Το Ελληνικό Φροντιστήριο της Τραπεζούντας ή «Φάρος της Ανατολής» υπήρξε ο σημαντικότερος εκπαιδευτικός οργανισμός της Τραπεζούντας. Ιδρύθηκε το 1682 από το Σεβαστό Κυμινήτη και κατά τη λειτουργία του συνέβαλε στην ανάδυση των διανοούμενων του Πόντου.
Στόχος του ήταν εξαρχής, η διαμόρφωση ελληνικής και χριστιανικής συνείδησης. Από το 1817 έως το 1922, έγιναν συστηματικά προσπάθειες αναβάθμισης του Φροντιστηρίου, με αποτέλεσμα την αναγνώριση του ως πλήρες γυμνάσιο, ισότιμο των Γυμνασίων του ελληνικού κράτους. Τα εκπαιδευτικά πράγματα της πόλης της Τραπεζούντας, τράβηξαν το ενδιαφέρον ολόκληρης της κοινότητας, και στη συνέχεια οι απλοί πολίτες, η μητρόπολη και τα μοναστήρια, με την επιχορήγηση που μπορούσε ο καθένας συνέβαλαν στην ανοδική του πορεία.
Κατά τη διάρκεια του 19ου αιώνα, παρουσιάστηκαν περίοδοι σοβαρών ενδοκοινοτικών κρίσεων με άμεση επιρροή στην εξέλιξη του Φροντιστηρίου. Η πρώτη κρίση παρουσιάστηκε τα έτη 1850-1853 με αφορμή την εκλογή των συμβούλων της Πολιτικής Κάσσας. Η δεύτερη κρίση παρουσιάστηκε το 1893 με αφορμή τη διχόνοια που ξέσπασε για την εκλογή του Μητροπολίτη Κωνσταντάτου, και διήρκεσε 4 χρόνια.
Καθόλη τη διάρκεια της λειτουργίας του, το Φροντιστήριο στεγάστηκε σε διαφορετικά κτίρια ανάλογα με τις ανάγκες και τις δραστηριότητες του.
Η πρώτη του στέγη κατά την ίδρυση του, ήταν μετόχι της Παναγίας Σουμελά. το τελευταίο μεγαλοπρεπές κτίριο του Φροντιστηρίου το οποίο θεμελιώθηκε το 1898 και αποπερατώθηκε το 1902, βρισκόταν στα βράχια της παραλίας της Τραπεζούντας. Ήταν τριώροφο σε σχήμα Π, είχε 36 αίθουσες , κεντρική θέρμανση, και στην πλευρά που έβλεπε στη θάλασσα υπήρχαν 2 επιπλέον όροφοι όπου στεγάζονταν το ανοικτό και κλειστό γυμναστήριο. Στο ισόγειο υπήρχαν οι αίθουσες ωδικής της Φιλαρμονικής Τραπεζούντας, η τραπεζαρία των μαθητών, το ιματιοφυλάκιο και στεγάζονταν σύλλογοι που με κάποιο τρόπο σχετίζονταν με το Φροντιστήριο. Στον α’ όροφο στεγάζονταν οι τάξεις του Δημοτικού και τμήμα του Σχολαρχείου, ενώ στο β’ όροφο οι υπόλοιπες τάξεις του σχολαρχείου, το Γυμνάσιο και το Αναγνωστήριο.
Το Φροντιστήριο της Τραπεζούντας λειτούργησε μέχρι το 1922, αντιμετωπίζοντας κοινωνικές και πολιτικές δυσκολίες, ενώ το 1923 δόθηκε το οριστικό τέλος του με τη Συνθήκη της Λωζάννης. Σήμερα, το Φροντιστήριο συνεχίζει να στεγάζει τους φοιτητές της Τραπεζούντας.
