Η θέση της γυναίκας στον Πόντο δεν έχει καμιά σχέση με τη θέση που έχει στη σημερινή κοινωνία. Οι γυναίκες εκείνη την εποχή ήταν υποταγμένες και έκαναν ότι τους ζητούσαν χωρίς να φέρνουν αντιρρήσεις. Ανάλογα με τον τόπο που ζούσαν (δηλαδή αν έμεναν σε αγροτική περιοχή ή σε κάποιο άστυ) ήταν επιφορτισμένες και με τις ανάλογες εργασίες.
Η γυναίκα στον αγροτικό Πόντο
Οι γυναίκες της υπαίθρου ήταν επιφορτισμένες με πολλές εργασίες. Εκτός από τις οικιακές δουλειές, τις οποίες ήταν υποχρεωμένες να τελούν καθημερινά, αναλάμβαναν και κάποιες εξωτερικές. Για παράδειγμα, ασχολούνταν με το άρμεγμα των ζώων και γενικά με την φροντίδα τους, όπως να τα ταΐζουν, καθώς και να μαζεύουν ξύλα. Επιπλέον, ασχολούνταν και με αγροτικές δουλειές.
Γενικότερα η θέση της ήταν υποβαθμισμένη, καθώς δεν είχε το δικαίωμα να παραπονιέται για τον φόρτο εργασιών που είχε να φέρει εις πέρας. Επίσης, δεν μπορούσε να εκφέρει γνώμη για κάτι και δεν της επιτρεπόταν να απευθύνει το λόγο σε άνδρες μεγαλύτερης ηλικίας από αυτήν. Ουσιαστικά ήταν υποταγμένη και δεν μπορούσε να εκφέρει γνώμη για οτιδήποτε. Ακόμα, δεν είχε δικαίωμα να μορφωθεί, καθώς ο προορισμός της θεωριούνταν πως ήταν να παντρευτεί, να κάνει οικογένεια και να ασχολείται αποκλειστικά με την οικεία της. Επομένως, δεν της χρειαζόταν η εκπαίδευση. Οι γονείς που είχαν κόρη, σε αυτό που έδιναν βάση ήταν να της μάθουν να ράβει, να πλέκει, να μαγειρεύει και να κάνει δουλειές, εντός και εκτός σπιτιού. Έτσι μόνο μπορούσε να γίνει σωστή νοικοκυρά.
Η γυναίκα στον αστικό Πόντο
Στον αστικό Πόντο και πάλι η γυναίκα είχε υποβαθμισμένη θέση. Δεν είχε το δικαίωμα να παραπονιέται για οτιδήποτε και έκανε ότι της έλεγαν οι γονείς της και γενικότερα τα μεγαλύτερα μέλη της οικογένειάς της, όπως οι παππούδες της. Μάθαινε από μικρή ηλικία πλέξιμο, μαγείρεμα και γενικότερα να προσέχει το νοικοκυριό της. Αυτό που την κάνει να διαφέρει από τη γυναίκα της υπαίθρου ήταν ότι δεν ήταν στις αρμοδιότητές της εξωτερικές δουλειές του σπιτιού. Η δράση της ήταν μόνο εντός του σπιτιού. Δεν ήταν υποχρεωμένη να κάνει βαριές δουλειές. Επιπλέον, άλλη μια διαφορά μεταξύ των δυο ειδών γυναικών ήταν ότι η γυναίκα στον αστικό Πόντο είχε την ευκαιρία να μορφωθεί. Μπορούσε να πάει στα παρθεναγωγεία που υπήρχαν προκειμένου να λάβει γνώση. Οι κοπέλες που είχαν καλή οικονομική κατάσταση είχαν την ευκαιρία να έχουν δάσκαλο στο σπίτι, με τον οποίο μπορούσαν να βελτιώσουν ακόμη περισσότερο την εκπαίδευσή τους.
Συνοψίζοντας, η θέση της γυναίκας στον Πόντο ήταν υποβαθμισμένη. Δεν είχε δικαίωμα να λέει τη γνώμη της, αντιθέτως ήταν υποταγμένη. Έκανε ότι της ζητούσαν, χωρίς να φέρνει αντιρρήσεις. Επιπλέον, ήταν υποχρεωμένη, αν ζούσε σε αγροτική περιοχή, εκτός από το νοικοκυριό της να ασχολείται και με εξωτερικές δουλειές. Δικαίωμα στη μόρφωση είχαν μόνο οι γυναίκες που ζούσαν στο άστυ. Κλείνοντας, αυτό που διακρίνει τη γυναίκα στον Πόντο ήταν η τιμιότητά της, η νοικοκυροσύνη της και ο σεβασμός που έδειχνε τόσο στους μεγαλύτερούς της όσο και στο σύζυγό της.
