Σε ένα τοπίο με θέα την πόλη της Καβάλας, που το βλέμμα αγνάντευε το βουνό και τη θάλασσα, στο Φρούριο της πόλης, σε ένα ιστορικό σημείο της πόλης, οι πρωταγωνιστές της παράστασης «Νόστος: Ρίζα μ’ και κλαδί μ», καθήλωσαν τους εκατοντάδες θεατές και τους μετέφεραν στην αλησμόνητη πατρίδα του Ευξείνου Πόντου, το βράδυ της Τετάρτης 15 Ιουλίου 2020. Σε ένα δυνατό κείμενο γραμμένο στην ποντιακή διάλεκτο και στη νεοελληνική γλώσσα, ο συγγραφέας Δημήτρης Πιπερίδης μας μεταφέρει μέσω μιας οικογένειας αστών της Τραπεζούντας στα γεγονότα της Γενοκτονίας και του ξεριζωμού του ποντιακού ελληνισμού. Η ιστορία διαδραματίζεται στο λιμάνι του Πάτουμ (Βατούμ), όπου οι πρωταγωνιστές της οικογένειας, ο Τάκης Βαμβακίδης πατέρας, ο Αλέξης Παρχαρίδης γιος, η Έλενα Νεανίδη νύφη και η Μάγδα Πένσου μητέρα, καθηλώνουν με τις ερμηνείες τους και μας μεταφέρουν τον αγώνα που κάνουν στην Τραπεζούντα του Πόντου όπου η γενοκτονία βρίσκεται σε εξέλιξη.
Η αγωνία για την τύχη του γιου τους Θεμιστοκλή, η μάνα που παραμένει στην Τραπεζούντα μέχρι να έχει καλά νέα..
Τα νέα που φτάνουν στο Πάτουμ (Βατούμ) στην οικογένεια των αστών Τραπεζουντίων Ελλήνων του Πόντου, είναι δυσάρεστα και ο Θεμιστοκλής αφήνει την τελευταία του πνοή στο παγωμένο Σαρίκαμις. Τα νέα αποστέλλονται στην μητέρα (Μάγδα Πένσου) η οποία έρχεται να συναντήσει την οικογένειά της στο Πάτουμ (Βατούμ), αλλά χωρίς τον μεγάλο της γιο Θεμιστοκλή η ζωή της δεν έχει νόημα και αφήνει την τελευταία της πνοή εκεί στον ξένο τόπο. Και ο σύζυγος της και πατέρας (Τάκης Βαμβακίδης) που είχε τη νοσταλγία να φύγει στην Ελλάδα, στην Πατρίδα, τελικώς αποφασίζει την τελευταία στιγμή να παραμείνει δίπλα στη γυναίκα του και να μην φύγει με τον γιο και τη νύφη του στην Ελλάδα. Η σκηνοθεσία και η ερμηνεία του Τάκη Βαμβακίδη είναι καταπληκτική, μαγεύει τους θεατές, μας δίνει παραστατικά τις συνθήκες της χαρμολύπης, όλα όσα έζησαν οι χιλιάδες Έλληνες του Πόντου, στην περίοδο της γενοκτονίας και του ξεριζωμού. Ο πόνος του πατέρα που χάνει τον γιο του, τον οποίο ερμηνεύει με αριστοτεχνική δεξιοτεχνία ο Τάκης Βαμβακίδης, είναι μοναδικός και δικαίως αποσπά τα χειροκροτήματα των θεατών. Η Μάγδα Πένσου, εκφραστική στο ρόλο της μητέρας που χάνει τον γιο της Θεμιστοκλή, η αγωνία της να τον βρει και όταν τον χάνει δεν μπορεί να αντέξει τον πόνο και τότε αφήνει την τελευταία της πνοή, μη αντέχοντας την απώλειά του.
Ο Αλέξης Παρχαρίδης, στο ρόλο του Αλέξη του μικρότερου γιου της οικογένειας, αν και δημοφιλής τραγουδιστής του ποντιακού ελληνισμού, ανοίγει τα πανιά του στη θεατρική σκηνή και η ερμηνεία του αφήνει άφωνο τον θεατή ο οποίος τον συνήθισε στο ρόλο της Πόντιας «γραίας». Οι στιγμές απόδοσης του θεατρικού κειμένου σε στιγμές, χαρμολύπης είναι μοναδικές. Ένα νέο ταλέντο του ποντιακού θεάτρου, ανοίγει τα πανιά του στο ποντιακό θέατρο. Η Έλενα Νεανίδη, στο ρόλο της νύφης είναι παραστατική, τα βιώματά της παίζουν πολύ σημαντικό ρόλο στην απόδοση της ποντιακής διαλέκτου, αλλά και η ερμηνεία της θυμίζει εκπληκτικά τη νύφη του Πόντου, μπροστά στον πεθερό και την πεθερά της. Ο Δημήτρης Πιπερίδης με το καταπληκτικό κείμενο στην ποντιακή διάλεκτο και στη δομή του έργου, πέτυχε να περάσει την ιστορία των Ελλήνων του Πόντου και τα μαρτύρια που πέρασαν στην Οθωμανική Αυτοκρατορία και στην περίοδο των Νεότουρκων.
Συνδιοργανωτής της εκδήλωσης στο Φρούριο της Καβάλας, ήταν ο Όμιλος Ποντίων Χορευτών Καβάλας και ο πρόεδρος της Χρήστος Ορφανίδης ευχαρίστησε τους συντελεστές και τους θεατές της παράστασης που έζησαν μοναδικές στιγμές, ενώ ο Βασίλης Μαυρίδης, γενικός γραμματέας του Ομίλου τόνισε ότι αν και πέρασαν 100 χρόνια από τη γενοκτονία και τον ξεριζωμό των Ελλήνων του Πόντου, η μνήμη στους απογόνους των προσφύγων παραμένει ζωντανή.
Πηγή: oraiokastro24.gr
