Συνολικά 101 μέλη εκπροσωπούν τον ελληνικό αθλητισμό στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Παρισιού, ενώ, ο Γιάννης Αντετοκούνμπο και η Αντιγόνη Ντρισμπιώτη έλαβαν τη «σκυτάλη» από τον Λευτέρη Πετρούνια και την Άννα Κορακάκη, αποτελώντας τους σημαιοφόρους για την Ελλάδα στην τελετή έναρξης της εφετινής Ολυμπιάδας.
Μεταξύ των αθλητών οι οποίοι «έκλεισαν» ραντεβού με την ιστορία και προσδοκούν σε διάκριση, βρίσκεται και το παιδί – «φαινόμενο» της πάλης, ο Γιώργος Κουγιουμτσίδης. «Ο στόχος είναι ένας. Δεν πηγαίνω ούτε για τη δεύτερη, ούτε την τρίτη θέση. Μόνο για την κορυφή», τόνισε σε συνέντευξη στο Newsbomb.gr, μερικές ημέρες πριν από το ταξίδι για την «Πόλη του Φωτός».
Ο νεαρός πρωταθλητής μοιράσθηκε τα συναισθήματα και τις σκέψεις έπειτα από μία επιτυχία, μίλησε για την ομορφιά του αθλητισμού και φυσικά, την εφετινή Ολυμπιάδα, όπου δεν θα σκέφτεται τίποτε άλλο, «πέρα από την πρώτη θέση», όπως επανέλαβε.
«Δεν μπορείς ποτέ να φθάσεις στην τελειότητα – Οι γονείς μου αποτελούν τα δικά μου πρότυπα»
Ο Γιώργος Κουγιουμτσίδης γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη. Η αγάπη για την πάλη μεταδόθηκε σαν «μικρόβιο» σε εκείνον από τον πατέρα του, ο οποίος τον μύησε από νωρίς στον κόσμο του συγκεκριμένου αθλήματος. Μαζί με τον θείο του –και παράλληλα προπονητή του– αφιερώνουν αρκετές ώρες μέσα στην ημέρα για την προσωπική του βελτίωση.
«Πάντα υπάρχει κάτι νέο να μάθεις, ιδιαίτερα όταν βρίσκεσαι σε τόσο νεαρή ηλικία, εννοείται· παρά την εμπειρία που έχω αποκτήσει μέχρι σήμερα και τους πολλούς αγώνες μου (σ.σ. περίπου 250 – 300). Κάθε φορά, σε προετοιμασίες και αγώνες, αποκομίζω και κάτι.
Πολλές φορές μελετώ σε βίντεο τους αγώνες μαζί με τον προπονητή, βλέπουμε τα λάθη μου, τα διορθώνουμε σιγά – σιγά. Αυτό είναι το όμορφο στον αθλητισμό. Δεν μπορείς να φθάσεις ποτέ στην τελειότητα. Συνεχώς βρίσκεις κάποιες ατέλειες και προπονείσαι επάνω σε αυτές, γι’ αυτό και δεν πλήττεις», ανέφερε αρχικά.
«Πέρα από το οικονομικό σκέλος, έλαβα και ψυχολογική στήριξη από τη μητέρα και τον πατέρα μου. Ιδιαίτερα εφέτος, πιστεύω ότι όλα θα πάνε καλά. Αυτός ο χρόνος ήταν πολύ δύσκολος. Αν και πήρα την πρόκριση για τους Ολυμπιακούς Αγώνες (σ.σ. με την 4η θέση στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα του Βελιγραδίου), έχω να χάσω κιλά εξαιτίας της κατηγορίας.
Λόγω των προπονήσεων, λείπω συνέχεια από το σπίτι. Υπάρχει αδιάλειπτη στήριξη από εκείνους και πλέον, είναι πιο πολύ ψυχολογική, γεγονός εξαιρετικά κρίσιμο για κάθε αθλητή. Το συγκεκριμένο κομμάτι είναι σημαντικό, μέχρι και στους αγώνες ή εάν προκύψει ένας τραυματισμός για παράδειγμα, με αποτέλεσμα να “χαλάσει” όλο το πλάνο σου· εκεί, χρειάζονται περισσότερο από ποτέ.
Γενικά, δεν έχω πρότυπα μεγάλων αθλητών. Τους ξέρω σχεδόν όλους, της παλαιάς και της νέας γενιάς, απλώς έχω ως πρότυπα τους γονείς μου, τον προπονητή μου· κυρίως λόγω της προσπάθειας που καταβάλλουν για εμένα, ώστε να βρίσκομαι εδώ όπου είμαι τώρα. Η οικογένεια παίζει πολύ σημαντικό ρόλο, ειδικά στην αρχή, με τη βοήθεια του πατέρα μου και μέχρι να φθάσω σε ένα ικανοποιητικό επίπεδο», προσέθεσε.
Οι επιτυχίες του 22άχρονου φανερώνουν την ποιότητα και την αθλητική του αξία. Χρυσό μετάλλιο στη Βουδαπέστη, αργυρό στο Ζάγκρεμπ, πρωτιά στο Πλόβντιβ, το Βουκουρέστι και το Μπακού, 3η θέση στα Σκόπια, εξασφάλιση συμμετοχής στους εφετινούς Ολυμπιακούς Αγώνες μέσω… Βελιγραδίου και τουλάχιστον 250 αγώνες στο πλούσιο παλμαρέ, παρά το νεαρό της ηλικίας του.
«Βέβαια, για πολύ λίγο δεν πήρα μετάλλιο στη Σερβία, αλλά τι να κάνουμε; Συμβαίνουν κι αυτά. Όμως, πήρα την πρόκριση στην Ολυμπιάδα, γεγονός αρκετά σημαντικό», συμπλήρωσε, υποδηλώνοντας πως τα καλύτερα… έρχονται.
Ο ιδρώτας, το αίμα, η αδιάκοπη προσπάθεια, οι θυσίες. Για το παιδί – «φαινόμενο» της παγκόσμιας πάλης όλα εκμηδενίζονται, όταν ανεβαίνει στο υψηλότερο σκαλί του βάθρου και ακούει τον εθνικό ύμνο.
«Δεν υπάρχει καλύτερο αποτέλεσμα από την πρώτη θέση. Ύστερα από μία επιτυχία, συνήθως μιλώ με τους γονείς και τους φίλους μου, χαιρόμαστε όλοι μαζί, είμαι πάρα πολύ ευτυχισμένος. Αυτό το συναίσθημα κορυφώνεται όταν ανεβαίνει ψηλά η ελληνική σημαία. Αποτελεί έναν από τους βασικότερους λόγους για τους οποίους αγωνίζομαι.
Να βλέπω ψηλά την ελληνική σημαία και να ακούγεται ο εθνικός ύμνος σε όλο το στάδιο· ειδικά όταν είναι μεγάλοι αγώνες, ένα Πανευρωπαϊκό Πρωτάθλημα φερειπείν. Όταν είχα έλθει πρώτος, ήταν ανατριχιαστικό. Δηλαδή, είχε τύχει να μού… σηκωθεί η τρίχα πάνω στο βάθρο. Αυτή, κατ’ εμέ, είναι η απόλυτη λύτρωση, η μεγαλύτερη απόλαυση για έναν αθλητή. Όταν βλέπεις ψηλά τη σημαία της πατρίδας σου και αντηχεί ο εθνικός ύμνος.
Χαίρομαι πάρα πολύ, όταν έρχεται μία επιτυχία. Πρώτα απ’ όλα, διότι ανταμείβονται οι κόποι μου. Για εμένα, είναι πολύ σημαντικό. Υπάρχει μία επιβράβευση, έπειτα από τόσο μεγάλο κόπο και όλες εκείνες τις θυσίες. Τέλος, το κάνω για τους αγαπημένους μου. Η οικογένειά μου χαίρεται και υπερηφανεύεται για εμένα, είναι ένας λόγος να κάνω ό,τι κάνω με χαμόγελο», επεσήμανε.
«Το… μισό μου σόι θα είναι στο Παρίσι, αποτελεί εμπειρία ζωής»
Τόσο εκείνος, όσο και τα αγαπημένα του πρόσωπα ανυπομονούν για την πρόκληση των Ολυμπιακών Αγώνων.
«Δεν θα ταξιδέψουν στο Παρίσι μόνο οι γονείς μου, το μισό μου σόι θα είναι εκεί! Αποτελεί εμπειρία ζωής. Τόσο για εμένα, όσο και εκείνους, καθώς κάποιος από την οικογένεια θα αγωνισθεί στους Ολυμπιακούς Αγώνες. Δεν ήμασταν στην τελετή έναρξης, επειδή οι αγώνες της πάλης θα διεξαχθούν το διάστημα 09 – 11 Αυγούστου.
Από τις τέσσερις ηπείρους, προκρίνονται δεκαέξι αθλητές στην τελική ευθεία. Με τέσσερις νίκες, αναδεικνύεσαι πρωταθλητής. Βρίσκομαι στο επιθυμητό επίπεδο, αισθάνομαι πολύ καλά όσον αφορά τη φυσική και την ψυχολογική μου κατάσταση», σχολίασε.
Τα κριτήρια σχετικά με τα κιλά των αθλητών είναι αυστηρά και απαιτούν ακρίβεια. «Δουλεύουμε πάνω σε αυτό, έχω και διατροφολόγο. Πιστεύω ότι θα… κατέβω στη σωστή στιγμή, την απαιτούμενη χρονική περίοδο. Άμα ήταν να ανέβω, θα ήταν… καλά. Η κατηγορία είναι κάτω των 74. Πριν από έναν μήνα, στο Πανευρωπαϊκό Πρωτάθλημα –για να καταλάβετε– πάλευα στα 79. Τώρα, άρχισα να κατεβαίνω, είμαι στα 76 – 77.
Ο στόχος είναι εφικτός. Απλώς, σε εμάς (σ.σ. τους αθλητές της πάλης), υπάρχει ένα θέμα. Ζυγιζόμαστε και ύστερα από δύο ώρες παλεύουμε. Δεν γίνεται όπως σε άλλα αθλήματα, στα οποία χάνεις κιλά και έπειτα τα “βάζεις” πίσω. Πρέπει να είσαι σταθερός, γιατί και τις δύο μέρες αγωνίζεσαι στην ίδια κατηγορία. Όλα συμβαίνουν “αστραπιαία”.
Ξέρω όλους τους αθλητές που προκρίθηκαν στους Ολυμπιακούς Αγώνες, απλώς δεν γνωρίζω ποιον θα αντιμετωπίσω. Γίνονται κληρώσεις για τα ζευγάρια. Λόγω της 4ης θέσης στην παγκόσμια κατάταξη, έχω πλεονέκτημα. Αρχικά θα αγωνισθώ με έναν φαινομενικά μέτριο αθλητή και ο επόμενος θα είναι λίγο καλύτερος.
Όλοι είναι καλοί. Απλώς, το επίπεδο είναι χαμηλότερο στις αφρικανικές χώρες και την Αμερική. Όμως, οι υπόλοιποι βρίσκονται ψηλά, από την Ευρώπη και την Ασία. Πιστεύουμε στη διάκριση. Ο μοναδικός λόγος για τον οποίο πηγαίνω στους αγώνες, είναι η πρώτη θέση. Φυσικά, εάν το αποτέλεσμα είναι διαφορετικό, δεν θα “πέσουμε” και σε κατάθλιψη, αλλά ο στόχος είναι ένας. Δεν πηγαίνω ούτε για τη δεύτερη, ούτε την τρίτη θέση. Μόνο για την κορυφή. Νομίζω πως όλα θα πάνε καλά», υπογράμμισε ο Γιώργος Κουγιουμτσίδης.
«Δεν σκέφθηκα ποτέ να παρατήσω την πάλη – Ο ελληνικός αθλητισμός χρειάζεται μεγαλύτερη σημασία»
Απαιτούνται θυσίες για την κορυφή· παρά τις παθογένειες, δεν πραγματοποιούνται εκπτώσεις στα όνειρα. Όμως, οι αθλητές ερασιτεχνικών αγωνισμάτων αναζητούν αλλαγή πλεύσης από τους υπευθύνους. Πολιτεία και Ομοσπονδίες καλούνται να υπερασπισθούν τα δικαιώματα εκείνων για προετοιμασία υπό τις κατάλληλες συνθήκες.
«Αυτό το άθλημα δεν υστερεί σε τίποτα από τα υπόλοιπα. Όλα αξίζουν. Τα μαχητικά ειδικότερα, παρ’ ότι δύσκολα, είναι πανέμορφα. Όλος ο αθλητισμός στην Ελλάδα χρειάζεται γενικότερα μεγαλύτερη σημασία», υποστήριξε.
Οι στιγμές κούρασης και δυσαρέσκειας δεν έλειψαν κατά τη διάρκεια της διαδρομής. Όμως, δεν άφησε τη δύναμη της αντίστασης να τον υπερνικήσει.
«Υπήρχαν περίοδοι πίεσης, αναμφίβολα. Πάντως, δεν είχα πολύ μεγάλους τραυματισμούς, είμαι τυχερός. Το μέγιστο διάστημα που έχω μείνει εκτός δράσης, ήταν ένας μήνας. Δεν επρόκειτο για χτύπημα που λες ότι “τελειώνει” η καριέρα σου. Το δικό μας άθλημα είναι εξαιρετικά επικίνδυνο, οι πολλοί –και σοβαροί– τραυματισμοί, ιδιαίτερα στα γόνατα, αποτελούν το μοναδικό του μειονέκτημα. Από τη στιγμή που μιλάμε για άθλημα επαφής, αγώνες σώμα με σώμα και λαβές, είναι φυσιολογικό.
Όταν ολοκλήρωνα το σχολείο και έπρεπε να δώσω πανελλαδικές εξετάσεις, είχα αφήσει κάπως την πάλη. Όμως, μετά επανήλθα στο ταπί σιγά – σιγά. Σαν… αρρώστια είναι, σαν εθισμός. Μέχρι τα 18 μου, είχα έλθει μία φορά δεύτερος στον κόσμο, στις μικρότερες ηλικίες. Μεγάλο επίτευγμα κι αυτό, εντάξει, αλλά δεν ήταν όπως την τελευταία τετραετία. Κάθε χρόνο, κατακτούσα και από ένα χρυσό μετάλλιο. Οι επιτυχίες ήλθαν, δεν έχω απογοητευθεί από το άθλημα. Τώρα, ευελπιστούμε για επιτυχία στο Παρίσι, μακάρι να πάνε όλα καλά», κατέληξε ο νεαρός πρωταθλητής, σε συνέντευξη στο Newsbomb.gr.
Προσκύνημα στην Παναγία Σουμελά πριν από τη μεγάλη πρόκληση
Μερικές ημέρες πριν αναχωρήσει για τη Γαλλία ώστε να εκπροσωπήσει την Ελλάδα στην 33η Ολυμπιάδα, ο Γιώργος Κουγιουμτσίδης μετέβη στην Παναγία Σουμελά για να προσευχηθεί, να «αντλήσει» δύναμη και να ζητήσει βοήθεια για όλη την εθνική αποστολή.
«Το ένα και μοναδικό κερί που άναψα, ήταν για την αποστολή της εθνικής ομάδας που θα συμμετάσχει στους Ολυμπιακούς Αγώνες, με την ευχή να γυρίσει πίσω με τις καλύτερες δυνατές διακρίσεις! Πάμε δυνατά για την Ελλάδα μας! Καλή επιτυχία σε όλους τους συναθλητές μου», έγραψε στα κοινωνικά δίκτυα.
Πηγή: newsbomb.gr
