Η Κυριακή των Βαΐων είναι η τελευταία Κυριακή πριν από το Πάσχα. Στον Πόντο την ημέρα αυτή τα παιδιά πήγαιναν από σπίτι σε σπίτι ψέλνοντας:
«Βάι βάι το βαγιό τρώγω ψάρι και κολιό και την άλλεν Κερεκήν τρώγω κόκκινον ωβόν.
Βάι βάι το βαΐ τρώγω ψάρι και χαψί και την άλλεν Κερεκήν τρώγω το παχύν τ’ αρνί».
Ως φιλοδώρημα έπαιρναν καραμέλες ή αυγά. Πολλές φορές, όμως, λόγω της φτώχειας έδιναν στα παιδιά τσιγκούλια, που δεν ήταν τίποτα άλλο από βρασμένο καρπό καλαμποκιού. Τα παιδιά, όμως, αυτό που πραγματικά επιθυμούσαν ήταν να τους δώσουν οι νοικοκυρές αυγά, με τα οποία θα έδιναν τις… «μάχες» τους την Κυριακή του Πάσχα. Προκειμένου να δείξουν, λοιπόν, την προτίμησή τους στα αυγά, έλεγαν στους οικοδεσπότες:
«Τα ωβά τ’ εμέτερα τα τσιγκούλια τ’ εσέτερα», δηλαδή «τα αυγά δικά μας και τα τσιγκούλια δικά σας».
