Αρχή κάλαντα κι αρχή του χρόνου
Αρχή κάλαντα κι αρχή του χρόνου,
πάντα κάλαντα, πάντα του χρόνου.
Αρχή μήλον εν κι αρχή κυδών’ εν
κι αρχή βάλσαμον το μυριγμένον.
Εμυρίστεν ατό ο κόσμον όλεν,
για μυρίστ’ ατό κι εσύ αφέντα, καλέ μ’ αφέντα.
Έρθαν καλά παιδία ‘ς σην πόρτα σ’ και ξαν’ ‘ς σην πόρτα σ’,
άψον το κερί κι έλα σην πόρτα σ’.
Χα μηλόπα, χα ξερά τζιρόπα,
χα ξερά μαύρα κοκκυμελόπα.
Χρόνια πολλά και πάντα και του χρόνου!
