Ποιμαντορική εγκύκλιος του Μητροπολίτου Βεροίας
«Ὀγδόντα τέσσερα χρόνια συμπληρώνονται φέτος ἀπό τήν 28η Ὀκτωβρίου τοῦ 1940, ἡμέρα κατά τήν ὁποία ἡ Ἑλληνισμός δέχθηκε μία ἄδικη καί ἰταμή πρόκληση.
Ὀγδόντα τέσσερα χρόνια ἀπό τήν ἡμέρα κατά τήν ὁποία οἱ δυνάμεις τοῦ Ἄξονος ζήτησαν ἀπό τήν πατρίδα μας καί ἀπό τόν λαό της νά ὑποταχθεῖ καί νά παραδώσει τή γῆ πού μέ τόσες θυσίες καί τόσα αἵματα εἶχε ἐλευθερώσει ἀπό τόν ἀλλόθρησκο κατακτητή.
Ὀγδόντα τέσσερα χρόνια πέρασαν ἀπό τήν ἡμέρα πού κάποιοι πίστευσαν ὅτι εἶναι δυνατόν οἱ Ἕλληνες νά φοβηθοῦν τή δύναμη τῶν ὅπλων καί τήν ἰσχύ τῶν ἀριθμῶν καί νά μήν ὑπερασπισθοῦν τήν πατρώα γῆ πού τούς κληροδότησαν μέ θυσίες οἱ πατέρες καί οἱ μητέρες τους.
Ὀγδόντα τέσσερα χρόνια πέρασαν ἀπό τήν ἡμέρα πού ὁ Ἰταλός πρέσβυς στήν Ἀθήνα πῆρε μία γενναία καί θαρραλέα ἀπάντηση στήν πρόκληση πού μετέφερε, ἕνα ἡρωικό «Ὄχι», πού στή συνέχεια θά τό ἔβλεπε νά παίρνει σάρκα καί ὀστᾶ μέ τή μεγαλειώδη ἀντίσταση τοῦ Ἑλληνικοῦ λαοῦ, ὁ ὁποῖος χωρίς νά ὑπολογίσει τίποτε, χωρίς νά φοβηθεῖ κανέναν, ἔχοντας ἐμπιστοσύνη στόν Θεό καί στήν Παναγία Μητέρα τοῦ Κυρίου καί Ὑπέρμαχο Στρατηγό τοῦ Γένους μας, ἀποφάσισε νά ὑπερασπίσει τά αἱματοβαμμένα ἐδάφη τῆς ἑλληνικῆς γῆς.
Ἀγωνίσθηκαν οἱ Ἕλληνες μέ ὅλη τή δύναμη τῆς ψυχῆς τους. Ἀγωνίσθηκαν θέτοντας πάνω ἀπό ὅλα τήν ἀγάπη τους γιά τήν πατρίδα καί τήν ἐλευθερία καί ἔχοντας ἀκράδαντη πίστη στή βοήθεια τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου, ἡ ὁποία ἦταν πάντοτε σύμμαχος καί συμπαραστάτης καί βοηθός στούς δύσκολους ἀγῶνες τοῦ Ἔθνους.
Καί μέ τή βοήθειά της κατόρθωσαν οἱ πατέρες μας τό θαῦμα. Κατόρθωσαν αὐτό πού ἔγινε γνωστό στόν κόσμο ὡς τό «ἔπος τοῦ 40». Γιατί ἦταν θαῦμα καί ἔπος αὐτό πού ἐπέτυχαν οἱ Ἕλληνες μέ τίς περιορισμένες δυνάμεις τους ἀπέναντι σέ ἕνα μεγάλο καί ἰσχυρό κράτος. Ἦταν ἕνα θαῦμα τῆς Παναγίας μας, τό ὁποῖο δέν ὁμολογοῦσαν μόνο οἱ πατέρες μας, οἱ ὁποῖοι ἀγωνιζόταν στά βουνά τῆς Πίνδου, ὑπερασπιζόμενοι τήν ἐλευθερία καί τήν ἀνεξαρτησία τῆς πατρίδος μας. Δέν τό ὁμολογοῦσαν μόνο οἱ ἡρωικές ἐκεῖνες γυναῖκες, πού χωρίς νά ὑπολογίζουν τίς δυσκολίες καί τά χιόνια, μετέφεραν προμήθειες στούς στρατιῶτες μας πού πολεμοῦσαν.
Τό ὁμολόγησαν καί οἱ ἀντίπαλοι μας πού δέν ἔβρισκαν ἄλλη ἐξήγηση γιά τό πῶς εἶναι δυνατόν νά νικοῦν οἱ Ἕλληνες, ἀλλά καί ὅτι ἔβλεπαν μιά παράξενη νεφέλη νά περιορίζει τήν ὁρατότητα τῶν πιλότων τους, σάν νά ἤθελε νά προστατεύσει τόν ἑλληνικό στρατό.
Ἦταν ὄντως ἡ προστασία τῆς Ὑπερμάχου Στρατηγοῦ τοῦ Ἔθνους μας αὐτή ἡ ἀσυνήθιστη νεφέλη πού κάλυπτε τούς στρατιῶτες μας ἀπό τά ἐχθρικά πυρά. Ἦταν ἡ θεία Σκέπη τῆς Παναγίας μας πού ἁπλωνόταν ἐπάνω ἀπό τίς γυναῖκες τῆς Πίνδου καί τίς ἔκανε καί αὐτές ἀόρατες μέχρι νά φθάσουν στόν προορισμό τους.
Κάτω ἀπό τή Σκέπη τῆς Παναγίας, πού ὡς στοργική μητέρα τούς προστάτευε μέ τό ἱερό μαφόριό της ἀπό τίς ἐπιθέσεις καί τά ὅπλα τοῦ ἐχθροῦ, ἀγωνίσθηκαν οἱ πατέρες μας. Καί τούς προστάτευε ἡ Ὑπεραγία Θεοτόκος, γιατί ἤξερε ὅτι μέ τό ἱερό ὄνομά της στά χείλη τους πολεμοῦσαν οἱ στρατιῶτες μας. Τούς προστάτευε, γιατί ἤξερε ὅτι μέ τή δική της εἰκόνα στό στῆθος ἀγωνιζόταν. Τούς προστάτευε, γιατί ἤξερε ὅτι τή δική της βοήθεια καί προστασία ἐπικαλοῦντο, ὄχι μόνο ὅσοι πολεμοῦσαν στήν πρώτη γραμμή τοῦ πολέμου ἀλλά καί ὅσοι ἀγωνιζόταν στά μετόπισθεν, μεταφέροντας πυρομαχικά καί περιθάλποντας τούς τραυματίες, καί ὅσοι στίς πόλεις καί στά χωριά ἀγωνιοῦσαν γιά τούς δικούς τους πού πολεμοῦσαν ὑπέρ πίστεως καί πατρίδος.
Ἑορτάζοντας καί τιμώντας σήμερα τήν ἐπέτειο τῆς ἡρωικῆς ἀντιστάσεως τοῦ Ἑλληνικοῦ λαοῦ κατά τῶν ἐχθρῶν του καί τήν ἀνάμνηση τῆς ὑπερμάχου προστασίας τῆς Ἁγίας Σκέπης τῆς Θεομήτορος, ἄς διδαχθοῦμε ἀπό τόν ἡρωισμό καί τήν πίστη τῶν πατέρων μας. Ἄς εὐχαριστοῦμε γιά τήν κραταιά προστασία της τήν Ὑπέρμαχο Στρατηγό μας καί ἄς τήν παρακαλοῦμε νά προστατεύει τό Ἔθνος μας πάντοτε καί ἰδιαιτέρως στήν κρίσιμη αὐτή συγκυρία πού ζεῖ καί ἡ πατρίδα μας καί ὁ κόσμος. Διάπυρος πρός Θεόν καί τήν Ὑπεραγίαν Θεοτόκον εὐχέτης».
Πηγή: veriotis.gr
