Θεοφάνης Μαλκίδης: Ένα σημαντικό άρθρο από το συγγραφέα και αγωνιστή για τον Πόντο Tamer Çilingir για τον φυλακισμένο συναγωνιστή μας Γιάννη Βασίλη Γιαϊλαλί. Με ένα ακόμη γράμμα του, μία φωτογραφία του, μας καλεί στο αυτονόητο καθήκον για τον Ελληνικό λαό και την ιστορική του παράδοση: την αντίσταση και την αλληλεγγύη μέχρι την Ελευθερία.
Tamer Çilingir: Χαιρετισμούς από τη φυλακή του Ελατζίκ, χαιρετισμούς από τον Γιάννη Βασίλη Γιαϊλαλί
“Είναι αστείες οι επιστολές φυλακών. Επειδή είναι γραμμένες ανάμεσα στους τέσσερις τοίχους. Τώρα μπορεί να έχει μόνο αέρα, καφέ και τσάι. Ωστόσο δεν ξέρει ποιος είναι δίπλα του ή δεν μπορεί να έχει μια συνάντηση ή μία συνομιλία. Ο χρόνος είναι διαφορετικός ανάμεσα σε τέσσερις τοίχους και χρειάζονται μήνες για να συνομιλήσει με έναν φίλο, να συνομιλήσει με ένα γράμμα.
Με ένα πρόσωπο που δεν γνωρίζει ποτέ. Και δεν μπορεί να γράψει και να πει αυτά που θέλει. Επιπλέον υπάρχει πιθανότητα η επιστολή να μην φτάσει ποτέ στον παραλήπτη του, εάν πρόκειται να χρησιμοποιηθεί μια απαγορευμένη λέξη ή περιεχόμενο. Έτσι επιλέγονται λέξεις όπως κάνουν οι καλλιτέχνες.
Αλλά αν το πρόσωπο που έγραψε το γράμμα είναι και αυτό ανάμεσα στους τέσσερις τοίχους, τότε είναι ευκολότερο να σε καταλάβει. Αυτά τα γράμματα είναι τόσο συγκινητικά, γεμάτα με λόγια και συναισθήματα που τρίτο πρόσωπο δεν μπορεί να δει, δεν μπορεί να καταλάβει.
Μιλήσαμε με τους Γιάννη Γιάννη, Μαλκίδη Θεοφάνη, με τον Botan Zilan και τη γυναίκα του Holalı Hoca .
Μιλήσαμε για τους λόγους της σύλληψής του Γιάννη και της σύλληψης της συντρόφου του της Meral. Και για τους δύο, δόθηκε εντολή από τη Σαμψούντα. Πόσο ισχυρή είναι αυτή η εντολή; Δεν υπάρχει όνομα, καμία διεύθυνση, απολύτως τίποτα. Απλώς ο εισαγγελέας είπε ότι ο Γιάννης ήταν «πράκτορας ή μέλος τρομοκρατικής οργάνωσης».
Ο Γιάννης είναι στη φυλακή σχεδόν ένα έτος, η Μεράλ πάνω από 2 μήνες, δυστυχώς οι φυλακές μας υπάρχουν για 100 χρόνια.
Υπάρχει μια λαχτάρα να μάθει τι συμβαίνει. Με έναν τέτοιο τίτλο, όχι με ένα άρθρο ειδήσεων. Με λεπτομέρειες.
Υπάρχει μια λαχτάρα για την οσμή των αγώνων, μια μυρωδιά της θάλασσας, μια μυρωδιά ξύλου, μυρωδιά φαγητού, η ανάγκη για ένα ζεστό χαμόγελο, μια ζεστή μέρα, μία καλή βραδιά.
Έχουμε χρόνια να κοιτάξουμε μακριά … Για ένα χρόνο ο Γιάννης μπορεί να κοιτάξει μόνο πέντε μέτρα μακριά. Και όμως θέλει να δει τον ουρανό χωρίς όρια και περιορισμούς.
Ίσως δεν μπορούμε να του στείλουμε αυτά που θέλουμε, αλλά μπορούμε να του “στείλουμε” λεπτομερείς ειδήσεις, να “συζητήσουμε”, να “πιούμε” τσάι, να “ζήσουμε” μαζί του.
Προσπαθεί να μάθει Ελληνικά, αλλά ε οι πόροι του δεν είναι αρκετοί. Και φυσικά υπάρχουν προβλήματα με τα βιβλία στη φυλακή, αφού επιτρέπεται ένας περιορισμένος αριθμός βιβλίων που μπορούν να διαβαστούν. Συχνά στέλνουμε στον Γιάννη, ένα βιβλίο, ένα γράμμα, μια κάρτα.
Έτσι ξέρει ότι δεν είναι μόνος και πρέπει να το κάνουμε όχι για τον ίδιο, αλλά ίσως για τον εαυτό μας.
Σήμερα μας στέλνει μια φωτογραφία και μαζί με αυτήν στέλνει σε όλους μας την αγάπη του και τους χαιρετισμούς του.
Διεύθυνση:
Yannis Vasilis Yaylalı
2 No’lu Yüksek Güvenlikli Kapalı Hapishane
E-36
Elazığ
Τurkey
Μετάφραση: Θεοφάνης Μαλκίδης
Πηγή: malkidis.blogspot.gr
