Πτυχιούχος του τμήματος Ιστορίας και Αρχαιολογίας του Πανεπιστημίου Κρήτης, είναι πλέον και επίσημα ο 88χρονος τυπογράφος Δημήτρης Μουδατσάκης, ο οποίος παρέλαβε εν μέσω θερμών χειροκροτημάτων, το πτυχίο του σε ειδική εκδήλωση που οργάνωσε η Σχολή στο Ρέθυμνο για τους νέους απόφοιτους.
Τον 88χρονο Δημήτρη Μουδατσάκη, που αποφοίτησε από το τμήμα Ιστορίας – Αρχαιολογίας του Πανεπιστημίου Κρήτης, τίμησε ο πρύτανης Γιώργος Κοντάκης, στην πρυτανεία του ΠΚ στο Ηράκλειο.
Ο πρύτανης του Πανεπιστημίου Κρήτης, εξέφρασε τη συγκίνησή του και κάλεσε τους φοιτητές, να δουν ως παράδειγμα τον 88χρονο Δημήτρη Μουδατσάκη, για τη θέληση που έδειξε σε τόσο προχωρημένη ηλικία. Στη διάρκεια της τελετής, ο πρύτανης πρόσφερε στον 88χρονο απόφοιτο το έμβλημα του πανεπιστημίου και βιβλία από τις πανεπιστημιακές εκδόσεις.
Ξεκίνησε το γυμνάσιο στα 78
Ο κ. Μουδατσάκης εξέφρασε τη χαρά του για την τιμή που του έκανε ο πρύτανης και το πανεπιστήμιο, λέγοντας ότι ποτέ δεν πίστευε, το 2012 που ξεκίνησε το γυμνάσιο και ήταν σε ηλικία 78 ετών, ότι θα κατάφερνε να φτάσει μέχρι και το πανεπιστήμιο.
Ο πρύτανης του Πανεπιστημίου Κρήτης εξέφρασε τη συγκίνησή του και κάλεσε τους φοιτητές, να δουν ως παράδειγμα τον κ. Μουδατσάκη, σε μια κατεύθυνση που έχει ως κέντρο της την προσπάθεια για εξέλιξη που δεν τελειώνει ποτέ.
Το όνειρο που έγινε πραγματικότητα
Ο κ. Μουδατσάκης όπως είπε, μετακινήθηκε από το χωριό του προς το Ηράκλειο το 1945, έχοντας ολοκληρώσει το δημοτικό. Έμαθε την τέχνη του τυπογράφου και βιβλιοδέτη και δεν κατάφερε τότε να συνεχίσει τη φοίτησή του στο σχολείο.
«Ήταν για εμένα ένα όνειρο που έγινε πραγματικότητα. Το Πανεπιστήμιο για μένα ήταν ένας παραδεισένιος τόπος», ανέφερε χαρακτηριστικά και πρόσθεσε ότι η συνεργασία του με τους συμφοιτητές του ήταν άριστη.
Ο 88χρονος τυπογράφος, ο μεγαλύτερος σε ηλικία φοιτητής της χώρας, πήγαινε στην Σχολή του στο Ρέθυμνο με το λεωφορείο του ΚΤΕΛ και τα 4 αυτά χρόνια, όπως είπε στο Ράδιο Κρήτη και το ekriti , δεν έχασε ούτε μία παράδοση.
“Η φοίτηση μου στη σχολή, ήταν από τις ωραιότερες εμπειρίες που έχω ζήσει. Όλα ήταν όμορφα, το αμφιθέατρο, η διδασκαλία, η βιβλιοθήκη. Εκείνο όμως που με συγκινούσε περισσότερο ήταν η αγάπη που απολάμβανα από τους καθηγητές και τους συμφοιτητές μου” ανέφερε.
“Ανυπομονώ να αρχίσω πάλι την μελέτη, γιατί δεν φαντάζεστε πόση ζωντάνια μου δίνει το Πανεπιστήμιο. Αυτό το ταξίδι στη γνώση, ομόρφυνε το ταξίδι της ζωή μου…” είπε.
Πηγή : medlabgr.blogspot.com
