Στην «υιοθεσία» των ανήλικων παιδιών του σμηναγού Γιώργου Μπαλταδώρου, που έχασε τη ζωή του εν ώρα καθήκοντος αναμένεται να προχωρήσει άμεσα η Βουλή, όπως ανακοίνωσε ο Νίκος Βούτσης, εκφράζοντας τη θλίψη του για την απώλεια του χειριστή του Mirage 2000-5.
Οι σχετικές διαδικασίες θα γίνουν άμεσα από τη Βουλή, με στόχο τη στήριξη της οικογένειας του Σμηναγού, όπως προβλέπεται άλλωστε και από σχετική απόφαση της Βουλής για τα ανήλικα τέκνα πεσόντων εν ώρα καθήκοντος.
Σε δελτίο Τύπου που εξέδωσε η Βουλή αναφέρεται:
«Η Βουλή θα προχωρήσει άμεσα στη στήριξη της οικογένειας του Σμηναγού Γιώργου Μπαλταδώρου προβαίνοντας στην “υιοθεσία” των ανήλικων τέκνων του εκλιπόντος»
Ο Πρόεδρος της Βουλής κ. Νικόλαος Βούτσης εκφράζοντας έμπρακτα τη θλίψη του για την αδόκητη απώλεια του σμηναγού Γιώργου Μπαλταδώρου, και ακολουθώντας την απόφαση της ολομέλειας της Βουλής των Ελλήνων, η οποία προβλέπει την «υιοθεσία» των ανήλικων τέκνων των πεσόντων εν ώρα καθήκοντος, ανακοινώνει ότι η Βουλή άμεσα θα προχωρήσει στη στήριξη της οικογένειας του Σμηναγού Γιώργου Μπαλταδώρου προβαίνοντας στην «υιοθεσία» των ανήλικων τέκνων του εκλιπόντος.
«Η Βουλή θα προχωρήσει άμεσα στη στήριξη της οικογένειας του Σμηναγού Γιώργου Μπαλταδώρου προβαίνοντας στην “υιοθεσία” των ανήλικων τέκνων του εκλιπόντος»https://t.co/JJUiksr0JT pic.twitter.com/zrfwDdQscI
— Γραφείο Τύπου (@PressParliament) 13 Απριλίου 2018
Είχε προηγηθεί ανάλογη πρόταση του πρώην προέδρου της Βουλής, Βαγγέλη Μεϊμαράκη, που ζήτησε να δοθεί τιμητική σύνταξη στη σύζυγο του Γιώργου Μπαλταδώρου και την «υιοθεσία» των παιδιών του από τη Βουλή.
Η πολιτεία οφείλει έμπρακτα να στηρίξει την οικογένεια του ήρωα πιλότου μας.Με την υιοθέτηση από τη Βουλή των δυο ανήλικων παιδιών και χορηγώντας τιμητική σύνταξη στη σύζυγό του.
— Vaggelis Meimarakis (@v_meimarakis) 13 Απριλίου 2018
Ποιος ήταν ο Σμηναγός Γιώργος Μπαλταδώρος
Ο Γιώργος ήθελε να πετάει. Είχε γεννηθεί πιθανότατα γι’ αυτό, όπως και οι περισσότεροι ιπτάμενοι της πολεμικής μας αεροπορίας, όσο οξύμωρο και αν ακούγεται.
Είναι σίγουρο ότι μικρό παιδί, στο Μορφοβούνι της Καρδίτσας, είχε γυρίσει το κεφάλι του προς τον ουρανό, όταν άκουγε τον χαρακτηριστικό θόρυβο που αφήνουν οι τουρμπίνες ενός μαχητικού.
Αυτές που του «έκλεψαν» την καρδιά, τόσο, που μεγαλώνοντας ήξερε σίγουρα ένα πράγμα: Θα γινόταν πιλότος μαχητικού, θα πέταγε πάνω από τα σύννεφα.
Ήταν ένα χαμογελαστό παιδί, ένας πολύ καλός μαθητής και η χαρά του όταν πέρασε στην Ικάρων, απλά δεν περιγράφεται.
Μόνο που αυτή η χαρά έμελλε να διαρκέσει λίγο παραπάνω από δέκα χρόνια γι’ αυτόν τον σμηναγό με το χαμόγελο, την αποφασιστικότητα και το πάθος για την ζωή.
Μια ζωή που δεν έζησε, επειδή η μοίρα, η κακιά ώρα, μια βλάβη ή ότι και να συνέβη στην μοιραία τελευταία αποστολή του Γιώργου Μπαλταδώρου, είχαν αποφασίσει να μην γυρίσει πίσω. Είχαν αποφασίσει να μην ξαναδεί τα δύο μικρά παιδιά του, ένα αγοράκι και ένα κοριτσάκι και την σύζυγό του που λάτρευε, αυτή που ζούσε με την αγωνία που έχουν όλες οι γυναίκες των ιπταμένων.
Την αγωνία για το αν θα πάνε όλα καλά όταν σηκωθεί στον αέρα για να αναχαιτίσει τους Τούρκους, την αγωνία όταν φεύγει για ασκήσεις ή όταν ανακαλούν ξαφνικά την άδειά του επειδή υπάρχει ανάγκη.
Όσο κι αν είχε μάθει να ζει με αυτό το συναίσθημα της αβεβαιότητας κάθε φορά που ο Γιώργος της πετούσε, της ήταν αδύνατο χθες το μεσημέρι να αποδεχθεί ότι δεν θα τον ξαναδεί ποτέ.
Ο άντρας της λάτρευε αυτό που έκανε όπως όλοι οι έλληνες πιλότοι, ζούσε για τα scramble και τα readiness, ένιωθε την αδρεναλίνη να εκτοξεύεται μέσα στο cockpit του Mirage 2000-5 με το οποίο πετούσε.
Δεν τον ένοιαζε η καταπόνηση από τους στροβιλισμούς που αυξάνουν τα G, από το οξυγόνο που ανέπνεε και έμοιαζε να μην είναι αρκετό, όταν εμπλεκόταν σε αερομαχίες.
Στο σπίτι του ο θρήνος ήρθε για να μείνει από χθες. Συγγενείς, φίλοι και συνάδελφοι έσπευσαν για να πράξουν το αυτονόητο.
Να συμπαρασταθούν στην οικογένειά του, να κλάψουν άλλοι βουβά και άλλοι φανερά για ένα 34χρονο παιδί που «έπεσε υπέρ πίστεως και πατρίδος».
Έπεσε, χωρίς να έχει αγκαλιάσει την γυναίκα και τα παιδιά του το φετινό Πάσχα.
Βρισκόταν στην Σκύρο λόγω της αυξημένης έντασης με τους «γείτονες» και τις συνεχιζόμενες προκλήσεις φυλάσσοντας Θερμοπύλες, και έφυγε μετά από μια αναχαίτιση, που έμελλε να είναι η τελευταία της σύντομης διαδρομής που είχε η ζωή του.
Πηγή: protothema.gr.
