιταλό, Andrea Minguzzi στα ημιτελικά της κατηγορίας των 84 κιλών του αγωνίσματος της ελληνορωμαϊκής πάλης.
Ο Σουηδός υποστήριξε ότι υπήρξαν «κραυγαλέα λάθη στην κριτική». Ο ίδιος και ο προπονητής του έφτασαν στο σημείο να κατηγορήσουν τους αξιωματούχους για διαφθορά. Έχοντας κερδίσει το ασημένιο μετάλλιο στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Αθήνας το 2004, ο Abrahamian εξασφάλισε το χάλκινο μετάλλιο το 2008, αλλά η νίκη δεν τον ενθουσίασε καθόλου. Αν και έσφιξε το χέρι και δέχθηκε το μετάλλιο, το αφαίρεσε γρήγορα πριν κατέβει από το βάθρο και το άφησε στο έδαφος.
Hoy retomamos esta entrada de @HistoriasdlosJJ dedicada a un insólito gesto de rechazo de una medalla olímpica, ocurrido en Pekín 2008 en lucha grecorromana. La historia, aquí: https://t.co/IJurj5daNt pic.twitter.com/aMdUnMBaLv
— Historias de los Juegos (@HistoriasdlosJJ) April 29, 2021
Το αποτέλεσμα ήταν και πάλι το ίδιο: η Διεθνής Ολυμπιακή Επιτροπή τον απέκλεισε εφ’ όρου ζωής.
Η ανακοίνωση της ΔΟΕ
Εκείνη την εποχή, η ΔΟΕ ανέφερε σε ανακοίνωσή της: «Η τελετή απονομής είναι ένα τελετουργικό με υψηλό συμβολισμό, που αναγνωρίζεται ως τέτοιο από όλους τους αθλητές και τους άλλους συμμετέχοντες.
«Οποιαδήποτε διαταραχή από οποιονδήποτε αθλητή, ιδίως από έναν νικητή μεταλλίων, αποτελεί από μόνη της προσβολή για τους άλλους αθλητές και για το Ολυμπιακό Κίνημα. Είναι επίσης αντίθετη με το πνεύμα της ευγενούς άμιλλας».
Πηγή: sportal.gr
