Πλήθος κόσμου, μικροί και μεγάλοι, άνθρωποι όλων των ηλικιών ανταποκρίθηκαν στο κάλεσμα του Συλλόγου Μικρασιατών Καλαμάτας, για δεύτερη χρονιά, και συμμετείχαν το βράδυ της περασμένης Παρασκευής, στην τιμητική λιτανεία στα πλαίσια της επετείου της Γενοκτονίας των Ελλήνων της Μικράς Ασίας από το Τουρκικό Κράτος, στις 14 Σεπτεμβρίου 1922.
Απόγονοι οι περισσότεροι Μικρασιατών που ξεριζώθηκαν από τις πατρίδες τους και βρήκαν καταφύγιο ως πρόσφυγες στην Ελλάδα δεν ξεχνούν και τιμούν κάθε χρόνο τους προγόνους τους.
Υπό τους ήχους παραδοσιακών τραγουδιών της Μικράς Ασίας με τη συνοδεία παραδοσιακών οργάνων, η χορωδία του συλλόγου με επικεφαλής τη Γεωργία Ψαραδέλλη, και τον κόσμο να ακολουθεί και να σιγοτραγουδά, διέσχισαν το«χιλιόμετρο» κρατώντας φαναράκια και χάρτινα καραβάκια με τα ονόματα των συγγενών τους.
Τα παραδοσιακά Μικρασιάτικα τραγούδια, «Σαν της Σμύρνης το γιαγκίνι» και «Πέργαμο», αντήχησαν στο λιμάνι Καλαμάτας, ενώ ο κόσμος εναπόθεσε τα χάρτινα καραβάκια στη θάλασσα, μια συμβολική κίνηση, αναπαριστώντας τον διωγμό με τις βάρκες των Ελλήνων Μικρασιατών και τον ερχομό τους στην Ελλάδα. Μια στιγμή ιδιαίτερα φορτισμένη συγκινησιακά, μια ατμόσφαιρα κατανυκτική, ενώ εντύπωση έκανε η συμμετοχή πολλών μικρών παιδιών, που με τα φαναράκια τους φώτιζαν τη νύχτα.
Η πρόεδρος του Συλλόγου Μικρασιατών Καλαμάτας, Ρούλα Μητράκου, μας ανέλυσε το νόημα της λιτανείας, ως φόρο τιμής και μνήμης προς τους χιλιάδες ξεριζωμένους Έλληνες της Μικράς Ασίας, ενώ το σύνθημα ήταν «Δεν Ξεχνώ! Δεν Λησμονώ!».
Η ίδια μας εκμυστηρεύτηκε ότι έχει πάει πολλές φορές στα πάτρια εδάφη, στη Σμύρνη, μιας και πατέρας της ήταν Κωνσταντινοπολίτης και η μητέρα της Μικρασιάτισα, και κάθε φορά η συγκίνηση για τις χαμένες πατρίδες είναι η ίδια.
Το Σάββατο 22 Σεπτεμβρίου, στις 20.00 στο Πνευματικό Κέντρο, έχει προγραμματιστεί αφιέρωμα στη Μικρασιατική καταστροφή με θέμα «Στου χωρισμού τη στράτα».
4.216 ΜΙΚΡΑΣΙΑΤΕΣ ΠΡΟΣΦΥΓΕΣ ΣΤΗΝ ΚΑΛΑΜΑΤΑ ΤΟ 1922
Σύμφωνα με τα αρχεία της Διεύθυνσης Κοινωνικής Πρόνοιας του Νομού, στη Μεσσηνία εγκαταστάθηκαν συνολικά 5.728 πρόσφυγες με το μεγάλο κύμα προσφύγων να πηγαίνει στην Καλαμάτα [4.216], και να διαμένουν υπό αντίξοες συνθήκες σε διάφορες περιοχές της πόλης [Ανατολική Παραλία-συνοικισμός Νικηταρά, Κορδία, Φυτειά, Ανάληψη κ.α.] όπου έγιναν προσφυγικοί συνοικισμοί,μένοντας αρχικά σε παραπήγματα και στη συνέχεια σε λίθινα σπίτια.
Το πρώτο κύμα προσφύγων ήρθε στην Καλαμάτα το 1922, αλλά ακολούθησαν και άλλοι τα επόμενα χρόνια, ειδικά μετά τη Συνθήκη της Λωζάνης [1923] και την υποχρεωτική ανταλλαγή πληθυσμών.
Πηγή: messinialive.gr / Μαίρη Περδικέα, Θανάσης Πουλόπουλος
