Ο Παναγιώτης Ιασσωνίδης εξέπνευσε το πρωί της Τρίτης έπειτα από μακροχρόνια περιπέτεια της υγείας του. Την είδηση έκανε γνωστή με ανάρτησή της η στενή του φίλη Λίτσα Αθανασιάδη, που έγραψε:
«Αδελφέ μου Παναγιώτη καλό Παράδεισο να έχεις. Είναι κάποια πράγματα που μοιράζεσαι με κάποιους ανθρώπους που σου στιγματίζουν την ψυχή».
Η ίδια δήλωσε στον «Νέο Κόσμο» ότι την συνέδεε μακροχρόνια φιλία με τον Παναγιώτη. Χωρίς να μπορεί να κρατήσει τους λυγμούς της, είπε στον «Νέο Κόσμο» ότι «ήταν σαν αδελφός μου».
Λίγο αργότερα η σύζυγός του Ελένη έγραψε:
«Το λιοντάρι μας έφυγε. Ο Παναγιώτης Ιασωνίδης απεβίωσε 7.48 π.μ, τομ πρωί της Τρίτης στην αγκαλιά μας, ήρεμα και δίχως πόνο.
Αιώνια του η μνήμη 🤍
Η αγάπη μας θα συνοδέψει την όμορφη του ψυχούλα, στα χέρια του Θεού. Τον περιμένουν πολλές ψυχές…».
Πιστεύεται ότι ο θάνατός του προήλθε από αιμάτωση του εγκεφάλου. Ο Παναγιώτης Ιασσωνίδης πέθανε σε ηλικία 62 ετών. ‘Ηταν παντρεμένος με την Ελένη, με την οποία απέκτησαν δυο παιδιά: τον Γιώργο και την Ανατολή.
Περήφανος για την ποντιακή καταγωγή του, ασχολήθηκε από νεαρός με τα παροικιακά. Ως φοιτητής δραστηριοποιήθηκε με την Ένωση Φοιτητών NUGAS, στην Ελληνική Εβδομάδα και αργότερα στο Φεστιβάλ «Αντίποδες» και, φυσικά, στην «Ποντιακή Εστία», στην Παμμακεδονική και σε άλλες ομογενειακές οργανώσεις.
Για χρόνια ήταν ιδιοκτήτης και διευθυντής του Εκπαιδευτηρίου IDEA (The Institute of Tertiary and Higher Education Australia (ITHEA).
ΕΦΥΓΕ Ο ΤΡΑΝΤΕΛΛΗΝΑΣ
Για τον θάνατό του, ο Κωνσταντίνος Καλυμνιός μας έγραψε:
«Είσαι τραντέλληνας. Σε αγαπάω». Αυτή ήταν η τελευταία κουβέντα που είχα με τον Παναγιώτη Ιασσωνίδη πριν λίγες μέρες. Πάντοτε θυσίαζε το χρόνο του για να πάρει τηλέφωνο, να βεβαιωθεί ότι είμαι καλά, και να μου δώσει μια συμβουλή.
“Τι λες, βρε Παναγιώτη; Εσύ είσαι τραντέλληνας, με όλη την κυριολεξία της λέξεως”, του απάντησα.
“Ντίνο, άσε τις βλακείες”, ρουθούνισε, και γέλασε.
Δεν άντεξε άλλο το σώμα του την ταλαιπωρία. Αλλά αυτός ο εξαιρετικός άνθρωπος, που διετέλεσε πρόεδρος της Παμμακεδονικής Ένωσης, που υπήρξε η ψυχή της Ποντιακής Εστίας, που οραματίστηκε την ένωση όλων των Ποντιακών σωματείων της Αυστραλίας, που ευεργέτησε πλήθος συμπαροίκων χωρίς να αναζητεί επαίνους και αναγνώριση, και που θυσίασε την προσωπική του ευτυχία στο βωμό των κοινών της παροικίας, θα παραμείνει αθάνατος στη μνήμη και στην καρδιά μας.
Η τελευταία του ανάρτηση στα κοινωνικά μέσα, μία κατάθεση ψυχής: “Χωρίς να κατηγορηθώ για ρατσισμό, μπορεί κάποιος να βρει έστω και ένα τετραγωνικό εκατοστό Ελλάδας που να μην είναι (τουλάχιστον) απλά όμορφη… αν όχι εκπληκτική, όπως όλη η Ελλάδα!”
Αυτός ήταν ο τραντέλληνας Παναγιώτης Ιασσωνίδης. Ο πιστός φίλος, ο αφοσιωμένος οικογενειάρχης, ο φλογερός πατριώτης, ο προικισμένος συμπάροικος, ο σθεναρός αντίπαλος, ο ανθρωπιστής, ο δικός μας άνθρωπος. Θα μας λείψει αφάνταστα. Αφήνει τόσο στην παροικία μας όσο στις καρδιές μας ένα κενό που δεν πρόκειται να αναπληρωθεί, μια πληγή που δεν δύναται να επουλωθεί.
Καλό ταξίδι αδελφέ τραντέλληνα, και καλή αντάμωση. Ο Θεός να σε αναπαύει και να απαλύνει τον πόνο της οικογένειάς σου και όλων όσων σ αγάπησαν και σε εκτιμούσαν. Είμαστε μύριοι.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΚΑΛΥΜΝΙΟΣ»
Εξάλλου, σε σχετική ανάρτησή της, η «Ποντιακή Εστία» αναφέρει:
«Το κερί μπορεί να σβήσει, αλλά η ανάμνηση του φωτός του παραμένει. Σήμερα η “Ποντιακή Εστία” με βαθιά θλίψη πληροφορήθηκε τον θάνατο του Παναγιώτη Ιασσωνίδη. Μια ανυπολόγιστη απώλεια τόσο για την ποντιακή όσο και για την ελληνική κοινότητα. Το πάθος του αδιαμφισβήτητο. Η υποστήριξή του ακλόνητη. Οι ιδέες του απεριόριστες. Η αγάπη του για τον Οργανισμό μας ήταν αστείρευτη. Για πάντα στις σκέψεις και τις καρδιές μας.
Αναπαύσου εν ειρήνη τώρα Παναγιώτη».
Ο ΣΤΕΦΑΝΟΣ ΤΑΜΒΑΚΗΣ
Αγαπητέ κύριε Χαζημανώλη,
Με συγκίνηση διάβασα στην έγκριτη ιστοσελίδα σας, το άρθρο για τον αιφνίδιο θάνατο του γνωστού ομογενή της Αυστραλίας Παναγιώτη Ιασσωνίδη.
Επιτρέψτε μου να εκφράσω τα ειλικρινή μου συλλυπητήρια σε εσάς, την αγαπητή οικογένεια Ιασσωνίδη, αλλά και στον Ελληνισμό της Αυστραλίας για τον αδόκητο χαμό του Παναγιώτη Ιασσωνίδη, αυτού του σπουδαίου Έλληνα, την ψυχή του Ποντιακού Ελληνισμού της Αυστραλίας και όχι μόνο.
Είχα την ιδιαίτερη τιμή να συνεργαστώ με τον αγαπητό Παναγιώτη την εποχή του Συμβουλίου Απόδημου Ελληνισμού. Η αγάπη του για την Ελλάδα, τον Ποντιακό Ελληνισμό και τον Απανταχού Ελληνισμό υπήρξε ανυπέρβλητη και η προσφορά του ανεκτίμητη.
Το χαμόγελο, η καλοσύνη και η αυταπάρνηση του υπήρξαν σπάνια προτερήματα που χαρακτήριζαν τον αγαπητό σε όλους μας Παναγιώτη Ιασσωνίδη. Το πολυσχιδές έργο του και ο κρυστάλλινος χαρακτήρας του τον έκαναν γνωστό σε όλο τον κόσμο, όπου υπάρχει Απόδημος Ελληνισμός.
Ο αγαπητός Παναγιώτης αφήνει πίσω του ένα δυσαναπλήρωτο κενό.
Αδελφέ Παναγιώτη,
«Η Ιθάκη σ’ έδωσε τ’ ωραίο ταξίδι. Χωρίς αυτήν δεν θα ‘βγαινες στον δρόμο. Άλλα δεν έχει να σε δώσει πια».
Αιωνία σου η μνήμη.
Στέφανος. Π. Ταμβάκης.
Επίτιμος Πρόεδρος της Ελληνικής Κοινότητος Αλεξανδρείας
Μέλος του Δ.Σ. του Ιδρύματος « Αλέξανδρος Σ. Ωνάσης»
Θεοφάνης Μαλκίδης
Μνήμη Παναγιώτη Ιασωνίδη
Μία από τις σημαντικές αποστολές μου στον μακροχρόνιο αγώνα για το ζήτημα της ανάδειξης της Γενοκτονίας των προγόνων μας, ήταν στην Αυστραλία.
Εκεί όπου πρόεδρος της Ομοσπονδίας Ποντιακών Σωματείων Αυστραλίας ήταν ο Παναγιώτης Ιασωνίδης με το οποίον αναπτύξαμε σχέσεις αγάπης, φιλίας και πραγματικά υψηλού επιπέδου κατανόηση για το τι είναι ο Ελληνισμός της Διασποράς, για το τι μπορεί να προσφέρει στην πατρίδα ο δυναμισμός των Ελληνίδων και των Ελλήνων που ζουν εκτός Ελλάδας.
Σε ο,τι αφορά το μαζικό έγκλημα εναντίον των των προγόνων μας, η αλήθεια είναι ότι χωρίς τον Παναγιώτη και μερικούς ακόμη σημαντικούς ανθρώπους, Έλληνες και Φιλέλληνες δεν θα είχαμε καμία αναγνώριση της Γενοκτονίας στην Αυστραλία!
Πριν από λίγο, ο Παναγιώτης σε ηλικία μόλις 62 ετών, έφυγε από αυτή τη ζωή, για να συνεχίσει τον αγώνα του για την Ελλάδα, από εκεί που δεν υπάρχει ούτε λύπη, ούτε στεναγμός!
Ο Παναγιώτης υπήρξε εκτός από πρόεδρος της Ομοσπονδίας Ποντιακών Σωματείων, υπήρξε η ψυχή της Ποντιακής Εστίας Μελβούρνης, ήταν πρόεδρος της Παμμακεδονικής, δραστηριοποιήθηκε με την Ένωση Φοιτητών Nugas, στην Ελληνική Εβδομάδα και αργότερα στο Φετσιβάλ «Αντίποδες» και σε άλλες ομογενειακές οργανώσεις, ήταν ιδιοκτήτης και διευθυντής του Εκπαιδευτηρίου IDEA και ευεργέτησε πλήθος Ελλήνων χωρίς να αναζητεί επαίνους και αναγνώριση, προσφέροντας με ανιδιοτέλεια στην Ομογένεια.
Εύχομαι ο Θεός να παρηγορήσει τη σύζυγο του Ελένη και τα δυο τους παιδιά, τον Γιώργο και την Ανατολή.
Αγαπημένε μου φίλε Παναγιώτη καλό Παράδεισο καλή αντάμωση και καλή Ανάσταση!
Εμείς συνεχίζουμε όπως έχουμε πει και όπως θα συνεχίζουμε να λέμε τώρα και για τη Μνήμη σου, για τη Δικαιοσύνη, την Αλήθεια, για τον Ελληνισμό!
Πηγή: neoskosmos.com
