Στις χαμένες πατρίδες του Πόντου, της Μικράς Ασίας και της Ανατολικής Θράκης ταξίδεψαν το απόγευμα της Τρίτης 11 Ιουνίου 2024 μέσα από αφηγήσεις, τραγούδια και θεατρικά δρώμενα όσοι βρέθηκαν στο αμφιθέατρο του Ιδρύματος Παπανικολάου για να παρακολουθήσουν την παρουσίαση του project του 7ου Δημοτικού Σχολείου Κομοτηνής που έλαβε την πρώτη θέση στον 8o διεθνή μαθητικό Διαγωνισμό Ελληνισμός της Ανατολής: Πόντος, Μικρασία, Θράκη.
Μαθητές του σχολείου συμμετείχαν στο διαγωνισμό που προκήρυξαν η Διεύθυνση Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης Σερρών, το Υπουργείο Εσωτερικών (Μακεδονίας-Θράκης) και το Τμήμα Εκπαιδευτικής Ραδιοτηλεόρασης και Ψηφιακών Μέσων του Υ.ΠΑΙ.Θ.Α. συνδιοργάνωσαν με την υποστήριξη της Έδρας Ποντιακών Σπουδών του Α.Π.Θ. και του Πανελλήνιου Συνδέσμου Ποντίων Εκπαιδευτικών. Οι εκπαιδευτικοί του Σχολείου Κομοτηνής κ. Μαρία Λεπίδα και Ελένη Γεωργακοπούλου εμπνεύστηκαν από τον διαγωνισμό κι αποφάσισαν να συμμετάσχουν με τους μαθητές να συγκεντρώνουν τις «προσωπικές ιστορίες» των προσφύγων προγόνων τους, μέσα από ερωτηματολόγια.
Με επισκέψεις εκπροσώπων προσφυγικών συλλόγων, τη σύνταξη των παρουσιάσεων, με ηχητικά τμήματα από τα ίδια τα παιδιά, και περιλαμβάνοντας εικαστικά έργα, τραγούδια, χορούς των περιοχών καταγωγής και δραματοποιήσεις, η τελική παρουσίαση εστάλη στον διαγωνισμό στον οποίο πήραν μέρος 191 σχολεία, με το σχολείο να λαμβάνει την πρώτη θέση, μαζί με άλλα 7, στην κατηγορία του project. Όλη αυτή η δουλειά, μαζί με τα θεατρικά που προετοιμάστηκαν από παιδιά και εκπαιδευτικούς παρουσιάστηκαν στην σκηνή του Ιδρύματος Παπανικολάου, θέλοντας να αναδείξουν όλη την προσπάθεια των παιδιών.
Ώθηση για να ανασυρθούν οι μνήμες
Όπως σημείωσε η κ. Γεωργακοπούλου, το σχολείο τους έχει πολλούς μαθητές με προσφυγική καταγωγή, και τους ενδιαφέρει ιδιαίτερα το θέμα, για αυτό και ασχολήθηκαν, ωθώντας τους μαθητές τους μέσα από το ερωτηματολόγιο που συνέταξαν να ρωτήσουν τους γονείς και τους παππούδες τους για την προσφυγική τους καταγωγή. Έτσι συγκεντρώθηκαν οι προσωπικές τους ιστορίες και ετοιμάστηκε μια παρουσίαση, διδάχτηκαν τραγούδια και χορούς των περιοχών αυτών, ενώ δραματοποιήθηκαν και κάποια κομμάτια που παρουσιάστηκαν την Τρίτη. «Ήταν πολύ συγκινητικό να ακούμε ότι “εγώ κυρία δεν ήξερα τίποτα από αυτά” ή για παράδειγμα “δεν ήξερα πως η γιαγιά μου ήρθε από την Καππαδοκία” δεν γνώριζαν πλέον την καταγωγή, γιατί οι μνήμες σβήνουν, τα χρόνια έχουν περάσει» ανέφερε, ενώ θετικό ήταν πως και οι γονείς μπήκαν στη διαδικασία να θυμηθούν ή να γνωρίσουν τις λεπτομέρειες. Έτσι έδωσαν και την ώθηση να ανασυρθούν οι μνήμες συνολικά μέσα στην οικογένεια.
Κομμάτι της ιστορίας του τόπου οι μαθητές
«Ήταν μια μοναδική εμπειρία, γιατί τα παιδιά συνειδητοποίησαν πως είναι κομμάτι της ιστορίας του τόπου τους» επισήμανε η κ. Λεπίδα, που θεωρεί συγκινητικό ότι τα παιδιά έψαξαν μαζί με τους γονείς τους, ρωτώντας παππούδες και γιαγιάδες για τις ιστορίες τους. Αυτές ενσωματώθηκαν στο έργο, και παρουσίασαν στην εκδήλωση, καθώς οι δύο εκπαιδευτικοί έγραψαν τρία μικρά θεατρικά, κάτι που χάρηκαν πολύ τα παιδιά. Σημαντικές επίσης ήταν οι πρόβες που έκαναν μαζί με τα παιδιά στην σκηνή του Ιδρύματος Παπανικολάου, κάνοντας ακόμα πιο βιωματική την όλη εμπειρία, δίνοντας στους γονείς και το ευρύτερο κοινό την ευκαιρία να γνωρίσουν την δουλειά τους όλους τους προηγούμενους μήνες. Όσο για την συνέχιση ανάλογων δράσεων τα επόμενα χρόνια, τόνισε πως είναι πρόθυμοι να τις συνεχίσουν αν προκύψει κάτι αντίστοιχο, γιατί είναι εξαιρετικό.
Πηγή: paratiritis-news.gr
