Μια ιστορία που μοιάζει περισσότερο με σενάριο ταινίας επιστημονικής φαντασίας —κι όμως είναι πραγματικότητα—, δημοσίευσε την περασμένη Τετάρτη ο λυράρης, δημοσιογράφος και συντονιστής-οραματιστής της «Ψηφιακής Σάντας», Δημήτρης Πιπερίδης. Η επιστήμη της γενετικής βοήθησε ώστε δύο Σανταίοι που ζουν στις ΗΠΑ να ταυτοποιήσουν ότι είναι συγγενείς.
Είναι πραγματικά εκπληκτικό το πως η πρόοδος της επιστήμης χαράζει νέους δρόμους στη γενεαλογική έρευνα.
Διαβάστε παρακάτω ολόκληρη τη συγκλονιστική ανάρτηση του Δημήτρη Πιπερίδη:
«Πριν από 103 χρόνια δύο νέα παιδιά από τη Σάντα του Πόντου, οι Πλούταρχος και Δαμιανός Γεροντίδης, κουνιάδοι του μεγάλου Πόντιου λαογράφου Στάθη Αθανασιάδη, του πολυβραβευμένου “Γεροστάθη”, μεταναστεύουν στις ΗΠΑ για να αποφύγουν τη στράτευσή τους στον οθωμανικό στρατό. Αφήνουν πίσω στον Πόντο τους γονείς τους —που θα πεθάνουν στις εξορίες στα βάθη της Μικράς Ασίας— το μικρότερο αδερφό τους —που θα δολοφονηθεί από τους Τούρκους—, και τις τέσσερις αδερφές τους, που θα έρθουν μετά την ανταλλαγή των πληθυσμών στην Ελλάδα και θα εγκατασταθούν στην Καστανιά Ημαθίας.
Πριν από λίγα χρόνια βρίσκω τυχαία μια φωτογραφία από μια επίσκεψη των αδερφών του παππού μου στην Καστανιά. Βγάζουν μια αναμνηστική φωτογραφία με τη γυναίκα του “Γεροστάθη”, την αείμνηστη Χρίστη Αθανασιάδου, και από πίσω γράφουν “με την πολυαγαπημένη μας εξαδέρφη Χριστιανή”. Μου κάνει εντύπωση ότι η Χρίστη είναι ολόιδια, σαν δίδυμη σταγόνα, με μια από τις αδερφές του παππού μου. Λίγο η περιέργεια για την οικογενειακή ιστορία, λίγο η λατρεία μου για το “Γεροστάθη” —την τρίτομη Ιστορία και Λαογραφία Σάντας πρέπει να την έχω διαβάσει καμιά εικοσαριά φορές μέχρι σήμερα— ψάχνω και ανακαλύπτω ότι η Χρίστη και τα αδέρφια της ήσαν πρώτα εξαδέρφια με τον παππού μου, χωρίς όμως να μπορεί κανείς να μου πει από που πηγάζει αυτή η συγγένεια. Θυμάμαι μάλιστα ότι γι αυτό το λόγο καταχώρησα στο γενεαλογικό μου δέντρο τη σχετική πληροφορία ως “μη επαρκώς τεκμηριωμένη”.
Και ερχόμαστε στο σήμερα. Πριν από λίγο καιρό μια δεύτερη ξαδέρφη μου, εγκατεστημένη στις ΗΠΑ, θέλοντας να μάθει τις ρίζες της στέλνει δείγματα DNA σε ένα από τα πολλά προγράμματα γενεαλογίας που κάνουν θραύση στο εξωτερικό. Μετά από λίγο καιρό της έρχεται μια απάντηση, που λέει ότι πλησιέστερος συγγενής της στις ΗΠΑ είναι ένας εβδομηντάχρονος κύριος Gerondidis, εγγονός του Δαμιανού Γεροντίδη, πρώτου εξάδελφου της γιαγιάς της. Μαθαίνω μάλιστα ότι ο γεννημένος στις ΗΠΑ Γεροντίδης γνωρίζει την ιστορία της οικογένειάς του και έχει ξεκινήσει ήδη να φτιάχνει το γενεαλογικό του δέντρο, οπότε όταν τον γνωρίσουμε του επιφυλάσσουμε μερικές ευχάριστες εκπλήξεις.
Μετά από αυτό, νομίζω ότι στην επόμενη τηλεδιάσκεψη της Ψηφιακής Σάντας θα πρέπει να δούμε πολύ σοβαρά πως θα αξιοποιήσουμε τις νέες τεχνολογίες —ακόμη και τη γενετική, που εμένα τουλάχιστον προσωπικά με τρομάζει— στην προσπάθειά μας να ξετυλίξουμε το κουβάρι του παρελθόντος. Έχουμε πολλά ακόμη να κάνουμε. Και κάθε φορά που νομίζουμε ότι έχουμε εξαντλήσει όλα τα μέσα, έρχεται μια νέα εξέλιξη να μας αποδείξει ότι έχουμε ακόμη πολύ δουλειά.»
