Στη δημιουργία του πρώτου διαδραστικού χάρτη με δολοφονίες στην Τουρκία, προχώρησε η δημοσιογράφος Ceyda Ulukaya. Το πρότζεκτ, πραγματοποιήθηκε σε συνεργασία με τους Sevil Seten και Yakup Çetinkaya, και ήταν μεταξύ των φιναλίστ των βραβείων 2016 Data Journalism Awards, στο τμήμα Small Newsroom.
Ο χάρτης καλύπτει την περίοδο μεταξύ 2010 και 2017, κατά τη διάρκεια της οποίας σκοτώθηκαν τουλάχιστον 1.964 γυναίκες. Εκτός από τη γνωστοποίηση της ημερομηνίας και του τόπου των δολοφονιών, διατίθενται ποιοτικά φίλτρα που υποδεικνύουν τα δημογραφικά στοιχεία των θυμάτων, τη σχέση που είχαν με τους δολοφόνους τους, το «πρόσχημα» της δολοφονίας και το αποτέλεσμα για τον δολοφόνο.
Σύμφωνα με τη δημοσιογράφο, είναι σχεδόν μια έκθεση πολέμου.
Σε συνέντευξή της στο balcanicaucaso.org, η Ulukaya δήλωσε πως για το 22,4% των αναφερόμενων περιπτώσεων, ο Τύπος δεν παρείχε πληροφορίες σχετικά με την αιτία του εγκλήματος. Ενώ οι περισσότερες δολοφονίες γυναικών, αφορούν περιπτώσεις όπου η γυναίκα αρνήθηκε την πρόταση συμφιλίωσης με τον άνδρα από τον οποίο χώρισε.
«Ο Τύπος αναφέρει αυτές τις δολοφονίες ως μεμονωμένα, τραγικά γεγονότα, αλλά όταν τα κοιτάμε μαζί, αναδύεται ένα κοινό μοτίβο. Όλες αυτές οι δολοφονίες μοιάζουν, έχουν παρόμοια προσχήματα και δράστες, οι οποίοι ανήκουν κυρίως στον οικογενειακό κύκλο των θυμάτων. Και αυτό μας λέει πολλά για τις ρίζες του προβλήματος και πώς θα μπορούσε να αντιμετωπιστεί. Αυτό όμως απαιτεί δέσμευση. Σε τοπικό επίπεδο, στις επαρχίες, όπου υπάρχει μεγαλύτερος αριθμός ανθρωποκτονιών, θα μπορούσαν να αναπτυχθούν μηχανισμοί προστασίας για τις γυναίκες, ενώ σε εθνικό επίπεδο θα μπορούσαν να εφαρμοστούν αποτελεσματικότερα νομικά μέτρα – για παράδειγμα, αφαιρώντας την υποψία της απιστίας ως ελαφρυντικού παράγοντα. Η Σύμβαση της Κωνσταντινούπολης είναι ένα πολύ σημαντικό μέσο, απαιτεί από τα κράτη να υπολογίζουν τις δολοφονίες των γυναικών, αλλά αυτό δεν γίνεται. Αυτός ο χάρτης λέει πολλά πράγματα, αλλά μόνο σε όσους θέλουν να ακούσουν», δήλωσε η Ulukaya.
Πηγή: sigmalive.com.
