Πέθανε στα 78 του ο πολυτάλαντος Πόντιος Χάρρυ Κλυνν

Ο Βασίλης Τριανταφυλλίδης, ο αγαπημένος καλλιτέχνης Χάρρυ Κλυνν, άφησε την τελευταία του πνοή στα 78 του χρόνια.

Ο ηθοποιός τα τελευταία χρόνια ζούσε μόνιμα στη Θεσσαλονίκη, καθηλωμένος σε αναπηρικό καροτσάκι και με σοβαρά αναπνευστικά προβλήματα. Σύμφωνα με πληροφορίες, το βράδυ της Κυριακής κι ενώ βρισκόταν στο σπίτι του, έπαθε κρίση και μεταφέρθηκε στο νοσοκομείο όπου κατέληξε.

Σύμφωνα με τις πρώτες πληροφορίες, η κηδεία του θα γίνει την Πέμπτη 24 Μαΐου 2018.

Πριν δύο χρόνια είχε χάσει τον γιο του Νίκο Τριανταφυλλίδη, γνωστό σκηνοθέτη, από καρκίνο.

Ο Χάρρυ Κλυνν γεννήθηκε στην Καλαμαριά Θεσσαλονίκης στις 7 Μαΐου του 1940 από φτωχή οικογένεια Πόντιων προσφύγων, τον Νίκο και την Κυριακή Τρανταφυλλίδη. Εξαιτίας δυσμενών οικονομικών συνθηκών, ωθήθηκε στην εργασία από την ηλικία των 5 χρόνων. Παράλληλα φοιτούσε στο Δημοτικό Σχολείο και στο Γυμνάσιο Kαλαμαριάς και αργότερα στο 5ο Γυμνάσιο Αρρένων Θεσσαλονίκης. Η συμμετοχή του σε μια βραδιά ταλέντων του Γιώργου Οικονομίδη αλλάζει τη ζωή του, καθώς, εκτός από το πρώτο βραβείο, «κερδίζει» την πρόταση του Οικονομίδη να τον ακολουθήσει στην Αθήνα.

Για τρία χρόνια ο Οικονομίδης υπήρξε δάσκαλος και οδηγός του. Παράλληλα με τις δραματικές του σπουδές στη σχολή του Π. Kατσέλη, εμφανίζεται περιστασιακά σε κοσμικά κέντρα, όπως το «Kάστρο», ο «Bράχος», το «Tροκαντερό», το «Άλσος», και το «Γκρην Παρκ». Στη συνέχεια άρχισε να δουλεύει σε διάφορες ταβέρνες, αναψυκτήρια και καμπαρέ, που ανθούσαν εκείνη την εποχή, για μια τριετία ως πρώτος νουμερίστας και παρουσιαστής προγράμματος. Μετά τη συμμετοχή του σε δύο ταινίες —Γάμος αλά Ελληνικά και Τα 201 Καναρίνια— στις αρχές της δεκαετίας του 1960 και τις πρώτες του θεατρικές εμφανίσεις στα θέατρα «Ακροπόλ» και «Χατζηχρήστου», άρχισε να γίνεται πιο γνωστός.

Το 1964 ταξιδεύει για μερικές εμφανίσεις στο Μόντρεαλ. Αυτή η περίοδος της ζωής του κράτησε 10 χρόνια όπου δούλεψε στις HΠA και στον Kαναδά, σε κέντρα τις ελληνικής διασποράς, σε καφεθέατρα ως stand up comedian (νέο τότε είδος, που μετέπειτα το εισήγαγε στην Ελλάδα), ως ηθοποιός σε underground παραστάσεις και παράλληλα ως συγγραφέας σατιρικών κειμένων. Συνεργάζεται επίσης για πολλά χρόνια με το περιοδικό Playboy, την εφημερίδα Daily Worker, το Village και το On the double. Στο Σικάγο παντρεύεται τη γυναίκα του, Χαρίκλεια και εκεί αποκτά το πρώτο από τα 3 του παιδιά, τον Νίκο. Την περίοδο αυτή του προτάθηκε να παίξει και στη γνωστή ταινία Καμπαρέ, την οποία προσφορά τελικά δεν δέχτηκε. Αργότερα στο Μόντρεαλ απέκτησε τον δεύτερο του γιο Αποστόλη, ενώ η κόρη του Κορίνα γεννήθηκε στην Αθήνα.

Γυρίζει στην Ελλάδα το χειμώνα του 1974 και πρωτοεμφανίζεται στις μπουάτ της Πλάκας, στον «Aιγόκερω» και μετά στο «Zυγό» και τη «Διαγώνιο». Ύστερα δούλεψε στα νυχτερινά κέντρα «Διογένης», «Δειλινά» και «Στορκ». Άρχισε να γίνεται ευρύτερα γνωστός με την κυκλοφορία του πρώτου του δίσκου Για δέσιμο, που κυκλοφόρησε από τη δισκογραφική εταιρεία Columbia το φθινόπωρο του 1978. Αυτός και οι υπόλοιποι δίσκοι του κρατάνε για χρόνια τις πρώτες θέσεις στα δισκογραφικά charts και οι ταινίες του σπάνε όλα τα ρεκόρ των εισιτηρίων.

Οι εμφανίσεις του στην τηλεόραση του χαρίζουν τον τίτλο του εμπορικότερου καλλιτέχνη της χιλιετίας σύμφωνα με την AGB και οι παραστάσεις του στα θέατρα «Ορφέας», «Άλσος», «Δελφινάριο» και «Μινώα», καταρρίπτουν κάθε προηγούμενο εισπρακτικό ρεκόρ. Το 1998 παρουσιάζεται η πρώτη του ζωγραφική έκθεση στον «Εικαστικό Κύκλο». Από το 2006 έμενε μόνιμα στη γενέτειρά του Καλαμαριά, έγραφε βιβλία (κυκλοφορούν 12 βιβλία του), έπαιζε θέατρο, ζωγράφιζε (8 ατομικές εκθέσεις) και ηγούνταν της μείζονος αντιπολίτευσης στο Δήμο Καλαμαριάς.

Θέατρο (από το 1985 και μετά)

• Βαζελληνίδες-Βαζέλληνες Γ. Kαλαμίτσης, Γ. Mανιώτης, A. Aνδρικάκη, Δελφινάριο, 1985.
• Πράσινα δαμάσκηνα και ψιλές ελιές, Xάρρυ Kλυνν, Γιάννης Kαλαμίτσης, Ορφέας, 1986.
• Σ’ όλο τον κόσμο είναι ίδια, μα στην Ελλάδα σπάει καρύδια, Xάρρυ Kλυνν, Γιάννης Kακουλίδης, Ορφέας, 1987.
• Eλλάς το καφενείο σου, Xάρρυ Kλυνν, Γιάννης Kακουλίδης, Λάκης Μπέλλος, Άλσος, 1991.
• Άσπρα μούρα, μαύρα μούρα, μάνα αν αργήσω φάε, Xάρρυ Kλυνν, Γιάννης Kακουλίδης, Λάκης Mπέλλος, Άλσος, 1992.
• Πίτσες μπλε, Xάρρυ Kλυνν, Γιάννης Kακουλίδης, Λάκης Mπέλλος, Bαγγέλης Mπαλαφούτης, Άλσος, 1993.
• Μπρόκολα και λαχανίδες, κάποιο λάκκο έχει η φάβα, Xάρρυ Kλυνν, Bαγγέλης Mπαλαφούτης, Άλσος, 1994.
• Καυκαλήθρες και τσιτσίραυλα Xάρρυ Kλυνν, Λάκης Mπέλλος, Θεόφιλος Bερύκιος, Γιώργος Γαλίτης, σκηνοθεσία Χάρρυ Κλυνν, Άλσος, 1995.
• Εμπρός προς τα πίσω, Χάρρυ Κλυνν, Λάκης Mπέλλος, Θεόφιλος Bερύκιος, Γιώργος Γαλίτης, 1996.
• Στη Χάγη και στη φέξη, ο στόλος σας να φέξει!, Α. Πυριόχος, Χ. Ρώμας, Α. Χατζησοφιά, Π. Χατζηκουτσέλης, Άλσος, 1996.
• Άρμεγε λαγούς και κούρευε χελώνες (επιθεώρηση), Λάκης Mιχαηλίδης, Nτίνος Σπυρόπουλους, Mιχάλης Άνθης, Βέμπο, 1997.
• Έλληνες είστε και φαίνεστε, Λάκης Mιχαηλίδης, Kώστας Tσόκαλης, Θεόφιλος Bερύκιος, Ακροπόλ, 1998.
• Μίλα μου… και μανταρίνια (επιθεώρηση), Χάρρυ Κλυνν, Λάκης Μπέλλος, Γιάννης Μακρής, Γιώργος Γαλίτης, Άλσος, 1999. Η επιθεώρηση αυτή ήταν και η πρώτη interactive θεατρική παράσταση που διαμορφωνόταν διαφορετικά κάθε μέρα, ανάλογα με τις παρεμβάσεις-υποδείξεις των θεατών που επισκέπτονταν το site της παράστασης.
• Υπάρχει καλύτερη Ελλάδα… πάμε να φύγουμε, Λάκης Mιχαηλίδης, Bύρωνας Mακρίδης, Nτίνος Σπυρόπουλος, Δελφινάριο, 2000.
• Ρόμπες ξεκούμπωτες, Χάρρυ Κλυνν, Ντίνος Σπυρόπουλος, Μινώα, 2001.
• Πασόκεμον, Χάρρυ Κλυνν, Ντίνος Σπυρόπουλος, Αθήναιον, 2001.
• Retalia Live, Χάρρυ Κλυνν, Ντίνος Σπυρόπουλος, Μινώα, 2002.
• Γιάφκα πορτοκάλι (κωμωδία), Χάρρυ Κλυνν, Ντίνος Σπυρόπουλους, Μινώα, 2003.
• Καλατράβα με και ας κλαίω…, Ντίνος Σπυρόπουλος, Γιώργος Γαλίτης, Δελφινάριο, 2004.
• Και φάγανε αυτοί καλά κι εμείς… χειρότερα, επιθεώρηση, Ντίνος Σπυρόπουλος, Γιώργος Γαλίτης, Περοκέ, 2005.
• Αγάντα (επιθεώρηση), Χάρρυ Κλυνν, Ντίνος Σπυρόπουλος 2007.
• Ένας ήρωας με παντόφλες (κωμωδία) Αλ. Σακελάριου-Χρ. Γιαννακόπουλου 2008-2009.
• Τι τους κοιτάτε ρε… (επιθεώρηση) Χάρρυ Κλυνν 2010.
• Ουστ κοπρίτες (επιθεώρηση) Χάρρυ Κλυνν 2011.
• Όποιον πάρει ο Χάρης (Stand up music show) Χάρρυ Κλυνν 2012.
• Η αλήθεια να λέγεται (Αυτοσχεδιαστικοί μονόλογοι με συμμετοχή κοινού βασισμένοι σε στοιχεία τεσσάρων κωμωδιών του Αριστοφάνη) Χάρρυ Κλυνν 2012-2013.
• Με όπλο το γέλιο (ONE MAN SHOW) Χάρρυ Κλυνν 2014.
• Τα Λαμόγια (επιθεώρηση) Χάρρυ Κλυνν, Μάκης Αντωνόπουλος – Κύπρος  Θεατρο Οθέλος 2014.

Δισκογραφία
Το 1977 προτείνει στην EMI – Columbia να συνεργαστούν πειραματικά στην παραγωγή ενός σατιρικού δίσκου. Oι δίσκοι του Xάρρυ Kλυνν αποτέλεσαν ένα ιδιαίτερο στοιχείο στο χώρο της ελληνικής δισκογραφίας. Για πρώτη φορά σατιρικοί δίσκοι φιγουράρουν στην πρώτη θέση του ελληνικού Top Ten. Όλοι, ανεξαιρέτως, οι δίσκοι του υπήρξαν πρώτοι σε κυκλοφορία και ακόμα τα νούμερα-ρεκόρ πωλήσεων των δίσκων του Xάρρυ Kλυνν παραμένουν ακατάρριπτα. Κυκλοφορεί ακόμα μεγάλος αριθμός από πειρατικές κασέτες με ηχογραφήματα από ζωντανές του παραστάσεις και οι ραδιοφωνικές εκπομπές «Aραμπάδες με καρούλια», «Βάσανα που ‘χει η Αγάπη» που παρουσιάστηκαν από το Δεύτερο Πρόγραμμα της Eλληνικής Pαδιοφωνίας το 1981 μαζί με τον Aντώνη Aνδρικάκη.

Αναλυτικά η προσωπική δισκογραφία του είναι η εξής:

• Για Δέσιμο (1978), EMI-Columbia.
• Δοξάστε Με (1979), EMI-Columbia Πατάτες (1981), EMI-Columbia.
• Γεώργιος Σουρής (1982), EMI-Columbia.
• Μαλακά… Πιο Μαλακά (1984), EMI-Columbia.
• Έθνος Ανάδελφον (1985), PolyGram.
• Τίποτα (1987), PolyGram.
• Natin-Fatin (1987), PolyGram.
• Ραντεβού με την εισαγγελία (1989), PolyGram.
• Αποκάλυψις (1990), PolyGram.
• Γρανίτα από τζατζίκι (1992), PolyGram.
• The (X) Κλυνν Files Ανάποδα (1998), PolyGram.
• Κλασσικά Ηχογραφημένα (2002), MINOS-EMI (Τα καλύτερα των 5 πρώτων δίσκων).

Οι συμμετοχές του στην δισκογραφία είναι οι εξής:

• Ζήτω το ελληνικό τραγούδι (1987), Minos.
• Το χαμόγελο του Τάκη (1994), Universal.
• Ποντιακή Ραψωδία (1997), Vasipap.
• Φανταρίστικα (2001), Δίφωνο.

Τηλεόραση
Η σχέση του Χάρρυ Κλυνν με την τηλεόραση άρχισε με πολλά διαφημιστικά σποτ, τα περισσότερα από τα οποία έχουν βραβευθεί από τα Φεστιβάλ Ελληνικής Διαφημιστικής Δημιουργίας της EΔEE. Το 1990 και για τέσσερις συνεχείς χρονιές παρουσίαζε στον ΑΝΤ1 την εκπομπή «Harry Klynn Special Shows». Στο ίδιο κανάλι το 1995 παρουσίασε ένα one man show 10 επεισοδίων με το όνομα «Πολίτης Κλυνν».

Κινηματογράφος

• Σύγχυση (1960). Ταινία μικρού μήκους του Δημήτρη Γαλάτη.
• Γάμος αλά Ελληνικά (1964) του Bασίλη Γεωργιάδη… αδελφός Μίνας.
• Τα 201 καναρίνια (1964) των Nίκου Tσιφόρου και Πολύβιου Bασιλειάδη… Πάρις.
• Αλαλούμ (1982).
• Made in Greece (1983) Γιάννης Γιαννάκης.
• Εις μνήμην (1984). Γυρισμένη το 1981 αλλά λογοκριμένη μέχρι το 1984.
• Γυναίκες δηλητήριο (1993). Εμφάνιση στην ταινία…. πρόεδρος ΕΚΚ.
• Βόλτα στα Σύννεφα (1994). Ταινία μικρού μήκους του Γιάννη Mπότση.
• Ράδιο Μόσχα (1995) του Νίκου Τριανταφυλλίδη…. μαγαζάτορας.

Βιβλία
Ο Χάρρυ Κλυνν ξεκίνησε να γράφει από νεαρή ηλικία. Μόλις στα 15 του δημοσίευσε ένα ποίημά του στην εφημερίδα Μακεδονία. Μέχρι την ηλικία των 18 ετών πολλά από τα ποιήματά του δημοσιεύτηκαν σε φιλολογικά περιοδικά της εποχής. Η συγγραφική του δραστηριότητα ήταν συνεχής από τότε και πολύ υλικό του δεν έχει δει ακόμα το φως της δημοσιότητας. Τα βιβλία του που κυκλοφορούν είναι τα εξής:

• Η γέρμα, (1983), Εκδόσεις Κάκτος.
• Αλαλούμ και πάσης Ελλάδος, (1984), Εκδόσεις Καστανιώτης.
• Ο Καζαμίας του Ρούλη, (1986), Εκδόσεις Κάκτος.
• Happy Birthday, Νίκο, (1988), Εκδόσεις Καστανιώτης.
• Τρυφερά αγκάθια, (1988), Εκδόσεις Καστανιώτης.
• Επί σκηνής, (1997), Εκδόσεις Καστανιώτης.
• Πόλις, 1997, Εκδόσεις Καστανιώτης.
• Περί, (2000), Εκδόσεις Καστανιώτης.
• Αναλαμβάνω την ευθύνη, 2000, Εκδόσεις Καστανιώτης.
• Μυθολογία κειμηλίων, (2001), Εκδόσεις Καστανιώτης.
• Όταν βρέχει, τα χελιδόνια πετούν χαμηλά, (2003), Εκδόσεις Καστανιώτης.
• Σκονισμένη ακτή, (2010), Εκδόσεις Γαβριηλίδης.
• Εμφύλιος Λόγος (2016), Εκδόσεις Γαβριηλίδης.

Ζωγραφική
Επηρεασμένος από τον ζωγράφο πατέρα του, δημιούργησε εκατοντάδες έργα ζωγραφικής, άλλα με τον κλασικό τρόπο και άλλα με τη βοήθεια του ηλεκτρονικού υπολογιστή.

• Πρώτη ατομική έκθεση: 1998 στον «Εικαστικό Κύκλο» στην Αθήνα (35 έργα μικρών και μεγάλων διαστάσεων φιλοτεχνημένα με ηλεκτρονικό υπολογιστή). Τίτλος έκθεσης: Κόκκινη γραμμή.
• Δεύτερη ατομική έκθεση: Τον Δεκέμβριο του 2008 παρουσιάζει στο πατάρι του βιβλιοπωλείου «Ιανός» στη Θεσσαλονίκη 32 επιλεγμένα έργα (ακρυλικά και μεικτές τεχνικές σε καμβά), με τον τίτλο Με τα χρώματα του Χάρρυ.
• Τρίτη ατομική έκθεση: 7-22 Ιουλίου 2009 στο Πλωμάρι Λέσβου, στην «Αίθουσα Τέχνης Βενιαμίν ο Λέσβιος», με 20 έργα μεγάλων κυρίως διαστάσεων (ακρυλικά και μεικτές τεχνικές σε καμβά). Τίτλος της έκθεσης: Με το χέρι στην καρδιά.
• Τέταρτη ατομική έκθεση: 12-25 Νοεμβρίου 2009 στην Καλαμαριά Θεσσαλονίκης, στην «Πολυχώρος τέχνης Remezzo», με 50 έργα μικρών και μεγάλων διαστάσεων (λάδια, ακρυλικά και μεικτές τεχνικές σε καμβά). Τίτλος της έκθεσης: Μεταμεσονύκτιος παράστασις.
• Πέμπτη ατομική έκθεση: 14 Απριλίου-8 Μαίου 2010 στην Αλεξανδρούπολη, στην «Γκαλερι ART», με 38 έργα μικρών και μεγάλων διαστάσεων (λάδια, ακρυλικά μελάνια και μεικτές τεχνικές σε καμβά). Τίτλος της έκθεσης: Θίασος χρωμάτων.
• Έκτη ατομική έκθεση: 17 Μαίου-28 Μαίου 2011 στην Καρδίτσα, στην «Γκαλερι F», με 20 έργα μικρών και μεγάλων διαστάσεων (ακρυλικά και μεικτές τεχνικές σε καμβά). Τίτλος της έκθεσης: Σκονισμένη ακτή.
• Έβδομη ατομική έκθεση: 1-10 Αυγούστου 2012 στην αίθουσα τέχνης του «Mediterranean VILLAGE hotel & spa» στην Παραλία Κατερίνης-Olympus Riviera με 20 πίνακες μεγάλων και μικρών διαστάσεων (λάδια, ακρυλικά και μεικτές τεχνικές σε καμβά). Τίτλος της έκθεσης: Από το 1 μέχρι το 20.
• Όγδοη ατομική έκθεση: 22 Δεκεμβρίου 2012-4 Ιανουαρίου 2013 στην αίθουσα τέχνης του Δήμου ΔΙΟΥ-ΟΛΥΜΠΟΥ (ΛΙΤΟΧΩΡΟ) με 10 πίνακες μεγάλων και μικρών διαστάσεων (λάδια, ακρυλικά και μεικτές τεχνικές σε καμβά). Τίτλος της έκθεσης: Μνήμες.

Ποδόσφαιρο
Μεγάλη αγάπη του υπήρξε ο αθλητισμός και ιδιαίτερα το ποδόσφαιρο. Το 1980 ηγείται μίας ομάδας Ποντίων και φίλων του συλλόγου της γενέτειράς του, του Απόλλωνα Καλαμαριάς. Σκοπός της ομάδας αυτής ήταν η αποκατάσταση του ονόματος του ποδοσφαιρικού σωματείου. Η προσπάθεια κρίνεται επιτυχημένη αφού η ομάδα κατά το διάστημα της προεδρίας του αποκτά γήπεδο, επανέρχεται στην Α΄ Εθνική Κατηγορία μετά από 20 χρόνια, αποκτά υποδομές, φυτώριο και γύρω της συσπειρώνει παλιούς και νέους φίλους. Ο Χάρρυ Κλυνν προχωρά και σε προτάσεις αναδιάρθρωσης του θεσμικού πλαισίου του επαγγελματικού ποδοσφαίρου και αναδεικνύεται σε ηγετική μορφή της σύγκρουσης του 1988 μεταξύ συλλόγων και πολιτείας που οδηγεί για πρώτη φορά στα ελληνικά χρονικά σε διακοπή του πρωταθλήματος. Την εποχή εκείνη το επαγγελματικό ποδόσφαιρο περνάει νέα μεγάλη κρίση. H πολιτεία αφαιρεί τη διοργάνωση του πρωταθλήματος από την ΕΠΑΕ και την παραχωρεί στην ΕΠΟ. Ομόφωνα όλες οι ομάδες προτείνουν για πρόεδρο της ΕΠΑΕ τον Xάρρυ Kλυνν. O Xάρρυ Kλυνν αναλαμβάνει την προεδρία, αναδιοργανώνει την EΠAE, έρχεται σε επαφές με τη FIFA και την UEFA και προτείνει όρους που είναι εξαιρετικά ελκυστικοί και η πολιτεία δεν μπορεί να αρνηθεί. Το πρωτάθλημα τελικά ξαναγυρίζει στην ΕΠΑΕ. Τρία χρόνια αργότερα αποχωρεί από την προεδρία.Η πρότασή του για την καθιέρωση ημιεπαγγελματικού ποδοσφαίρου απορρίφτηκε από την πλειοψηφία των ΠΑΕ.

Πολιτική
Επικεφαλής της μείζονος αντιπολίτευσης στο Δήμο Καλαμαριάς 2006-2014. Ο Χάρρυ Κλυνν υπήρξε πολιτικά ενεργός ακόμη και κατά τις περιόδους που δεν συμμετείχε σε κάποιον επίσημο θεσμό. Χαρακτηριστική είναι η εμπλοκή του στο θέμα της Ποντιακής ομογένειας, στης οποίας το επίσημο κίνημα προεδρεύει, καθώς και η γνωστή του πολιτική σάτιρα. Στην πιό πρόσφατη πολιτική του δράση, μετά την εκλογή της νέας κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ και ΑΝΕΛ τον Ιανουάριο του 2015, υπήρξε θερμός υποστηρικτής της, δια μέσου των αναρτήσεων κυρίως πολιτικών άρθρων του στο προσωπικό του ιστολόγιο, στα οποία εξέφραζε την σκληρή κριτική αντίθεσή του στις κυβερνήσεις των δύο πρώτων μνημονίων. Η στήριξη του αυτή στη νέα κυβέρνηση, παραδόξως διότι δεν συνάδει με τις πολιτικές του θέσεις προ της ψήφισης του 3ου μνημονίου, συνεχίστηκε απρόσκοπτα ακόμη και μετά την ψήφιση του νέου μνημονίου και την εφαρμογή του από τις αρχές του Σεπτεμβρίου του 2015.

Βραβεία
Έχει βραβευτεί από την Εταιρεία Ελλήνων Θεατρικών Συγγραφέων 5 φορές:

• 1993: Πρώτο Βραβείο Παναγιώτη Παπαδούκα.
• 1994: Πρώτο και Δεύτερο Βραβείο Παναγιώτη Παπαδούκα.
• 1995: Δεύτερο Βραβείο Παναγιώτη Παπαδούκα.
• 2000: Πρώτο Βραβείο «Παναθήναια».

Πηγή: protothema.gr.