Ποιός είπε ότι δεν μπορεί να κατασκευαστεί ποντιακή λύρα από τουβλάκια Lego; Και όμως! Το έκανε ο Αθηναίος λυράρης Κώστας Φωτιάδης, σε μια προσπάθεια ο τρίχρονος (σχεδόν) γιος του, Ορέστης, να μυηθεί στην ποντιακή παράδοση και δη να γίνει λυράρης όπως ο πατέρας του.
«Του βάζω τη λύρα στο κεφάλι! Κάποια στιγμή θα παίξει», λέει στο ΤΡΑΠΕΖΟΥΝΤΑ.gr ο Κ. Φωτιάδης. Όταν γεννήθηκε το παιδί του —κι έγινε δύο ημερών— τοποθέτησε μια λύρα δίπλα του την οποία είχε φτιάξει με τα ίδια του τα χέρια, με σκοπό να συντροφεύει τον γιο του από την πρώτη μέρα της ζωής του και να του γίνει τρόπος ζωής. Από τότε ο μικρός Ορέστης έχει κάνει την ποντιακή λύρα αναπόσπαστο κομμάτι της καθημερινότητάς του. Ακολουθεί τον πατέρα του με τον δικό του κεμεντζέ στις πρόβες των συλλόγων αλλά και σε μεγάλες παραστάσεις όπως το… Ηρώδειο(!), αλλά το μόνο που κάνει προς το παρόν είναι ότι «κουνάει το τοξάρι και κάνει ότι παίζει», αναφέρει, καθώς δεν μπορεί να πιάσει καλά το λαιμό της λύρας.
Σύντομα το χάταλο θα έχει την δική του πραγματική λύρα και τότε ποιός ξέρει, ίσως η κατά ένα χρόνο μεγαλύτερή του αδελφή, Δέσποινα, παρασυρθεί και αυτή στον κόσμο της μουσικής, καθώς δεν την εμπνέει το ίδιο το μουσικό όργανο, όμως και τα δύο αδέφλια κρούνε το ταούλ’!
Το πως κρούν’ ατό όμως και αν παίζουν ταυτόχρονα είναι μια μεγάλη συζήτηση την οποία θα πρέπει να ρωτήσουμε καλύτερα και τη μητέρα τους Χριστίνα…
Στην gallery (οι φωτογραφίες είναι του Κώστα Φωτιάδη) βλέπεται τον μικρό Ορέστη σε σημαντικές στιγμές της ζωής του.
Βασίλης Καρυοφυλλίδης
