Ο θρυλικός παλαιστής Σαμψών, ο μασίστας που για πολλά χρόνια γύριζε την Αθήνα και όλη την Ελλάδα, παρουσιάζοντας «νούμερα» με τα οποία αναδεικνυόταν η μεγάλη μυϊκή του δύναμη, πέθανε σε ηλικία 90 ετών τα ξημερώματα του Σαββάτου. Ο λαϊκός ήρωας, Γιάννης Κεσκιλίδης, που μαζί με τον Παναγή Κουταλιανό και μερικούς άλλους «μασίστες» έγραψαν ιστορία, έφυγε από τη ζωή έχοντας δίπλα του, τους δικούς του ανθρώπους. Σύμφωνα με τα παιδιά του, «έφυγε, όπως το επιθυμούσε, γρήγορα και ανώδυνα».
Νοσηλευόταν από την περασμένη Δευτέρα με πνευμονία στο νοσοκομείο «Αγία Όλγα».
Ποιος ήταν ο θρυλικός Σαμψών
Ο Γιάννης Κεσκιλίδης, πιο γνωστός σαν «Σαμψών» γεννήθηκε στις 5 Ιουνίου 1929, και ήταν παλαίμαχος Έλληνας πρωτοπαλαιστής. Προερχόταν από οικογένεια Ποντίων οι οποίοι έφθασαν και εγκαταστάθηκαν στην Ελλάδα ύστερα από τη Μικρασιατική Καταστροφή του 1922. Aσχολήθηκε από μικρός με τον αθλητισμό, καθώς εντάχθηκε στο δυναμικό του Πειραϊκού Συνδέσμου, ως αθλητής ελευθέρας πάλης. Κατά τη διάρκεια της κατοχής σε ηλικία μόλις δώδεκα ετών δεν δίστασε να τα βάλει με ένα Γερμανό αξιωματικό. Ο Γιάννης όχι μόνο πάλεψε, αλλά νίκησε τον εκπαιδευμένο στρατιώτη και έδειξε από νωρίς την κλίση του στην πάλη. Τα επόμενα χρόνια διακρίθηκε σε σωρεία διοργανώσεων στη χώρα και στο εξωτερικό, ενώ από τη δεκαετία του ’50 ασχολήθηκε με αγώνες επιδείξεως της τεράστιας δύναμής του σε ανοικτούς χώρους (πλατείες, πάρκα κλπ) δίνοντας παραστάσεις που τον κατέστησαν πάρα πολύ δημοφιλή, έως του σημείου από πολλούς να χαρακτηρισθεί σαν «λαϊκός ήρωας».
Την Κυριακή 23 Φεβρουαρίου 2014 διοργανώθηκε στη γειτονιά του, τη Νέα Ιωνία ο λαϊκός αγώνας δρόμου «Ολύμπιος Σαμψών» προς τιμή του. Ο Γιάννης Κεσκιλίδης ήταν παρών, παραδίδοντας τα βραβεία στους νικητές. Στις 25 Μαΐου του 2019 έπεσε η αυλαία για τον θρυλικό Σαμψών, ωστόσο το σίγουρο είναι ότι δεν θα ξεχαστεί. Τα τελευταία χρόνια της ζωής του ο Σαμψών τα έζησε μαζί με τα παιδιά του και τα εγγόνια του, χωρίς όμως την αγαπημένη του γυναίκα, η απώλεια της οποίας του κόστισε πολύ. «Νιώθω μοναξιά… Από τότε που έχασα τη γυναίκα μου, το στήριγμά μου, αφέθηκα. Ζω για να ζω. Η μόνη παρηγοριά μου πλέον είναι τα παιδιά και τα εγγόνια μου. Νοσταλγώ όσα έζησα όταν ο κόσμος με χειροκροτούσε στις αλάνες και τις πλατείες. Με αγάπησε ο κόσμος και τον αγάπησα πολύ. Όλα αυτά, όμως, είναι παρελθόν. Πλέον… σιωπή» είχε δηλώσει.
Πηγή: zougla.gr
