Η ανατολή του έτους 2020 επεφύλασσε ένα απρόβλεπτο συμβάν στη διεθνή κοινότητα, ένα κίνδυνο στην ασφάλεια της ανθρώπινης υγείας, που κανείς δεν δύναται να μαντέψει πότε θα περιοριστεί. Για την αντιμετώπιση του, ποικίλα προληπτικά μέτρα έχουν ληφθεί. Ένα από αυτά τα μέτρα, παγκοσμίως, είναι η απαγόρευση ελεύθερης κυκλοφορίας εκτός οικίας, πλην σοβαρής αιτίας, όπως συμβαίνει και στην χώρας μας.
Για την μείωση ή ακόμα και την εξάλειψη των επιπτώσεων αυτού του «εγκλεισμού», πληθώρα πνευματικών διεργασιών, που εμπίπτουν στην κατηγορία των περίφημων «Καλών Τεχνών», μπορούν να χρησιμοποιηθούν στην υπηρεσία του ανθρώπου. Μέσα από αυτές τις διεργασίες, δύνανται να αποτυπώσουν «τα πιστεύω» τους και να εκφράσουν τα συναισθήματα τους. Μια από αυτές τις διανοητικές λειτουργίες που μπορεί να χρησιμοποιηθεί, είναι η έκφραση μέσω της μουσικής, που αποτελεί έναν πατροπαράδοτο τρόπο έκφρασης της ανθρώπινης ψυχολογικής κατάστασης αρνητικής ή θετικής, της χαράς ή της λύπης του. Έτσι, μπορεί ο άνθρωπος να περάσει όμορφα τον ελεύθερο χρόνο της ημέρας, δημιουργώντας μια σύνθεση από νότες, που θα του προσδώσει την επιβεβαίωση της προσπάθειας του.
Και λέγοντας σύνθεση από νότες, αναφερόμαστε στην εκμάθηση ενός μουσικού οργάνου, που θα προκαλέσει αίσθημα ικανοποίησης από την παραγωγή υπέροχου ήχου. Ειδικότερα, όσες και όσοι λατρεύουν την ποντιακή παράδοση και κουλτούρα, χωρίς να εξετάζεται το γεγονός εάν έχουν καταγωγή από τον Πόντο ή όχι, θα αισθανθούν περίφημα όταν βήμα-βήμα διδαχθούν το σκοπό ενός τραγουδιού και έπειτα, παίξουν ένα ποντιακό κομμάτι στην ποντιακή λύρα. Θα συνειδητοποιήσουν ότι ένα ταξίδι, με προορισμό την μουσική «Ιθάκη» του κάθε ατόμου, μόλις ξεκίνησε και αυτό είναι «στο χέρι» της καθεμιάς και του καθενός αν θα συνεχιστεί. Σαφώς και χρειάζεται η μελέτη, προτού ξεκινήσει κάποιος να σέρνει το δοξάρι, αλλά τα αισθήματα που προκύπτουν έπειτα είναι πανέμορφα.
Συμπερασματικά, σε αυτή την δύσκολη χρονική περίοδο που βρίσκεται η ανθρωπότητα, η διαχείριση του προσωπικού χρόνου είναι σημαντικό γεγονός. Η εκμάθηση ποντιακής λύρας, μπορεί να λειτουργήσει επικοδομητικά στην ανάταση της ανθρώπινης ψυχολογίας. Έτσι, το κάθε άτομο θα ατενίζει το μέλλον με αισιοδοξία και θα προφυλαχθεί από την ολίσθηση σε κατάσταση μιζέριας, η οποία ελοχεύει σε απόσταση αναπνοής.
Αριστείδης Ρούνης, προπτυχιακός φοιτητής
του Τμήματος Βαλκανικών, Σλαβικών και Ανατολικών Σπουδών
του Πανεπιστημίου Μακεδονίας της Θεσσαλονίκης
