Μετρώντας μόλις τρία χρόνια σαν μέλος της Ένωσης Ελλήνων Λογοτεχνών, ο «Πόντιος» —όπως είναι το ψευδώνυμο που χρησιμοποιεί— Ιωάννης Κοσμίδης, δεν έχει σταματήσει να κερδίζει την μια βράβευση πίσω από την άλλη.
Το 2017 όπου ήταν και η πρώτη του συμμετοχή κατάφερε και έδωσε ένα δυναμικό «παρών» κερδίζοντας και τις δυο κατηγορίες στις οποίες έλαβε μέρος. Τα βραβεία που απέσπασε ήταν το Γ’ Βραβείο Ποίησης για το ποίημα Ο γιός του Ήλιου και Α’ Βραβείο Θεατρικού Έργου για την κωμωδία —στην ποντιακή διάλεκτο— Τη γειτονίας τα παλαλά.
Το 2018, στην δεύτερη παρουσία του στα βραβεία της Ένωσης, έλαβε μέρος σε τέσσερις κατηγορίες στις οποίες βραβεύθηκε και στις τέσσερις (!!!). Συγκεκριμένα απέσπασε το Β’ Βραβείο Διηγήματος για το διήγημα Θα αλλάξω Διαδρομή, Γ’ Βραβείο Ποίησης για το ποίημα Παραγγελιά στ’ άστρα, Βραβείο Ποίησης για τα ποιητικά του πονήματα Καληνύχτα όνειρά μου και Βραβείο Παιδικού Θεατρικού Έργου για το ποντιακό παιδικό θεατρικό έργο Το Μαεμένον Λαήν.
Φέτος, το 2019, «κατέβηκε» με πέντε υποψηφιότες και μαντέψτε……. βραβεύθηκε και στις πέντε καθιστώντας τον, τον πιο πολυβραβευμένο στην Ένωση Ελλήνων Λογοτεχνών!!! Τα βραβεία που απέσπασε είναι το Α’ Βραβείο Παιδικού Θεατρικού Έργου για το ποντιακό παιδικό θεατρικό έργο Πατρίδα αρωθυμίας, Α’ Βραβείο Θεατρικού Έργου για την μετάφραση στη ποντιακή διάλεκτο το έργο του Αισχήλου Προμηθέας Δεσμώτης, Α’ Έπαινο Ποίησης για το ποίημα Γιατί η Μάνα, Α’ Βραβείο Χρονικού-Μαρτυρίας για το ποίημα Τότε που σταμάτησε ο χρόνος και Β’ Βραβείο Διηγήματος για το διήγημα Εκ των υστέρων.
Ιωάννης Κοσμίδης: Όταν τα παίρνεις όλα μπερδεύεσαι και ξαφνιάζεσαι αλλά ταυτόχρονα αισθάνεσαι μοναδικά
Το ΤΡΑΠΕΖΟΥΝΤΑ.gr συνάντησε τον πολυβραβευμένο συγγραφέα Ιωάννη Κοσμίδη σε μια συνέντευξη εφ’ όλης της ύλης για τις βραβεύσεις. Τα συναισθήματά του; «ανάμεικτα συναισθήματα, είμαι λίγο μπερδεμένος γιατί πηγαίνοντας εκεί κάθε φορά λέω έστω κι ένα να πάρω είναι μια χαρά γιατί τα αποτελέσματα ανακοινώνονται εκείνη την στιγμή. Κανείς δεν γνωρίζει τα αποτελέσματα. Όταν τα παίρνεις όλα μπερδεύεσαι και ξαφνιάζεσαι αλλά ταυτόχρονα αισθάνεσαι μοναδικά.»
Αν υπήρχαν κάποια συγκεκριμένα βραβεία που ήθελε περισσότερο να κερδίσει ανέφερε ότι «υπήρχαν κάποια βραβεία που τα ήθελα. Φέτος ήθελα να βραβευτεί η μετάφραση που έκανα στον Προμηθέα Δεσμώτη από τα αρχαία γραπτά απευθείας στην ποντιακή διάλεκτο αλλά εγώ έχω κάνει και τροποίηση για θέατρο ταυτόχρονα. Έχω κάνει άλλα πέντε τέτοια, είναι του Ευρυπίδη, Σοφοκλή και όλα είναι τροποποιημένα για θέατρο. Δηλαδή ο οποιοσδήποτε μπορεί να τα πάρει και να αρχίσει να τα παίζει γιατί τα αρχαία κείμενα τα γράφανε σε μια σειρά μονοκόμματη κι έπρεπε εσύ ό ίδιος να καταλάβεις πότε μπαίνει ο ένας και πότε ο άλλος. Όσο για τα άλλα, έγραψα άλλο ένα στα φετινα βραβεία που μπορώ να πώ ότι με χαροποίησε, είναι αυτό που έγραψα το χρονικό μαρτυρία Τότε που σταμάτησε ο χρόνος, είναι για την Γενοκτονία των Ποντίων, η ιστορία από της αποφράδας ημέρας μέχρι και σήμερα. Πήγε καλά. Γενικά δεν έχω παράπονο, μια χαρά πήγαν όλα».
Ο πήχης ανέβηκε πάρα πολύ
Αισθάνεται ότι έχει παραπάνω ευθύνες πλέον σαν ο πιο πολυβραβευμένος συγγραφέας της Ένωσης Ελλήνων Λογοτεχνών διότι « ο πήχης ανέβηκε πάρα πολύ, πήγε παραπάνω από ότι έπρεπε, δεν ευδησυχάζεσαι, πρέπει να κάνεις κάτι παραπάνω γιατί κάθε χρόνο ανεβαίνουμε. Δεν ξέρω αν θα τα καταφέρω στο μέλλον, πάντως πρέπει να ευχαριστήσω την Ένωση γιατί δεν είναι το άντε γράφεσαι κι έτσι… άμα δεν σε κάνουν μέλος, κοιτάνε χίλια δυο πράγματα. Όπως είπε ένας από τους βραβευθέντες μεγάλος άνθρωπος λέει ”θεωρώ ότι έχω βάλει κι εγώ στο οίκημα, σε αυτό που λέγεται πολιτισμός, ένα λιθαράκι” ε κάτι τέτοιο ας πούμε ότι κάνουμε κι εμείς
Είναι τραγικό να είμαι ο μόνος από τον χώρο μας ενώ υπάρχουν τόσα πνεύματα ανάμεσά μας
Το ψευδώνυμο που χρησιμοποιεί όταν καταθέτει της υποψηφιότητές του είναι ο «Πόντιος», γι αυτό και όταν είναι στην αίθουσα μέσα κι ακούει το ψευδώνυμό του «είναι τραγικό να είμαι ο μοναδικός Πόντιος. Δεν γίνεται κάθε φορά να πηγαίνει ένας, γεμάτη η αίθουσα από όλη την Ελλάδα, από όλα τα μέρη της Ελλάδος να βραβεύονται και να είναι μόνο ένας. Γιατί ένας; δεν έχουμε άλλα πνεύματα; δεν έχουμε άλλα μυαλά; Είναι λυπηρό. Πρέπει να είμαστε παραπάνω. Κοιτάς, περιμένεις, βλέπεις 50 βραβεύσεις και δεν υπάρχει κανένας. Γιατί;» και συνέχισε κάνοντας έκληση «Αφού ξέρω ότι υπάρχουν άνθρωποι που ασχολούνται, ας κάνουν κι αυτοί ένα βήμα παραπάνω. Αν υπάρχουν κάποιοι άλλοι που ασχολούνται με οτιδήποτε λογοτεχνικό να κάνουν το βήμα, να γίνουμε παραπάνω. Εμείς το κάναμε και δεν πήγαμε χαμένοι.»
Το παιδικό θέατρο είναι το μέλλον
Σχολιάζοντας τις βραβεύσεις των παιδικών θεατρικών έργων ανέφερε ότι «τα παιδικά είναι πιο σημαντικά γιατί το παιδικό θέατρο είναι άλλο θέατρο, είναι το μέλλον. Είναι το αύριο, έτσι δεν είναι; κι εμένα με ενδιαφέρει πάρα πολύ το μέλλον, το αύριο των παιδιών γιατί αυτή είναι η διάδοχη κατάσταση, δίνω μεγάλη σημασία γι αυτό κι έχω και παιδική θεατρική σκηνή, γι αυτό προσπαθούμε με τα παιδιά, και πάμε καλά.»
Κλείνοντας την όμορφη συζήτηση, μας ανέλυσε τι κρύβεται πίσω από κάθε βράβευση.. «Στην ουσία στις βραβεύσεις βραβεύεται η ψυχή σου, δεν έχουμε άλλες απολαβές, τίποτα αλλά είναι κάτι, σου δίνει ένα κουράγιο, μια βοήθεια να συνεχίσεις. Βέβαια και να μην βραβευόμουν, αυτό που είναι να κάνω, θα το κάνω.»
Πέτρος Παναγιωτόπουλος
