Με τον πλέον εμφαντικό τρόπο έθεσε το θέμα των γερμανικών αποζημιώσεων ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, Προκόπης Παυλόπουλος, στο επίσημο δείπνο που παρέθεσε προς τιμήν του Γερμανού Προέδρου Φρανκ Βάλτερ Στάινμαγερ στο Προεδρικό Μέγαρο την Πέμπτη 11 Οκτωβρίου. Ο Προκόπης Παυλόπουλος είπε ότι για την Ελλάδα είναι νομικώς ενεργές και δικαστικώς επιδιώξιμες οι αποζημιώσεις.
Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας με τον τρόπο αυτό, ουσιαστικά απέρριψε την θέση που επαναδιατύπωσε το Βερολίνο δια του του εκπροσώπου του, ότι «το ζήτημα γερμανικών επανορθώσεων έχει νομικά και πολιτικά οριστικά ρυθμιστεί».
Διαβάστε ολόκληρη την προσφώνηση του Προέδρου της Δημοκρατίας:
«Κύριε Πρόεδρε,
Αγαπητέ φίλε, Frank-Walter,
Με ιδιαίτερη χαρά σας υποδέχομαι, εσάς και την σύζυγό σας την πολύ αγαπητή μας Elke, στην Αθήνα, και στην Προεδρία της Δημοκρατίας —και μάλιστα για δεύτερη φορά μέσα σε ενάμιση χρόνο— υπό την ιδιότητά σας ως Προέδρου της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας.
I. Σπεύδω, ευθύς εξ αρχής, να επισημάνω μ’ έμφαση ότι σας υποδέχομαι —και μαζί μου ο ελληνικός λαός— από την μια πλευρά ως πραγματικό φίλο της Ελλάδας και, από την άλλη, ως κορυφαία προσωπικότητα η οποία, με βάση την μακρόχρονη λαμπρή πολιτική σταδιοδρομία και το Ευρωπαϊκό Όραμα που την διακρίνει, έχει υπερβεί, κατά πολύ, τα όρια της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας και έχει κατακτήσει την ευρωπαϊκή και την διεθνή αναγνώριση και καταξίωση.
Α. Την αγάπη σας για την Ελλάδα την αποδείξατε εμπράκτως, ιδίως κατά την τόσο επώδυνη για τον ελληνικό λαό περίοδο των μνημονιακών προγραμμάτων. Οφείλω δε να καταθέσω εδώ την προσωπική μου εμπειρία, τώρα που η Ελλάδα κάνει ένα νέο ξεκίνημα μετά την λήξη της μνημονιακής περιόδου, σχετικά με την αποτελεσματική συμβολή σας σε κρίσιμες φάσεις των δύσκολων διαπραγματεύσεων της εποχής εκείνης. Συμβολή, η οποία πήγαζε αφενός από την εγνωσμένη ευαισθησία σας έναντι του ελληνικού λαού, που, όπως όλοι πλέον αναγνωρίζουν, κατέβαλε μεγάλο κόστος για λάθη των μνημονιακών προγραμμάτων, τα οποία δεν θα μπορούσαν, κατ’ ουδένα τρόπο, να του καταλογισθούν. Και, αφετέρου και ιδίως, από την βαθιά πίστη σας ως προς την σημασία της παρουσίας της Ελλάδας στην ευρωπαϊκή οικογένεια και στον σκληρό πυρήνα της, την ευρωζώνη. Εμείς, οι Έλληνες, δεν ξεχνάμε ότι υπήρξατε υπέρμαχος της άποψης ότι όπως η Ελλάδα δεν διανοείται το μέλλον της εκτός της ευρωπαϊκής ένωσης και του Ευρωπαϊκού Οικοδομήματος, εξίσου και η σημερινή Ευρώπη θα ήταν αδιανόητη δίχως την Ελλάδα στους κόλπους της. Και τούτο όχι μόνο λόγω της εμβληματικής της ιστορικής και πολιτιστικής κληρονομιάς, αλλά και λόγω των σύγχρονων δυνατοτήτων της να συμβάλλει ουσιωδώς, στο μέτρο που της αναλογεί, προς την κατεύθυνση της ευρωπαϊκής ενοποίησης και ολοκλήρωσης.
Β. Όπως όμως ήδη εξήγησα, σας υποδεχόμαστε στην Ελλάδα και στην Αθήνα και ως κορυφαία προσωπικότητα της διεθνούς σκηνής, η οποία έχει ήδη διακριθεί και πάντα διακρίνεται πρωτίστως για το ευρωπαϊκό της όραμα. Ένα όραμα το οποίο, όπως καλά γνωρίζετε, συμμερίζομαι και εγώ προσωπικώς, και μάλιστα ανεπιφυλάκτως. Είναι, σε γενικές βέβαια γραμμές, το όραμα μιας Ευρωπαϊκής Ένωσης, η οποία οφείλει να οδηγηθεί στην ενοποίησή της και επέκεινα, στην ολοκλήρωσή της όχι μόνο για τους λαούς της αλλά και για όλη την ανθρωπότητα. Δοθέντος ότι η ευρωπαϊκή ένωση, ιδίως στους σημερινούς ταραγμένους καιρούς, μπορεί και έχει χρέος να διαδραματίσει τον δικό της πλανητικό ρόλο, ο οποίος συμπυκνώνεται, σύμφωνα με την ιστορία της και τον πολιτισμό της, κυρίως στην υπεράσπιση των αρχών και αξιών του ανθρωπισμού, της ειρήνης, της δημοκρατίας, των θεμελιωδών δικαιωμάτων του ανθρώπου και της δικαιοσύνης, κατ’ εξοχήν δε της κοινωνικής δικαιοσύνης.
II. Θέλω να σας διαβεβαιώσω ότι εμείς, οι Έλληνες, και εγώ προσωπικώς συμμεριζόμαστε το όραμα αυτό και είμαστε έτοιμοι αν συμβάλλουμε, όπως ήδη επισήμανα, προς την κατεύθυνση αυτή στο μέτρο που μας αναλογεί. Και είμαι βέβαιος πως και εσείς συμφωνείτε ότι πρέπει να δράσουμε γρήγορα, δοθέντος ότι η κρισιμότητα των περιστάσεων, εντός Ευρώπης αλλά και πέραν αυτής, δεν επιτρέπουν πλέον εφησυχασμούς. Το επείγον τούτο επιτείνει ο ορίζοντας των προσεχών ευρωεκλογών οι οποίες, μέσα στην σημερινή συγκυρία, αποτελούν για κάθε πραγματικό Ευρωπαίο μια μεγάλη πρόκληση. Γι’ αυτό πρέπει αμέσως να καθορίσουμε και τις ευρωπαϊκές μας προτεραιότητες, μεταξύ των οποίων επιτρέψατέ μου ν’ αναδείξω τις εξής:
Α. Η πορεία προς την ολοκλήρωση του ευρωπαϊκού οικοδομήματος προϋποθέτει, πάντα υπό τα σημερινά δεδομένα, την ανάληψη, επειγόντως, πρωτοβουλιών ιδίως προς την κατεύθυνση της τόνωσης του πυλώνα της κοινής εξωτερικής πολιτικής και της πολιτικής ασφάλειας. Προς την ίδια κατεύθυνση οφείλουμε να υπενθυμίζουμε προς όλους τους Εταίρους μας ότι η αρχή της αλληλεγγύης αποτελεί θεμελιώδη κανόνα, πάνω στη βάση του οποίου στηρίζεται όλο το ευρωπαϊκό οικοδόμημα, σύμφωνα με την ιστορία του και τον πολιτισμό του. Οφείλουμε λοιπόν να σεβόμαστε την αρχή αυτή σε όλες της τις εκφάνσεις, και ιδίως όσον αφορά την επίλυση του, υπαρξιακού για την ευρωπαϊκή μας οικογένεια, προσφυγικού και μεταναστευτικού ζητήματος. Επέκεινα, εταίροι οι οποίοι δεν τηρούν τις υποχρεώσεις, που απορρέουν από την αρχή αυτή, παραβιάζουν ευθέως τόσο την ευρωπαϊκή έννομη τάξη όσο και τον αξιακό κώδικα του κοινού μας πολιτισμού.
Β. Πέραν τούτων, οφείλουμε ν’ αναλογισθούμε τις άκρως αρνητικές επιπτώσεις, σε βάρος του Κοινωνικού Κράτους Δικαίου σε πολλά κράτη-μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης, από εσφαλμένες οικονομικές πολιτικές μιας ανώφελης αλλά και αδιέξοδης αυστηρής λιτότητας. Η προτεραιότητα αυτή αποκτά σήμερα τόσο μεγαλύτερη σημασία, όσο είναι γνωστό ότι οι περιπέτειες του κοινωνικού κράτους δικαίου και οι κίνδυνοι για την κοινωνική συνοχή αφήνουν πεδίο δράσης σε αδίστακτα μορφώματα λαϊκισμού, που υπονομεύουν απροκάλυπτα την ίδια την δημοκρατία και τα θεμελιώδη δικαιώματα του ανθρώπου, ενώ επιβουλεύονται ευθέως αυτό τούτο το ευρωπαϊκό οικοδόμημα. Πρέπει να δράσουμε αμέσως, πριν είναι αργά, άρα και πριν από τις προσεχείς ευρωεκλογές.
Γ. Μέσα σε αυτό το πλαίσιο αντίστασης, εναντίον εκείνων που, όπως κι εσείς γνωρίζετε, θέλουν να γυρνούν πίσω σ’ ένα εφιαλτικό παρελθόν, εντάσσει η Ελλάδα απαιτήσεις της που αφορούν το κατοχικό δάνειο και τις αποζημιώσεις της εποχής της κατοχής τις οποίες, παγίως, θεωρούμε νομικώς ενεργές και δικαστικώς επιδιώξιμες. Τις απαιτήσεις αυτές δεν τις διεκδικούμε μονομερώς και αυθαιρέτως. Όλως αντιθέτως, τις εντάσσουμε στο πλαίσιο του κοινού μας Διεθνούς και Ευρωπαϊκού Νομικού Πολιτισμού. Με βάση λοιπόν τους κανόνες αυτού του Πολιτισμού και, οπωσδήποτε, σε αρμόδιο δικαιοδοτικό forum καθένας θα υποστηρίξει τις θέσεις του.
III. Γνωρίζοντας τα αισθήματά σας για την Ελλάδα και τον ελληνικό λαό και αφού σας ευχαριστήσω, για μιαν ακόμη φορά, επιτρέψατέ μου να κλείσω με τους ακόλουθους στίχους —που νομίζω ότι εκφράζουν όλους μας σ’ αυτό το δείπνο— του μεγάλου Γερμανού ποιητή και φιλέλληνα, του Γιόχαν Κρίστιαν Φρήντριχ Χαίλντερλιν, από το πασίγνωστο ποίημά του Ελλάδα.
«Αναζητώ να πάω πέρα στην καλύτερη χώρα, στον Αλκαίο και στον Ανακρέοντα, να κοιμηθώ καλύτερα σε σπίτι μικρό κοντά στους ήρωες του Μαραθώνα! Αχ! Ας είναι το τελευταίο δάκρυ μου, αυτό που έτρεξε για την Ελλάδα την ιερή».
Με αυτές τις σκέψεις εύχομαι σ’ εσάς και την σύζυγό σας, την αγαπητή Elke, υγεία και δύναμη κατά την εκπλήρωση της υψηλής σας αποστολής. Και στον φίλο γερμανικό λαό εύχομαι, εκ μέρους του ελληνικού λαού, ευημερία και πρόοδο σε όλους τους τομείς των δραστηριοτήτων του».
Πηγή: protothema.gr.
