ΤΡΑΠΕΖΟΥΝΤΑ.gr | Γιάννης Χ. Κουριαννίδη: Ο διαχωρισμός των γενοκτονημένων θυμάτων του ελληνικού έθνους κατά το θρήσκευμά τους, προσβάλλει τη μνήμη τους
Γιάννης Χ. Κουριαννίδη: Ο διαχωρισμός των γενοκτονημένων θυμάτων του ελληνικού έθνους κατά το θρήσκευμά τους, προσβάλλει τη μνήμη τους
Ντοκουμέντο της εποχής από την Γενοκτονία των Αρμενιών (φωτ.: dw.com)
01 Σεπ
0
Σχόλια

Γιάννης Χ. Κουριαννίδη: Ο διαχωρισμός των γενοκτονημένων θυμάτων του ελληνικού έθνους κατά το θρήσκευμά τους, προσβάλλει τη μνήμη τους

Την περασμένη Δευτέρα στο δημοτικό συμβούλιο Θεσσαλονίκης λήφθηκε απόφαση για τη χωροθέτηση του Μουσείου Ολοκαυτώματος Ελλάδος σε ακίνητο της ΓΑΙΟΣΕ, στην περιοχή του Παλαιού Σιδηροδρομικού Σταθμού της πόλης, μέσω μνημονίου μεταξύ του δήμου Θεσσαλονίκης, της ΓΑΙΟΣΕ και της Ισραηλιτικής Κοινότητας.

«Η ιστορική και κοινωνική συλλογική ευθύνη επιτάσσει τη συνολική αναγνώριση και την καταδίκη όλων εκείνων των εγκλημάτων κατά της ανθρωπότητας, στα οποία θύματα ήταν Έλληνες που εξαρχής ζούσαν (ή κατόπιν ξεριζωμού κατέληξαν να ζουν) στη Θεσσαλονίκη, ανεξαρτήτως των θρησκευτικών πεποιθήσεών τους. Συνεπώς, θα αντιπρότεινα ένα Μουσείο των Ολοκαυτωμάτων και των Γενοκτονιών σε βάρος των Ελλήνων (κάτοικοι Χορτιάτη, Πόντιοι, Μικρασιάτες, Θρακιώτες κ.λπ.). Όσον αφορά τους Ισραηλίτες της Θεσσαλονίκης, αν και ήλθαν ως επήλυδες στην πατρίδα μας, ενσωματώθηκαν στο ελληνικό έθνος στο πέρασμα των αιώνων διατηρώντας την ιουδαϊκή θρησκεία τους, βάσει της οποίας εδιώχθησαν και γενοκτονήθηκαν (ως Ιουδαίοι δηλαδή και όχι ως Εβραίοι, που αποτελεί εθνικό προσδιορισμό). Ως μέλη του ελληνικού έθνους, εξάλλου, λογίζονται και οι μουσουλμάνοι της Θράκης μας, που διατήρησαν ή ασπάστηκαν τον μωαμεθανισμό λόγω άλλων ιστορικών συγκυριών. Ο διαχωρισμός των αθώων θυμάτων του ελληνικού έθνους κατά το θρήσκευμά τους (ή κατά τις πολιτικές ή άλλες πεποιθήσεις τους) πιστεύω ότι προσβάλλει τη μνήμη τους. Προσωπικά, ως Πόντιος, πάντοτε αγωνίστηκα για την αναγνώριση της Γενοκτονίας του Ελληνισμού της Ανατολής από τους Τούρκους και όχι απλά των Ποντίων αδελφών μας, παρόλο που πρωτοστάτησαν στην προσπάθεια αυτή. Το ίδιο περιμένω να πράξουν και οι Ελληνες Ιουδαίοι ως μέλη της εθνικής μας κοινότητας και να μη διαχωρίζουν τη στάση τους δίνοντάς της άλλα εθνικά χαρακτηριστικά. Θα ήθελα, λ.χ., να δω επιτέλους ανακοινώσεις και εκπροσώπους τους σε αντίστοιχες εκδηλώσεις μνήμης και δραστηριότητες Ποντίων, Θρακών και Μικρασιατών για το Ολοκαύτωμα του Ελληνισμού από τους Τούρκους.

Η ίδρυση ενός τέτοιου μουσείου είναι δικαίωμα και υποχρέωση αποκλειστικώς του δήμου Θεσσαλονίκης, με τη στήριξη φυσικά της κυβέρνησης. Θεωρώ ότι είναι αναξιοπρεπές και υποτιμητικό να εκχωρείται αυτό το δικαίωμα σε ιδρύματα και ενώσεις διεθνούς χαρακτήρα. Θα πρέπει να επισημάνω εδώ ότι το κτίριο του Μουσείου Ολοκαυτώματος δεν αποτελεί παρά απλώς μία εμβληματική πτυχή της δράσης της διεθνούς μη κερδοσκοπικής ενώσεως με την επωνυμία «Μουσείο Ολοκαυτώματος Ελλάδας» και, όπως τονίζεται σε όλα τα έγγραφα των εμπλεκόμενων φορέων, πρόκειται να αποτελέσει ένα νέο τοπόσημο για τη Θεσσαλονίκη. Για τον λόγο αυτόν, εξάλλου, η διοίκηση του δήμου υλοποιεί ήδη ένα πλέγμα νομοθετικών και πολεοδομικών παρεμβάσεων και τροποποιήσεων, προκειμένου να φέρει το κτίριο πιο κοντά στο μέτωπο της δυτικής εισόδου της πόλεως, ώστε να είναι άμεσα ορατό στους επισκέπτες της. Γι’ αυτό, εξάλλου, προτείνεται από τις υπηρεσίες της η λύση της “νομοθετικής ρύθμισης, προκειμένου να αποφευχθούν τυχόν προσφυγές στο ΣτΕ”! Αξίζει, όμως, να αναφερθούμε επιγραμματικά και στους σκοπούς της εν λόγω ενώσεως, η οποία σημειωτέον εδρεύει στις Βρυξέλλες και διέπεται από το βελγικό Δίκαιο, στα μέλη της δε ανήκουν επιφανείς προσωπικότητες, μεταξύ των οποίων ξεχωρίζουν ο βαρόνος Ρότσιλντ, ενώ ως ισόβιο μέλος μετέχει και ο πρώην δήμαρχος Θεσσαλονίκης Γιάννης Μπουτάρης! Στους σκοπούς της λοιπόν διαβάζουμε, μεταξύ άλλων: “Ίδρυση εβραϊκού σχολείου, αγορά, πώληση, εκμίσθωση ακινήτων και εγκαταστάσεων κάθε είδους, ίδρυση και συμμετοχή σε άλλες μη κερδοσκοπικές ενώσεις, πραγματοποίηση εράνων, μαθημάτων και συναντήσεων, ίδρυση κέντρων τεκμηρίωσης, βιβλιοθηκών”. Αντιλαμβάνεται, λοιπόν, κάποιος ότι το μουσείο είναι απλώς η βιτρίνα ενός οργανισμού που, ναι, είναι διερευνητέα, ζητούμενη και επιθυμητή η ωφέλειά του στην οικονομική ζωή της πόλης, αλλά που η δραστηριότητά του είναι ιδιαιτέρως δυσανάλογη με τη συνεισφορά μιας συγκεκριμένης κοινότητας συμπολιτών μας στη διαμόρφωση της πολιτισμικής και ιστορικής φυσιογνωμίας της Θεσσαλονίκης. Με τον τρόπο αυτόν δημιουργούνται ανιστόρητοι συνειρμοί για την ταυτότητα της πρωτεύουσας της Μακεδονίας.

Γιάννης Χ. Κουριαννίδη,
Δημοτικός σύμβουλος Θεσσαλονίκης «Θεσσαλονίκη Πόλη Ελληνική»

Πηγή: newsbreak.gr

ΣΧΟΛΙΑ
Συνεχίζοντας σε αυτό τον ιστότοπο αποδέχεστε την χρήση των cookies στη συσκευή σας όπως περιγράφεται στην πολιτική cookies.