Με αφορμή την ενότητα ομιλιών με θέμα τον ρατσισμό και, ειδικότερα, για τη διαφορετικότητα ως μειονέκτημα, που εντάσσεται στο πλαίσιο της θεματικής εβδομάδας του Μουσικού Γυμνάσιου Πειραιά, τα μέλη της Ένωσης Ποντιακής Νεολαίας Αττικής (ΕΠΟΝΑ) ενημέρωσαν την Πέμπτη 18 Απριλίου, μαθητές και διδακτικό προσωπικό για τη Γενοκτονία των Ελλήνων του Πόντου.
Με τίτλο «Γενοκτονία: Το έγκλημα των εγκλημάτων» οι νεολαίοι βρήκαν τα σημεία επαφής, που ήταν η διαφορετικότητα και συγκεκριμένα η εθνότητα (ελληνική) και η θρησκεία (χριστιανισμός) των θυμάτων, που ήταν και οι λόγοι που στοχοποιήθηκαν και υπέστησαν την χειρότερη δυνατή μορφή ρατσισμού, τη συστηματική και οργανωμένη εξόντωσή τους, δηλαδή τη γενοκτονία.
Στην παρουσίαση, που αφορούσε γενικά τον Πόντο, δόθηκε ιδιαίτερη έμφαση στο ζήτημα της γενοκτονίας καθώς φέτος συμπληρώνονται 100 χρόνια από την επέτειο της έναρξης της δεύτερης και σκληρότερης φάσης της.
Αρχικά τα μέλη της ΕΠΟΝΑ παρέθεσαν, συνοπτικά, την πορεία του ποντιακού ελληνισμού από την αρχαιότητα μέχρι τους σύγχρονους χρόνους με τη βοήθεια χαρτών και εικόνων που προβάλλονταν σε προτζέκτορα. Οι μαθητές ταυτόχρονα έκαναν διάφορες ερωτήσεις σχετικά με ιστορικά στοιχεία.
Ο πρόεδρος της ΕΠΟΝΑ Γιάννης Ραπτόπουλος στο βήμα της παρουσίασης (φωτ.: epona.gr)Ακολούθως, οι νεολαίοι επικεντρώθηκαν στην Γενοκτονία των Ελλήνων του Πόντου μέσω διαδραστικής παρουσίασης καθώς την ανάγνωση κειμένων συνόδευε προβολή οπτικοακουστικού υλικού.
Κατά την παρουσίαση έγινε εκτενής αναφορά στον άνθρωπο που συνέλαβε τον όρο «Γενοκτονία», τον Raphael Lemkin.
Επίσης, σε μια πιο σφαιρική προσέγγιση του ζητήματος της γενοκτονίας στο πέρασμα των αιώνων, υπήρξε επιγραμματική, και όσο το δυνατόν πιο εύληπτη σε παιδιά, αναφορά και σε άλλες γενοκτονίες, μέσω της ανάγνωσης των σταδίων του εγκλήματος, για τα οποία έχει αποφανθεί ο διακεκριμένος γενοκτονολόγος Gregory Stanton.
Οι μαθητές και οι καθηγητές επίσης είχαν την ευκαιρία να γνωρίσουν και τον μουσικοχορευτικό και γαστρονομικό πλούτο του Πόντου, καθώς την ομάδα της ΕΠΟΝΑ συνόδευσαν και μέλη της παραδοσιακής ορχήστρας «1919» η οποία παρουσίασε διάφορα παραδοσιακά τραγούδια — και για τη γενοκτονία. Έτσι όλοι τους μυήθηκαν και στον ποντιακό χορό —χόρεψαν διπάτ’ και τίκ’— ενώ δοκίμασαν και παραδοσιακά ωτία, τα οποία είχαν επιμεληθεί μέλη της Ένωσης.
Στους μαθητές προσφέρθηκαν ειδικά ενθύμια· βραχιόλια στα οποία αναγραφόταν η φράση «100 χρόνια από την Γενοκτονία των Ελλήνων του Πόντου».
