Ο Μάρτιος στην ποντιακή λαογραφία με τα ήθη και τα έθιμα από τη γη του Πόντου. Στην Ινέπολη, Κερασούντα και Οινόη ήταν γνωστός ως Μάρτης, ενώ Μάρτ’ς σε Κοτύωρα, Σάντα, Τραπεζούντα και Χαλδία. Χαρακτηρίζεται πεντάγνωμος γιατί ο καιρός αλλάζει, ακόμη και μέσα στην ίδια μέρα.
Οι Πόντιοι έδωσαν πολλά ονόματα στον Μάρτιο, και αυτό γιατί κατά τον μήνα αυτόν επικρατούν ασταθείς καιρικές συνθήκες.
Ο «ευλοημένον Μάρτς», λόγω των πυκνών βροχοπτώσεων, συνήθως, συνδέεται με τη Σαρακοστή πάντοτε, με τη μεγάλη γιορτή του Ευαγγελισμού στις 25 Μαρτίου, την επέτειο της Επανάστασης του 1821 κ. ά. Αλλά ο Μάρτιος είναι κυρίως ο μήνας της αρχής της άνοιξης, τότε που ζώα και φυτά αρχίζουν και παίρνουν νέες δυνάμεις, νέα ζωή.
Με τον Μάρτιο συνδέονται παροιμίες, ρητά κ. ά., όπως τα παρακάτω:
- Ο Μαρτς φέρ’ τα χελιδόνα, κελαηδούν και λύν’ τα χόνα
- Ο Μάρτς μαραίν’ τ’ αμάραντα, Απρίλτς τα μανουσάκα, Χορτοθέρτς τα χόρταρα κι Άγουστον παλληκάρα
- Άμον Μάρτς, έξ’ α σην Σαρακοστήν ‘κι εβγαίν’.
- Τη Μάρτ’ ο ήλον τη νύφε μου, τ’ Απρίλ’ την θυγατέρα μ’,κι ο ήλον τη καλομηνά να καίει όλα τα χόρας.Το παρακάτω απόσπασμα από τη ραδιοφωνική εκπομπή της Ευξείνου Λέσχης Τρικάλων, “Ανέβζηγος Αροθυμία” με τη Λένα Σαββίδου στην αφήγηση μας διηγείται για τα ήθη κι έθιμα κατά τον μήνα Μάρτιο στον Πόντο
