Στις 3 Σεπτεμβρίου πραγματοποιήθηκε η κηδεία των οστών του Δοκίμου Εφέδρου Αξιωματικού, Κώστα Χριστοφίδη, ο οποίος έπεσε μαχόμενος κατά τις επιχειρήσεις της τουρκικής εισβολής του 1974 στην Κύπρο.
Ο Κώστας Χριστοφίδης είχε γεννηθεί στις 27 Ιουλίου 1955 στη Λεμεσό και μεγάλωσε στην Μόρφου. Ήταν το πρωτότοκο από τέσσερα τέκνα της οικογενείας του Χρήστου και της Αλίκης Χριστοφίδη. Μετά την ολοκλήρωση των μαθητικών του σπουδών, παρουσιάσθηκε στην Εθνική Φρουρά κατατασσόμενος στο ΚΕΝ Λεμεσού, στις 22 Ιανουαρίου 1973. Επελέγη ως ΔΕΑ και τοποθετήθηκε στην 33 Μοίρα Καταδρομών.
Αμέσως μετά την εκδήλωση της εισβολής, οι Μοίρες της Διοικήσεως Δυνάμεων Καταδρομών Κύπρου, διατάχθηκαν και κινήθηκαν στον Πενταδάκτυλο, με σκοπό την εκτέλεση νυκτερινής καταδρομικής επιχειρήσεως προς κατάληψη υψωμάτων ζωτικής σημασίας. Επιτυχής εκτέλεση, θα παρεμπόδιζε την συνένωση του προγεφυρώματος των αποβατικών δυνάμεων δυτικώς Κυρηνείας, με τον τουρκοκυπριακό θύλακα του Κιόνελι.
Η 33 Μοίρα Καταδρομών ενήργησε και κατέλαβε το ύψωμα Πετρομούθια αλλά το ξημέρωμα της 21ης Ιουλίου διατάχθηκε, όπως και οι άλλες Μοίρες, να αποσυρθούν επειδή δεν υπήρχε δυνατότητα αντικαταστάσεως από μονάδες πεζικού, όπως προέβλεπε το σχέδιο.
Κατά την σύμπτυξη, ο ΔΕΑ Κώστας Χριστοφίδης αντιλήφθηκε άνδρες της διμοιρίας του που συνέχιζαν να αγωνίζονται σε προωθημένη θέση, όντας μη ενήμεροι για την σχετική διαταγή. Ο διμοιρίτης προσέγγισε στην θέση και τους διέταξε να συμπτυχθούν, παραμένοντας ο ίδιος επί τόπου για να καλύψει την κίνησή τους. Οι άνδρες του απαγκιστρώθηκαν επιτυχώς αλλά ο διμοιρίτης έπεσε μαχόμενος εκτοξεύοντας καλυπτικά πυρά.
Τα οστά του πεσόντος ανευρέθηκαν το 2017 σε ομαδικό τάφο σε περιοχή μεταξύ Αγίου Ιλαρίωνα και Πέλλα Πάις, στα πλαίσια του προγράμματος εκταφής και αναγνώρισης οστών με τη μέθοδο του DNA, από τη Διερευνητική Επιτροπή Αγνοουμένων.
Ο 19χρονος έφεδρος αξιωματικός της 33 Μοίρας Καταδρομών Κώστας Χριστοφίδης, απετέλεσε έμπρακτο παράδειγμα ηγήτορος που, επιδεικνύοντας πίστη και αφοσίωση στους άνδρες του, έδωσε ό,τι πολυτιμότερο είχε πιστός στον όρκο του.
Πηγή: doureios.com
Κείμενο: Σάββας Δ. Βλάσσης
